28 พฤษภาคม 2551 10:09 น.
คุณนกตะวัน
เข้าเมษาหน้าร้อนนอนไม่หลับ
คอยกระสับกระส่ายหน่ายนักหนา
ลาเมืองกรุงมุ่งใต้ในพริบตา
คืนเดียวฝ่าฝนพรำคลำถึงนคร
แวะตลาดฟาดกาแฟแลมื้อเช้า
พอรุดเข้ากรุงชิงต้องวิ่งสลอน
เพราะนกมาหาเราคอยเว้าวอน
ส่งเสียงอ้อนอวดเราให้เฝ้าดู
โพระดกนกขมิ้นกินปลีเปล้า
ปรอดเข้าเคียงปลีกล้วยขนสวยหรู
เงือกหัวหงอกจอกหัวโตโชว์หัวฟู
เกาะเป็นคู่เขียวปากงุ้มซุ่มใจเย็น
กางเขนดงจงใจให้ชมก่อน
แต่เหยี่ยวหงอนสีน้ำตาลนานกว่าเห็น
ทั้งแต้วแล้วแซวสวรรค์นั่นกระเต็น
ไม่เคยเว้นว่างตามาให้ชม
28 พฤษภาคม 2551 10:06 น.
คุณนกตะวัน
ริมลำธารผ่านมาน่ามองนัก
พรรณผักพืชบอนซ่อนใบหนา
น้ำใสเย็นเห็นดินหินชัดตา
เหล่ามัจฉามุงกันพลันหากิน
ทั้งปลาพลวงหวงถิ่นกินตะไคร่
อีกองใส่สามแถบแอบก้อนหิน
ซิวว่ายแทรกแหวกไปใกล้ผิวดิน
ทั่วทุกถิ่นท้องธารน้ำซ่านเย็น
เพราะสายฝนหล่นฝากจากฟากฟ้า
ตกลงมาเมื่อเช้าให้เราเห็น
น้ำจึงหลากมากมายส่ายกระเซ็น
มิเคยเว้นว่างน้ำฉ่ำอำนวย
พอต้องแดดแผดกล้าคราค่อนบ่าย
เกิดประกายเก็จแก้ววับแววสวย
แมลงปอห้อฝ่าพางงงวย
ธรรมชาติช่วยชุบกรุงชิงน่าสิงนอน
28 พฤษภาคม 2551 10:03 น.
คุณนกตะวัน
เมื่อฟ้าสางสว่างจ้าเข้าป่าใหญ่
เดินท่องไพรยกกล้องเที่ยวส่องหา
พอเห็นนกวิหคไหนในพนา
ต่างจดมารายงานสำราญดี
ครั้นตกบ่ายสายฝนหล่นมาฝาก
ทำให้ยากยิ่งนักมองปักษี
ต้องหลบฝนบนบ้านนานเต็มที
แล้ววันนี้นั่งเศร้าเหงาลูกตา
เพราะน้ำฝนหล่นมากยากจะหยุด
เลยต้องรุดอาบน้ำช้ำนักหนา
อดเข้าป่าหานกวิหคนานา
หกโมงกว่าชุมนุมกินหมดสิ้นวัน
แม้กลางคืนยืนนานฝนซ่านหลั่ง
เราเลิกคลั่งคอยวิหคนกที่ฝัน
ดื่มค็อกเทลเย็นดีสามสีพลัน
กลางสวรรค์กรุงชิงเราสิงนอน
28 พฤษภาคม 2551 10:01 น.
คุณนกตะวัน
เมื่อสายฝนหล่นมาพฤกษาใส
เขียวกิ่งใบชุ่มฉ่ำงามล้ำเหลือ
ป่าได้น้ำล้ำค่ามาจุนเจือ
มิเคยเบื่อน้ำฝนที่หล่นมา
ต้นไม้รอขอฝนหล่นมาเรื่อย
ใยฝนเฉื่อยฉีดน้ำฉ่ำพฤกษา
ต้องงอนง้อต่อไปไม่เลิกรา
หล่นเถิดหนาน้ำฝนให้ล้นไพร
แล้วน้ำฝนหล่นหลั่งทั่วทั้งป่า
สายธาราเริ่มมัวกลั้วดินไหล
ฝูงปลาสุขสนุกสนานสำราญใจ
แหวกว่ายไปเป็นทางกลางธารา
แต่เหล่านกผกผินบินเข้าหลบ
แฝงคาคบใต้เงาเหล่าพฤกษา
คอยแสงแดดแผดเผาส่องเข้ามา
เพื่อเริงร่าหากินถิ่นกรุงชิง
28 พฤษภาคม 2551 09:59 น.
คุณนกตะวัน
สองข้างทางกลางป่าท้าทายฉัน
แทบทั้งวันมีวิหคบินผกผิน
ส่งเสียงร้องก้องไพรเราได้ยิน
มิเคยสิ้นเสียงเพลงบรรเลงมา
พรรณไม้งามยามเห็นเป็นต้องชอบ
ทั่วเขตขอบเขียวชอุ่มชุ่มพฤกษา
ชกชิงเฟินเดินมองจ้องเพลินตา
แล้วมองหาปูภูเขาก่อนเข้ารู
กระจงเพลินเดินหลงเข้าดงป่า
กระรอกมาหลายพันธุ์สีสันหรู
ผีเสื้อหลบคบไม้ให้เราดู
นกหว้ากู่ร้องก้องเดินท่องไพร
ครั้นสุดทางย่างลงตรงผาสูง
น้ำตกจูงใจคนล้นหลากไหล
ฝนแสนห่าพาเราให้เข้าไป
เห็นรุ้งใสในละอองต้องตะวัน
หน้าส่วนตัว
1616
