19 มีนาคม 2552 13:12 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
ใบสนโยกเบาๆ ทุกใบ
ทุกหนึ่งใบ ในแสนใบของทั้งต้น
ทุกหนึ่งต้น ของทั้งร้อยต้นแถวสน
บนร้อยพันแถวสน รวมเป็นป่าสน
-- ไม่ต้องมีใครจับจ้องดูก็โยกไกว
ไม่ต้องมีใครมารับรู้
ไม่ต้องมีใครมารัก
-- โยกไกวเบาๆ
มีชีวิต
19 มีนาคม 2552 13:09 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
ตัวตนของฉันบางลง
เหมือนกลุ่มด้ายไหมพรม
ที่มีด้านหนึ่งผูกติดอยู่กับเธอ
ยิ่งเดินทางไกลห่าง
กลุ่มด้ายไหมพรมยิ่งเล็กลง
เส้นใยตามระยะทางคือตัวตนปรากฏ
ตามระยะทาง และคือตัวตนที่บางลง
ตรงปลายทางที่ฉันนี่
-- มีแต่การโบยบินกลับไปใกล้เธอ
ที่ทำให้ฉันเต็มฉันได้อย่างเดิม
17 มีนาคม 2552 15:27 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
* บันดาลใจจากหนังเรื่อง หวานขม
ตอนที่ตัวละครคุยกันว่า
" เมื่อฉันมีเธอ ฉันไม่เหงา.. "
รู้สึกว่า อารมณ์นั้น มันมีเรื่องต่อเนื่องได้
แต่เอามาแต่งฉากใหม่เป็นริมทะเล
มือกุมมือไหล่ชิดไหล่หัวใจเต้น
คืนวันเพ็ญฟ้ากว้างสว่างไสว
ทะเลเข้มเห่คลื่นชื้นกลิ่นไอ
ลมหายใจกระอวลกลิ่น กันและกัน
เธอกระซิบข้างหู ..เบา เบา
บอกว่า ..เธอไม่เคยเหงาเมื่อมีฉัน
ฟังแล้วใจเงียบอึ้งตะลึงงัน
บีบมือนั้นแน่นขึ้น กลืนถ้อยความ
ไม่กล้าบอกกลัวเสียบรรยากาศ
กลัวว่าอาจเหนี่ยวนำสร้างคำถาม
ไม่กล้าบอกกลัวถ้อยคำทำลายงาม
ของผืนฟ้า แผ่นน้ำ และยิ้มนวล
-- ว่ามีเธอ ฉันเหงาหลายเท่าทบ
ทุกวันพบความเหงาใจนับไม่ถ้วน
ยิ้นเย็น มองทะเลเห่คลื่นครวญ
ความเหงาหวนหาทุกทีที่ปล่อยมือ
16 มีนาคม 2552 13:46 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
-- แจ่มพระจันทร์จ้ากระจ่างสูงกลางฟ้า
ข่มดาราหมื่นแสนด้วยฉานแสง
ดวงเดียวข่มทั้งฟ้ากล้าแสดง
ไม่แรง ไม่รอน ..ไม่โรยรา
-- ศักดิ์เป็นดาวบริวารเท่านั้นหนอ
แต่เจ้าก็เปี่ยมหวังพลังกล้า
ไม่ยอมแพ้แม้ผ่านกาลเวลา
หวนกลับมาให้เห็นเป็นมั่นคง
-- ดาวเดียวข่มทั้งฟ้าเพราะว่าใกล้
เหมือนใจเดียวข่มแสนใจไม่ไหลหลง
ด้วยใกล้ใจ ใกล้ชิดจิตจำนง
ขอเธอจงเป็นเช่นจันทร์ของฉันที
-- เป็นแจ่มจันทร์จ้าสว่างสูงกลางหาว
ข่มแสนดาวด้วยความใกล้ใจฉันนี่
ถ้าจะให้เหมาะเจาะพอเหมาะดี
ให้เรียงเคียงสองใจนี้ ชิดติดกัน
15 มีนาคม 2552 13:29 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
-- เหงา หลง
เหมือนผีเสื้อในโลกที่ไม่มีดอกไม้
-- ฉันเป็นผีเสื้อกลางวัน
แต่ฉันไม่รู้ว่าฉันมาทำอะไรที่นี่ เวลานี้
ในกลางคืนที่มืด เงียบ เย็น
-- หลง อ่อนแรง
เหว่ว้า หนาวเย็น
..แต่พระจันทร์สวยเหลือเกิน
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟคืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
หน้าส่วนตัว
924
