28 มีนาคม 2564 23:43 น.

อาณาจักรโบราณ...

คีตากะ

beEB7XqmMNABS1ZHq9ftY06CAd9FgHmK9bVT5Uu9
พระคัมภีร์ศาสนาจารึกไว้
บันทึกในหลายหลากมากศาสนา
ถึงเรื่องราวสร้างโลกโศลกมา
จนถึงคราล้างโลกวิโยคภัย
จากเอวา-อดัมตำนานกล่าว
เผยเรื่องราวเทวาพาเผลอไผล
ทำผิดกฎสรวงสวรรค์ต้องบรรลัย
ตกลงไปสู่โลกพาโศกตรม
เกิดมนุษย์คู่แรกแบกคำสาป
ทำงานตราบตัวตายกลายขื่นขม
บ้างว่าตกสวรรค์จากชั้นพรหม
หลงนิยมโลกหล้าลืมธานี
ก่อตำนานโนอาห์พาเหล่าสัตว์
หลบคลื่นซัดท่วมโลกวิโยคหนี
ล่องเรือใหญ่ในธารผ่านเดือนปี
สรรพชีวีลับหายกับสายชล
สืบทอดบรรพบุรุษมนุสสา
เกิดมหานครจรล่องหน
เลมูเรียทวีปใหญ่ในบัดดล
จมสายชลลับไปใต้สาคร
แอตแลนด์ตีสอดีตเฟื่องก่อนเรืองรุ่ง
เคยผดุงคุณธรรมล้ำคำสอน
หลงเหลือเพียงตำนานธารพาจร
เร้นหลบซ่อนปริศนาอารยธรรม
มหากาพย์มนุษย์ไม่สุดสิ้น
ร่องรอยวิ่นขาดหายกลายถลำ
ถึงที่มาที่ไปในลำนำ
หลงเหลือคำถ้อยแถลงแห่งมายา
พระคัมภีร์จดจารท่านว่าไว้
ถึงยุคใดที่มนุษย์ทำบาปหนา
หลงลืมศีลบัญญัติสิ้นศรัทธา
คอยเข่นฆ่าชีวิตคิดทำลาย
ท่านจะล้างโลกามาสร้างใหม่
ด้วยดินน้ำลมไฟให้สูญหาย
จึงค่อยสร้างสรรพสิ่งสิ่งใจกาย
เพียงมุ่งหมายเริ่มใหม่ให้ไตร่ตรอง
วัฏจักรเวียนไปไม่สิ้นสุด
หวังมนุษย์เข้าใจได้สนอง
จุดมุ่งหมายสร้างสรรค์ตามครรลอง
มิจำต้องคำสาปด้วยบาปกรรม...
27 มีนาคม 2564 01:05 น.

โลกาภิวัฒน์...

คีตากะ

ห้าพันปีวิทยาศาสตร์อาจผงะ
พระกฤษณะแบ่งกายหลายพันหมื่น
เพียงสมสู่นางอัปสรนอนชั่วคืน
นับดาษดื่นหมื่นสี่พันกัลยา
อีกการยุทธ์สุดไฮเทคเป็นเอกยุค
พระรามบุกเมืองยักษ์หักด่านฆ่า
อาศัยเพียงทหารลิงวิ่งวุ่นตา
ทัพยักษาแตกพ่ายกลายสูญพันธุ์
สองพันห้าเกษตรกรรมสุดล้ำหน้า
พระพุทธาปลูกมะม่วงช่วงแข่งขัน
ทรงรดน้ำต้นก็ใหญ่ให้ผลพลัน
เดียรถีย์นั้นปราชัยไม่หยัดยืน
สองพันปีการแพทย์แสนเลิศหรู
พระเยซูชุบชีวิตคนตายฟื้น
คนตาบอดทั้งชีวีหายดีคืน
เพียงทรงยื่นพระหัตถ์สัมผัสกาย
โลกาภิวัตน์ปัจจุบันอัศจรรย์แสน
ไร้พรมแดนข้อมูลพูนส่งถ่าย
ยุคโซเชียลไกลเกินเดินตาลาย
ธรรมสูญหายจากใจไม่อินัง
ทั้งที่ควรพัฒนาหาใครเทียบ
กลับย่างเหยียบที่เดิมเริ่มถอยหลัง
โลกเข้าสู่กลียุคทุกข์ประดัง
ก็ยังนั่งขัดแย้งแข่งคารม
เพราะกูดีคนอื่นเลวยิ่งเหลวแหลก
หัวโขนแบกหนักก็วางพลางสุขสม
ตรวจสอบตัวดีกว่าอย่างายงม
เดี๋ยวก็ล้มทับแผ่นดินสิ้นตัวกู
ท่านว่าพระอยู่ที่ใจใช่ไกลอื่น
ร้อยพันหมื่นพัฒนาหาเลิศหรู
เพียงพัฒนาจิตใจไร้ตัวกู
พบพระอยู่ภายในได้เปิดตา...
12 มีนาคม 2564 23:56 น.

ปราศการกินสิ้นการฆ่า

คีตากะ

บุคคลใดไม่ฆ่าชีวาวาตม์
ปาณาติบาตหามิได้ในใจเขา
ย่อมพ้นบ่วงแห่งอบายสบายเบา
ส่ำสัตว์เล่าจะอวยพรขจรนาน
เคหาสน์ใดยึดสิกขาข้อปาณา
การเข่นฆ่าหามิได้ในสถาน
ปราศเลือดเนื้อสัตว์ใดให้ประจาน
ย่อมพบพานสันติวิถีธรรม
ชุมชนใดมั่นสิกขาห้ามฆ่าสัตว์
การประหัตเพื่อลิ้มเพียงอิ่มหนำ
ย่อมไม่มีในประชาอาชญากรรม
ย่อมน้อมนำความสงบให้พบพาน
ชนชาติใดไม่ละทิ้งอหิงสา
สัตว์นานาจะปรีดิ์เปรมเกษมศานต์
ไม่ถูกฆ่าเพื่อกินสิ้นภัยพาล
ย่อมสำราญทั้งชาติไม่ขาดแคลน
ศาสนาใดยึดเมตตาเป็นอาวุธ
ย่อมสิ้นสุดการฆ่าประเสริฐแสน
มังสาใดไม่มีทั่วดินแดน
ทั่วถิ่นแคว้นดั่งแมนเมืองเมลืองนาม
ประเทศใดไม่ฆ่าสัตว์ตัดชีวิต
ชนมีจิตการุณย์บุญล้นหลาม
อายุย่อมยืนยาวชาวเขตคาม
เพียงพบความผาสุกทุกทิวา
โลกธาตุใดมีรักสมัครสมาน
ไม่ประหารส่ำสัตว์ตัดสังขาร์
โลกดั่งสวรรค์เทพไท้ให้พรมา
พระพุทธาอนุโมทนาบุญ...
ติดตามได้ที่
www.suprememastertv.com
ไม่มีข้อความส่งถึงคีตากะ