29 กันยายน 2545 01:03 น.
ค้างคาวคืนคอน
กลอน๙
นกกระปูดพูดว่าข้าก็เก่ง
เป็นนักเลงรักสนุกทุกสมัย
จะให้ข้ามาแข่งขันนั้นอย่างไร
จงว่าไปซิหอยน้อยข้าคอยฟัง
คืออย่างนี้ที่ตัวข้ามาถูกจับ
เพราะลืมนับเวลาน้ำซ้ำท่วมหลัง
มั่วเที่ยวเพลินเดินนานไปไม่ระวัง
เจ้าจงตั้งใจสักนิดคิดสู้กัน
ถ้าข้าแพ้แม้ทาสข้าอย่าได้เว้น
ทุกตัวเป็นอาหารเจ้าเท่าตัวฉัน
ถ้าเจ้าแพ้แค่เจ้าเห็นเป็นรางวัล
คอยเตือนพลันน้ำขึ้นลงคงเข้าใจ
เจ้านกเอ๋ยเลยไปนั้นเห็นมันเปล่า
บนภูเขาลูกโล้นนั่นเห็นมันไหม
ดอกไม้แดงแปลงน้อยนั่นมันอยู่ไกล
ดูซิใครถึงก่อนกันเท่านั้นพอ
ถึงรุ่งเช้าก็เข้าที่ที่แข่งขัน
กระปูดนั้นยกปีกชี้ตีปีกปร๋อ
เจ้าหอยนั้นมันก็คลานปานบ้าบอ
ไม่คิดท้อแม้ชีวิตจะปลิดปลง
การแข่งขันนั้นเลยผ่านไม่นานนัก
นกกระปูดอยากหยุดพักซักกลัวหลง
อยากผ่อนคลายให้หายล้าพาตัวลง
ขอท่านจงรอเจ้าหอยน้อยอีกที
28 กันยายน 2545 21:30 น.
ค้างคาวคืนคอน
กลอนสักวา
สักวาว่าไว้ไม่โกหก
ในหัวอกพ่อแม่แย่เพียงไหน
โอ้ลูกรักหนักหนามาจากไป
รับน้องใหม่ของคนปนยาชัน
ทะเลหื่นกลืนร่างลูกห่างแล้ว
พาดวงแก้วแม่ลับอย่างกับฝัน
โอ้ชีวีชีวิตปิดลงพลัน
เพียงเท่านั้นจริงจริงหญิงชายเอย
ขึ้นบทมาว่าไว้คงตายเปล่า
แล้วก็เศร้าหลายหลายนะชายหญิง
เมื่อพิสูจน์พูดมาว่ากันจริง
แล้วทุกสิ่งจบลงปลงนิจจา
แม้กฏหมายตายดับกลับกฏหมู่
ไม่มีผู้รับผิดคิดดูหนา
หากเวรกรรมนำชักอีกสักครา
ผู้นั้นอย่าเป็นสุขทุกวันเอย
28 กันยายน 2545 18:35 น.
ค้างคาวคืนคอน
เชิญมานั่งฟังนิทานตำนานหนึ่ง
เหตุใดจึงเป็นอย่างนี้ดีไหมหนอ
ถ้าอยากฟังนั่งอ่านไปไม่ต้องรอ
ฉันจะขอเล่ากล่าวเกริ่นเดินเรื่องไป
ว่าครั้งหนึ่งซึ่งนานมากหากประเมิน
คงจะเกินอายุเราเข้าใจไหม
มีสัตว์น้อยคอยคืบคลานริมธารไพร
มากด้วยไม้นานาพันธุ์สุดบรรยาย
เขาตัวน้อยหอยจุ๊บแจงแสดงชื่อ
ศัตรูคือกระแสน้ำฉ่ำเป็นสาย
ขึ้นลงทีชีวิตมันอันตราย
และมากมายคือศัตรูผู้จับกิน
มาวันหนึ่งจึงได้เจอใช่เกลอเก่า
เพราะมันเฝ้าอาหารโปรดที่โขดหิน
เห็นหอยน้อยค่อยคลานมาเป็นอาจิน
คงได้ยินนกกระปูดพิสูจน์นาม
ถึงคราวซวยด้วยเวรกรรมทำจุ๊บแจง
เจ้านกแกล้งจับกินได้ให้หวาบหวาม
ชีวิตเราเท่านี้หรือสิ้นชื่องาม
พยายามแข็งใจกล่าวเจ้านกเอย
อันตัวข้าถ้าเจ้ากินก็สิ้นสูญ
หากเกื้อกูลในตัวข้าอย่านิ่งเฉย
มาพนันขันแข่งต่ออย่ารอเลย
ใช่อยากเย้ย...โปรดท่านรอตอนต่อไป
28 กันยายน 2545 09:30 น.
ค้างคาวคืนคอน
ไว้ วันหน้าถ้ามีความดีแล้ว
วันหนึ่ง แก้วเคยหมองกลับผ่องใส
โชค รักรื่นคืนกลับจับฤทัย
ดี เมื่อไหร่จะมาหาเธอเอง
เธอ คนนี้ที่หนึ่งพึงตระหนัก
ได้ หาญหักเฉือดเฉือนเหมือนข่มเหง
แต่งงาน ไปให้ฉันนั้นวังเวง
ช่วย ฉันเก่งในรักเรื่องหนักครัน
สอน ฉันให้ได้รู้อยู่อย่างหนึ่ง
เตือน ให้ซึ้งรักนี้ที่เสกสรร
บุตรหลาน ใครได้รักรู้จักมัน
อย่า ไปมั่นคงนักจักเป็นภัย
ทรมาน นานนักเรื่องรักนี้
ผลาญ ฤดีร้อนรนสุดทนไหว
หัวใจ ล้าชาด้านการเข้าใจ
คน อะไรกลืนคำน้ำลายตน
28 กันยายน 2545 00:19 น.
ค้างคาวคืนคอน
เถอะ เก็บไปให้หมดอย่าจดจำ
ปล่อย คนช้ำคนนี้สักทีหนอ
ฉัน หมดค่าอย่าย้ำช้ำเกินพอ
เก็บ ไปต่อคนใหม่ในใจเธอ
ความ ขื่นขมตรมเศร้าเร้ารุมจิต
สงสาร นิดเถิดนะฉันเสนอ
คืน กลับไปไม่น่ามาพบเจอ
ไป เถิดเธอกลับไปอย่าใยดี
แต่ อย่างว่าถ้าใครไม่เป็นฉัน
ถ้า ถือมั่นในรักลืมศักดิ์ศรี
จะ ไม่ขอต่อรองของวจี
ให้ เธอนี้สุขสมอารมณ์ปอง
ฝากไว้ เถิดเกิดว่าถ้าวันหนึ่ง
ก่อน จะถึงเธอช้ำกรรมสนอง
ความ วิโยคโศกศัลย์นั้นเข้าครอง
สงสาร แน่แต่ต้องตรองดวงใจ
หน้าส่วนตัว
1026
Lovers
0 คน เลิฟค้างคาวคืนคอน
Calendar
