16 กุมภาพันธ์ 2558 22:48 น.
ทุกอักษร เรียนแล้วรู้เพราะครูสอน
ทุกบทตอนได้ท่องย้ำประจำแม่น
มั่นคงนักทุกอักษรไม่คลอนแคลน
ความรู้แน่น อีกสระ ไม่ละเลย
ไม่ว่าจะ เริ่ม อะ-อา หรือ อิ-อี
เรียนเร็วรี่ ถึง ไอ-เอา เฝ้าเฉลย
สามสิบสองสระถ้วน ล้วนคุ้นเคย
แหงนหน้าเงยไม่อายฟ้าข้าเก่งเกิน
มาเขียนกลอนให้สาวไหนใครก็ชอบ
คล้ายจะตอบไมตรีให้ไม่ขัดเขิน
แต่ขอรักมักได้เศร้าเพราะเขาเมิน
พอจะเดินจับมือกันพลันปัดมือ
ครูครับครูรู้ไหมใครต้องเศร้า
ต้องจับเจ่าเฝ้านั่งเขียนหนังสือ
เรื่องจีบสาวผมมันทึ่มซึมกระทือ
สุดท้ายคือหง่าวเหงาเฝ้าเขียนกลอน
ทุกสระเรียนรู้ไปสิ้นไร้ค่า
จะเอามาซุกเก็บไว้ในที่ซ่อน
ก้อนสะอื้นที่จุกอกตกตะกอน
..สละโสด ครูไม่สอน ผมงอนครู