19 มิถุนายน 2554 03:14 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
ยังมีรักเหลือบ้างไหมในคำ "รัก"
ยังหวังจักสมหวังไหมในสิ้นหวัง
หมดไม่เหลือคำปลอบใดให้พลัง
ใจจะรั้งอยู่เยี่ยงไรเมื่อใจราญ
อยู่ที่นี่หรือที่นั่นก็หวั่นไหว
อยู่ที่ไหนก็ไหวหวั่นถึงวันหวาน
วันผ่านเลย ลับไม่หันอย่างวันวาน
มีแต่หว่านโศกใส่ในวันเวียน
จะมีใจของใครเล่าเศร้ากว่านี้
เขียนกวีตรมไหม้ใช่อยากเขียน
เจ็บเจียนใจจะขาดห้วนก็จวนเจียน
วันคืนเปลี่ยน เจียนสิ้นใจไปทุกวัน
ปลีกใจจากโลกจริงทิ้งไปก่อน
ยังอาวรณ์ซ่อนอาศัยในความฝัน
เป็นที่ที่รักยังชื่นชื้นชีวัญ
ณ ที่นั้น ฝันแจ่มจ้าจริงกว่าจริง
5 มิถุนายน 2554 14:10 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
มีที่ว่างข้างใจบ้างไหมเล่า..
ขอคนเหงาเขาพักพิงอิงอาศัย
ไม่หวังเป็นเจ้าข้าวเจ้าของใจ
ขออยู่ไปแค่ข้างๆอย่างรางเลือน
อยู่อย่างหยดน้ำค้างที่กลางแดด
เพื่อรอแผดแดดไหม้ละลายเลื่อน
ไร้รักก็รอรักกลับ แม้ลับเลือน
เวลาเคลื่อนใจไม่คลาย ไม่คลาดคลา
ขอนั่ง ข้างๆใจไปอีกหน่อย
คนใจน้อยคอยใจนั้นหันมาหา
ถ้าวันใดใจเธอพลันจะหันมา
จะได้ไม่เสียเวลาตามหากัน
ขอนะ.. ที่ข้างใจไว้นั่งคอย
จะเหงาหน่อย ก็คอยแน่ไม่แปรผัน
ให้ความหวังประทังใจไปวันๆ
ให้ความฝันประทังไว้ก่อนใจวาย
5 มิถุนายน 2554 13:45 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
เป็นห่วงบ่วงรัดใจในวันจาก
เป็นเอามาก อยากให้แค่ได้แลเห็น
เป็นอะไรใจห่วงสาวเช้าถึงเย็น
แค่เป็นเรื่องเปลืองใจเล่น ..ไม่เป็นไร
เพราะรู้เช่นว่าเป็นได้แค่ปลายก้อย
เป็นเสียงค่อยถามเบาๆว่าเหงาไหม
เป็นอยู่หรือ คืออ่อนเพลียละเหี่ยใจ
เป็นซ้ำไปใจชอบช้ำ จำไม่เป็น
ตาม series "เป็น" เขามา เกือบไม่ทัน
18 พฤษภาคม 2554 13:42 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
จากจุดเริ่มประเดิมดีที่จุดเริ่ม
ที่ดั้งเดิม แล้วดุ่มเดินเพลินเดินหน้า
เวลาผ่านไม่นานไปในเวลา
เราพบว่าเราเจอเราเนาเนื่องกัน
เป็นจุดตัดชัดใช่ได้พบพ้อง
เป็นทางทองรองเรืองรุ่งมุ่งสวรรค์
เป็นที่เติมเสริมใจให้เต็มครัน
เป็นที่เสริมเติมฝันฉันเต็มคน
แต่จุดตัดชัดแท้แค่จุดตัด
เมื่อชีวีเร่งรัดให้เดินหน
ทางชีวิตลิขิตไว้ใจอับจน
ต่างดุ่มด้นเดินห่างกันวันนี้ไป
จากจุดพบค่อยห่างไกลทีละก้าว
ทิ้งรอยเท้าทีไร้กันให้หวั่นไหว
จากจุดพบเป็นจุดพรากต้องจากไกล
แต่นี้หนอต่อนี้ใจ จะไกลกัน
หวังว่าเธอยังเหลือใจไว้จางๆ
โบกมือให้ฉันบ้างในความฝัน
ร้องเพลงซึ้งถึงฉันบ้าง ในบางวัน
มองพระจันทร์ โปรดยิ้มเย็นเช่นเคยมอง..
18 พฤษภาคม 2554 13:12 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
คนคิดกันว่ารักหรือ คือคำตอบ
จึงชื่นชอบชื่นชมนิยมหนัก
หมายใคร่มีที่ใคร่ได้มากมายนัก
ไม่รู้จักรักก็เลยสังเวยใจ
รักเคยปราณีใจดวงไหนบ้าง
เมื่อเริดร้างรักถนอมออมใจไหม
มีแต่ช้ำกำสรดเศร้าเผาหทัย
แต่แล้วใครต่อใครก็ ขอรัก กัน
รักทำไม.. ถามย้ำหาคำตอบ
เมื่อริชอบรักชื่นขึ้นสวรรค์
เมื่อรักเชิดเริดร้างลงกลางครัน
ก็วูบลับ ดับสวรรค์ลงทันใด
เพราะว่ารักแน่แท้หรือก็คือรัก
เพราะไม่พักรักเสริมส่งสิ้นสงสัย
เพราะรักคือคำตอบที่ชอบใจ
เพราะรักใครไม่ถามคำ ..รักทำไม
-- เมือเจ็บใจค่อยถามคำ ..ทำไมรัก --
หน้าส่วนตัว
1749
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟคืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
