ค่ำคืนคลื่นความจำคว่ำเรือใจ ใครนะใคร บอกรักเราทุกเช้าค่ำ

คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน

  เชิญมาฟังปรัชญาแฝงแห่งวงเล่า

ว่าด้วยเรื่องความเมา และความรัก

ประสบการณ์ผ่านประสบ พบประจักษ์

หน่วงใจนักไม่พักเก็บ เจ็บไว้จำ


  ค่ำคืนคลื่นความจำคว่ำเรือใจ

ใครนะใคร บอกรักเราทุกเช้าค่ำ

เหมือนแสงวับแล้วกลับวาย กลายกลับคำ

ปล่อยคนช้ำร่ำสุราน้ำตาริน


  .. เราร่ำดื่มให้ลืมค่ำที่ร่ำดื่ม

เศร้าเพื่อลืม ดื่มให้คล้ายลืมได้สิ้น

แต่ยังย้ำคำที่เอ่ยให้เคยชิน

ยังได้ยินที่ตอกตำย้ำตัวตน


  เป็นคนเมาก็อยู่ส่วนที่ล้วนเมา

เป็นคนเศร้าก็จงเศร้าอย่าสับสน

หากข้ามเส้นจะผิดหวังในวังวน

อย่าหวังพ้นจากพ่ายแพ้แม้เมามาย 
 

  คนไหนเมา.. เขาคนไหน.. ใครคนเมา..

ดื่มความเศร้าเคล้าสุราคว้าความหมาย

คงความจำย้ำเย้ยหยันอันตราย

เจ็บเจียนตายแต่คล้ายเหมือนจะเตือนตน


  ว่าถ้าอยากลืมรักสิ้นอย่ารินเหล้า

เมื่อใดเมา อาจลืมรักได้สักหน

แต่เมื่อตื่นลืมตามาพบตน

คงไม่พ้น เห็นคนเศร้าเข้าเต็มตา


  เมื่ออยากจำกลับลืมไปไม่อาจจำ

แต่เรื่องช้ำเหมือนย้ำใจไปชาติหน้า

ยิ่งอยากลืมเธอเท่าไหร่ในอุรา

ยิ่งชัดว่า ..หัวใจมันไม่ลืม