12 พฤษภาคม 2552 14:25 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
นั่งนิ่งอยู่ ไม่มีอะไรทำ
รออยู่ เหมือนไม่มีตัวตน
หายใจทิ้งไป นาทีต่อนาที
-- การไม่ได้คิดถึงใคร
มันว่างเปล่าถึงเพียงนี้เชียวหรือ
11 พฤษภาคม 2552 14:00 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
มีหน้าต่างเล็กๆ
ที่ฉันไว้ใช้มองโลก
-- เมื่อฉันปิดตัวอยู่ในห้อง
หน้าต่างเป็นทั้งโลก
และหน้าต่างเป็นทั้งฉันด้วย
ยามโลกมองฉัน
11 พฤษภาคม 2552 13:57 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
ไม่โกรธเลย
หากคำรักจะกลาย เป็นคำลวง
คำรักคำนั้นที่ฉันเคยฟัง
มันซื่อตรง ก่อเกิดความรัก
ความรักเกิดกับใจนั้นซื่อตรงเสมอ
-- มันชัด มันใช่ มันไม่อาจเป็นอื่น
คำรักในวันเก่าจะยังคง
หล่อเลี้ยงจิตใจ ไม่อาจบิดพลิ้วได้
แม้แต่การกลายเป็นคำลวงไปในวันหนึ่ง
..ฉันยังอาศัยอยู่ในนาทีนั้น
ที่ความรักยังคงเป็นความรัก
9 พฤษภาคม 2552 13:45 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
นึกถึงเมื่อตอนนั้นฉันยังเด็ก
ตัวยังเล็กซุ่มซ่าม หนามตำให้
คนปลอบว่าไม่เจ็บหนาอย่าร้องไป
ไกลหัวใจ อย่าร้องหนอเดี๋ยวก็หาย
มาวันนี้ โตพอที่จะมีรัก
แต่ไม่ยักจะรักเป็นพอเล่นได้
เลยโดนรักลวงเล่น จะเป็นจะตาย
แทบวางวายไม่ว่างเว้นเป็นประจำ
หรือเพราะเราเก็บเธอไว้ที่ใจเรา
จึงเก็บเจ็บ จับเจ่าเข้ากระหน่ำ
จะเชิญเธอออกจากใจไม่กล้าทำ
กรรมหนอกรรม ก็ใจเราให้เขาแล้ว
จะให้เธออยู่ห่างใจทำไม่ได้
จะดีร้าย เจ็บดีแท้ยังแน่แน่ว
หวังยังหวังออกนอกหน้านัยน์ตาแวว
ให้น้องแก้ว ไกลหัวใจ ทำไม่ลง
9 พฤษภาคม 2552 12:41 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
ขนนกเส้นหนึ่ง
ลอยมาตกลงที่ฉันพอดี
-- มิได้สนใจความบังเอิญ
แต่สงสัยว่า..
มันลอยมานานแค่ไหนแล้ว
ขนนกเส้นหนึ่ง จะลอยได้นานเท่าไร
ชั่วชีวิตของการลอย พบพานอะไรบ้าง
เหนื่อยบ้างไหมในการลอย จึงตกลง
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟคืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
หน้าส่วนตัว
1109
