21 พฤษภาคม 2552 12:07 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
ห่างไปนานผ่านหลายปี แก้วพี่เอ๋ย
คิดถึงเอย คิดถึงจังอยากฟังข่าว
จากใจกันมานานหนอก็นานยาว
เธอได้ก้าวไปทางใด ใจอยากฟัง
พบเพื่อนเธอ จึงไถ่ถามความน้องพี่
แทบสิ้นลมสมประดีหมดที่หวัง
เมื่อข่าวน้อง ..เป็นเพียงเสียงระฆัง
ที่ก้องดังจากวันสาวเข้าวิวาห์
..คงอีกนาน ผ่านหลายปีแก้วพี่เอ๋ย
ขอทรามเชยอย่าโกรธพี่จะหนีหน้า
จะไม่ส่งข่าวคราวใดให้แก้วตา
ไปจนกว่า ..ข่าวสุดท้ายตายจากกัน
21 พฤษภาคม 2552 11:31 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
เคยไหมเล่าเอย
ไม่ขำเลยเมื่อเราเล่าเรื่องขำ
แต่ยังทำทุกวันขยันทำ
เพียงเพื่อย้ำ ที่มุ่งมาดปรารถนาดี
เล่าเรื่องขำแอบงำประกายตา
ที่อ่อนล้าแอบแฝงใจไว้เต็มที่
กลัวก็กลัวกล้าก็กล้าในท่าที
หวังแค่นี้ เห็นเธอยิ้มก็อิ่มใจ
เคยไหมเล่าเอ่ย
เล่าเรื่องขำตามเคยแต่หม่นไหม้
กลัวไม่ขำยังทำข้องเธอหมองไป
เป็นตลกร้องไห้ หัวใจตรม
20 พฤษภาคม 2552 14:35 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
ไฟฉายไร้ถ่าน พานว่างไร้ของ
ทองไร้ค่า กาไร้สีดำ
จำไร้บันทึก จารึกไร้การเขียน
เรียนไร้ขยัน ฟันไร้เหงือก
เปลือกไร้ไส้ หัวใจไร้การเต้น
การเห็นไร้การดู..
20 พฤษภาคม 2552 14:32 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
ไม่ว่าโลกภายนอกจะวุ่นวายสักปานใด
..เกิดสงคราม
..เกิดจราจล
.. ฯลฯ
แต่ดอกไม้ยังคงบาน
ยังให้ความสดชื่นแก่ผู้พบเห็น
แม้ดอกไม้จะเปื้อนเลือด
เปรอะคราบน้ำตา
-- ดอกไม้ยังคงเป็นดอกไม้
ดอกไม้ที่ชื่นบาน
19 พฤษภาคม 2552 13:16 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
ลมหนาว ขับดันลมร้อน
ชายพเนจร ขับดันหัวใจ
ขับให้ ท่องไปไม่หยุด
ถ้าหยุด.. ต้องหยุดหัวใจ