28 พฤศจิกายน 2553 00:11 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
เคยเขียนกลอนประโลมโลกย์มาโชกโชน
เย้าแหย่โยนหยอกคำเล่นเป็นเรื่องขัน
มือวันนี้สนิมเกาะมีตะกรัน
ไม่อาจร่ายใช้มัน อย่างเคยมือ
อุกอึดอัดขีดอะไรเขียนไม่ออก
จุกกระจอกสิ้นพลังตัวหนังสือ
เรื่องในหัวก็ทึบตื้อไม่หืออือ
ดั่งกิ้งกือกระหวัดกดหมดสิ้นลาย
ตะกุกกักติดกึกนึกไม่ตก
วะวนวก วกวน กะสนสาย
รึว่าคำ จะถึงที่ ชีวาวาย
หลากคำตาย ร่ายระบำในคำกลอน
คำตาย คือ คำที่ประกอบด้วยเสียงสระสั้น ในแม่ ก กา ( ยกเว้น อำ ใอ ไอ เอา ) และคำที่มีตัว สะกดในแม่ กก กด กบ
24 พฤศจิกายน 2553 16:37 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
หลอย (ภาษาอิสาน) แปลว่า แอบ
หลอยรักเขาเฝ้าคอยแต่หลอยรัก
ช่างยากนัก เมื่อรักแท้ได้แต่หลอย
มองไปพบก็หลบหน้าทำตาปรอย
วอนน้องน้อยอย่าให้คอยหลอยนานเกิน
พี่นี้ยังมือใหม่ในเรื่องจีบ
ไม่กล้ารีบหรือเร่งรัด ยังขัดเขิน
เพียงพิศพักตร์พะยักให้พอใจเพลิน
อยากจะเชิญมาถักถ้อย ร้อยรัก กัน
จะเก็บรักทีละน้อยมาร้อยรัก
ไม่นานนักรักครบร้อย สร้อยสวรรค์
ร้อยคำรักมอบต่างใจ ให้ทุกวัน
ร้อยคำมั่นฉันจะคอยเฝ้า ร้อยรัก
24 พฤศจิกายน 2553 15:57 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
หลอย (ภาษาอิสาน) แปลว่า แอบ
ลอยกระทงลงคงคาเวลาค่ำ
จิตใจช้ำเหลือใจ อกไหม้ขม
อยากจะทิ้งปลิดปล่อยรอยระทม
นบประนมแล้วก้มส่งกระทงลอย
ลอยระทม ไปแล้วใจก็ใสผ่อง
เงยหน้ามอง เห็นสาวใสใบหน้าจ๋อย
เหมือนรอยรักรอยความหลังยังฝังรอย
สงสารนักสาวน้อย ลอยรัก ไป
..นี่เอง รักแรกพบเพียงสบพักตร์
เป็นความรักแน่นแน่ไม่แปรไหน
ไม่กล้าเอ่ยจะเผยคำนำความใน
ได้แต่หลอยรักไปในใจเรา
18 พฤศจิกายน 2553 14:15 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
จะเป็นอยู่อย่างผู้กล้าได้อย่างไร
ในเมื่อใจเจ้าเอย ไม่เคยกล้า
ได้เพียงพบ สบเพียงแต่แค่หางตา
ก็ปั่นป่วนยวนอุรา ไม่กล้าใจ
ได้ยลยิ้ม ยิ้มเดียวนั้นก็ฝันถึง
เหมือนเคยรัก รักเคยซึ้งถึงไหนๆ
หนึ่งฝันผ่าน ผ่านไปแล้วไม่แล้วไป
รุมร้อนไฟ ไฟจากฝันมันตรึงตรา
เนื่องเนาฝันว่าได้แอบโอบแนบชิด
ยังหวามจิต คิดไปโดยใจโหยหา
ไม่อยากเลยไม่อยากตื่นฟื้นขึ้นมา
แต่ข่มตา หลับไม่ลงคงเรื่องยาว
...
แสงสุดท้ายก่อนดาวดวงจะล่วงลับ
อยากฝากกับดาวดวงในห้วงหาว
ก่อนราตรี จะจบลับดับเรื่องราว
ของเดือนดาวที่ดาษดื่นผืนฟ้าดำ
ใกล้รุ่งรางสว่างเรื่อเมื่อหัวรุ่ง
ยังพยุง ปรือเปลือกตาอยู่น่าขำ
ยังอุ่นอายในฝันเฟื่อง เนื่องจำนำ
ขอฝากคำ นำขอบใจในยิ้มนวล
18 พฤศจิกายน 2553 12:47 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
เหมือนว่าวันหนึ่งวัน ช่างสั้นนัก
ฟังเพลงรัก ฟังเท่าไรไม่เคยอิ่ม
คุ้นๆคำ ยังจำได้ประพายประพริม
แอบอมยิ้ม ยามเพลงเก่ามาเย้าใจ
อยากฟังซ้ำและฟังย้ำ ถ้อยคำหวาน
สุขสราญปานปิ้มว่า น้ำตาไหล
ไม่ใช่เศร้าสลดล่วง ดวงหทัย
แต่อิ่มเอมในดวงใจไม่อาจเลือน
เหมือนจะจำวันเก่าได้ ในใจคุ้น
เหมือนจะหมุนย้อนมาใหม่ก็ไม่เหมือน
ภาพความหลัง ยังติดตามาติดเตือน
เวลาเคลื่อนใจไม่คล้อย ย้อนรอยวัน
มองย้อนไปในวันก่อนย้อนวันเก่า
อย่างกับเราล่องลอยเลื่อนเสมือนฝัน
ยังได้กลิ่นของเพลงชื่นอยู่ครื้นครัน
หดทั้งชีพ ลดหมดสั้นแค่วันวาน
ชีวิตใช้ให้ยากไปก็ใช่ที่
เรายังมีวิมานแมนที่แสนหวาน
เอมอาศัยในดนตรีคีตการ
ดั่งวิมานของดวงใจในเพลินเพลง
หน้าส่วนตัว
1811
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟคืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
