3 ธันวาคม 2545 08:12 น.
ค้างคาวคืนคอน
หากใครผ่านบ้านนี้ที่เงียบเหงา
อย่าได้เข้าใจผิดคิดว่าร้าง
ไร้คนอยู่ดูแลนะแม่นาง
ด้วยมีบางสิ่งเร้าเจ้าของเรือน
หากสังเกตเขตบ้านให้นานนิด
มีป้ายติดบอกไว้ใช่เฉือดเฉือน
คนผิดหวังนั่งดูผู้มาเยือน
อยากมีเพื่อนบ้านช่วยด้วยความรัก
...อยากปักป้ายแขวนขึ้นแผ่นเท่าฝา
ประกาศให้คนรู้ว่า บ้านนี้หนามีชายอกหัก
เผื่อมีสาวใด คนไหนโอนใจมอบรัก
อ่านป้ายแล้วคงประจักษ์ ว่าคนอกหักเกลียดนักคนลวง
ด้วยถูกคนรักหักอกเป็นแผล
เจ็บปวดหัวใจแทบแย่ นอนเลียแผลเสียน้ำตาร่วง
อ่านกันเสียที ป้ายนี้ห้ามคนหลอกลวง
บ้านนี้จะได้ไม่ห่วง ว่าคนลวงเข้ามารังแก
บ้านนี้...มีชายใกล้วายชีวา
ประคองหัวใจโดนผ่า หยอดน้ำตาแทนยาใส่แผล
ดั่งเสือลำบาก โดนขวากปักอกติดแจ
ใครๆเขาก็ไม่แล นอนเลียแผลสะอื้น
โปรดเถิดดวงใจไม่ใช่ห้ามหวง
ถ้าหอบรักมาเพื่อลวง แม่พุ่มพวงไปลวงที่อื่น
เจ้าของป้ายชาย คล้ายๆจะยังไม่ฟื้น
ให้เขาพ้นความขมขื่น ต่อมะรืนค่อยมาลวงใหม่....
2 ธันวาคม 2545 23:37 น.
ค้างคาวคืนคอน
โคลงโบราณ ( โคลงสินธุมาลี )
...ห้าธันวาข้านอบ- นบไท้
วันประชาพร้อมใจ ปิติ
พระคุณล้นชนไทย เกินกล่าว
พระราชดำริ ทรงธรรม
ล้ำเลิศประเสริฐนัก วิธี
ราชทานสิ่งดี รวมใจ
รู้รัก...สามัคคี รักชาติ
ดุจดั่งร่มโพธิ์ไทย ทั้งผอง
ซ้องอัจฉริยะ ดนตรี
ทรงงานกลอนกวี นิพนธ์
พระราชทานมี มาให้
พร้อมจิตรกรรมผล เลิศล้ำ
ทรงนำด้านกีฬา เหรียญทอง
ทรงเรือใบได้ครอง เหรียญชัย
ด้านการช่างมิรอง ช่างเอก
เทคโนโลยี่นัย ทราบทั่ว
มิกลัวภัยพาลร้าย หมายปอง
ทรงย่างพระบาทต้อง ทั่วไทย
เยี่ยมราษฎรของ องค์ท่าน
ทรงดำริโปรดให้ โครงการ
งานสารสนเทศ ประโยชน์
พระราชทานโปรด ชาวไทย
ชนต่างชาติเกริกโจษ ขานทั่ว
ชนทั้งชาติสุขได้ ด้วยพระบารมี...ฯ
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ
ข้าพระพุทธเจ้า
(นายสมพร ทองสกุล ประพันธ์)
2 ธันวาคม 2545 07:53 น.
ค้างคาวคืนคอน
ฉันขีดเขียนเพียรทำ...แทนคำร้อง
ให้เธอตรองก่อนที่พิพากษา
ขออุทธรณ์วอนใจให้เมตตา
ฉัน...ไร้ค่าหรือไรในใจเธอ
ขอถามนิดผิดมากยากแก้หรือ
รักที่ซื้อด้วยใจไร้ค่าเหลอ
ถึงไม่มีที่ให้ในใจเออ
ขอถามเธอแค่นั้นก่อนฉันตาย
...ห้ามใจเท่าไหร่ หัวใจก็ยังไม่ฟัง
ยังหวังว่าเธอจะเห็นใจ
ทั้งๆ ที่เธอ เห็นเราไม่มีความหมาย
แต่ไม่อาจตัดใจให้ลืมเธอลง
เขียนลงกระดาษ เขียนลงไปหมดทุกอย่าง
ความหลังที่เธอทำช้ำใจ
ย้ำเตือนความจำ ไว้ตรงประโยคสุดท้าย
ขีดเส้นใต้เอาไว้...ว่าเธอไม่รัก
เขียนทุกอย่างไว้เตือนให้ใจมันจำ
ย้ำข้อความสำคัญ
ย้ำไว้อ่านสอนใจ...ทุกวัน
คงพอทำให้ลืมเธอ
แม้มันจะเจ็บ แม้มันจะทรมาน
และมันจะทำเราร้องไห้
เพราะคือความจริง เรื่องจริงที่ปวดใจ
ขีดเส้นใต้เอาไว้...ว่าเธอไม่รัก.....
1 ธันวาคม 2545 08:09 น.
ค้างคาวคืนคอน
ถ้าถามฉันวันนี้มีสุขไหม
ตอบมิได้สุขเศร้าเคล้ากันหนา
มีสุขบ้างบางอย่างบางเวลา
ขึ้นอยู่ว่าวันนี้ดีเช่นไร
หากถามฉันวันนี้ที่ความรัก
คงตระหนักมากเหลือจะเชื่อไหม
ยังเป็นฉันวันนี้ที่พอใจ
แม้จะไม่สุขล้น...ยอมทนเอา
...ทุกวันฉันมีความสุขหัวใจ
ไม่อยากจะคิดอะไร มีหัวใจเหมือนห้องว่างเปล่า
ไม่โกรธไม่แค้น ไม่เกลียดใคร ให้ใจหมองเศร้า
ใครว่าอย่างไรช่างเขา ตัวของเรารู้ตัวเราดี
ท่องไปเที่ยวไปให้หมดสิ้นวัน
ชาติหนึ่งชีวิตแสนสั้น ขอใช้มันให้ฉ่ำชีวี
มืดค่ำง่วงเหงา ซุกกายเข้า ถ้าพอมีที่
หากเจ้าของเขามี ขอโทษทีมิได้ตั้งใจ
อาจจะเป็นชีวิตเสเพล
แต่จิตใจ ไม่เคยเกเรหลอกลวงทำร้ายใจใคร
แต่เรื่องความรักใครรอ ต้องขอเสียใจ
ฉันมอบถวายวัดไป พร้อมกับหญิงชายคู่นั้น..นานแล้ว
นี่คือฉันเองที่อยู่ที่มี
เรือนร่างอาบเละโลกีย์ ฉันก็มีหัวใจผ่องแผ้ว
เลิกใฝ่เพ้อฝัน ถึงวิมานฉิมพลีเมืองแก้ว
หลับได้คืนๆพอแล้ว ไม่เป็นนกแก้วในกรงของใคร....ฯ