กิน กระเพราผัดกับไก่ ไม่อร่อยอยู่ กับร่องกับรอย เสียเมื่อไหร่กับ ที่กินถวิลวอนอ้อนคนไกลปาก เคี้ยวไปใจคนึงถึงแต่นางอยาก ให้เธออยู่ข้างกันในวันนี้อยู่ กับพี่ร่วมเรียงคอยเคียงข้างกับ จำนงที่คงมั่นไร้วันจางเธอ เปรียบจันทร์แจ่มกระจ่างอยู่กลางใจเธอ เปรียบไข่ดาวสว่างอยู่กลางจานเธอ เป็นร้านกินประจำบำรุงใจ แฮ่ ๆ
อยู่นิ่งๆนั่งสั่งใจให้มันนิ่งวนระวิงวิ่งวุ่นไปไม่ได้นั่งไม่รู้แล้ว ไหนอีรุงไหนตุงนังเนาเหนี่ยวรั้งยั้งให้ใจไม่จางคลายวนวุ่นวายหน่ายหนักนักรักมันหน่วงนำมาพ่วงทวงถามต่อก็น่าหน่ายเหนื่อยนักหนาเมื่อถูกทักซักทนายมาดว่าหมายคล้ายว่าเหมือนไม่เลือนไปความวุ่นวายคล้ายวิ่งวนอย่างล้นหลามตั้งคำถามตามติดต่อข้อสงสัยว่าจะหนีจากเศร้าหม่นไปหนใดในเมื่อใจกอดกระชับไว้กับตน