3 เมษายน 2552 13:54 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
ต้นไม้ต้นเดียว
มีเหลี่ยมมุมให้จิตรกรวาดภาพได้
ไม่รู้จักหมดสิ้น จนกว่าเขาจะสิ้นใจไปเอง
-- นี่เรามีโลกทั้งโลก
ช่างกระไร
2 เมษายน 2552 21:27 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
มีดอกไม้ใหม่เสมอ
ในฤดูใบไม้ผลิ
- เมื่อดอกไม้เบ่งบาน
คนจะมิบานได้อย่างไร
- เมื่อสนามเปลี่ยนแปลง
คนจะตั้งนิ่งได้อย่างไร
-- เพียงกลีบดอกไม้หนึ่งร่วงใส่
ก็สะท้านสั่นไหว ไปทั้งวัน
2 เมษายน 2552 21:25 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
เธอเปลี่ยนไป
ด้วยการเปลี่ยนยิ้มไปทีละน้อย
..เป็นร้อยยิ้ม
-- ฉันนั่งดูอยู่ตรงหน้านี้
จะไม่เขียนบทกวีได้อย่างไร