พระอาทิตย์ทอประกาย ณ ปลายฟ้าดวงจันทราปรากฏงดงามแสงดาวน้อยใหญ่เยือนย่ำยังสำแดงมิโรยแรงแกร่งกล้าทายท้ากาลมอดแล้วหรือเปลวแสงแห่งความรักโลกไสผลักยาพิษปลิดสังหารความเกลียดชังฝังลึกตกผลึกนานย้อมวิญญาณเลือนเลอะเปื้อนเปรอะไปดับสิ้นหรือความรักเคยหนักแน่นถูกทดแทนด้วยปีศาจอนาถไฉนบ่ายหน้าสู่เหวนรกตกบึงไฟจะมอดไหม้ผลาญเผาเป็นเถ้าธุลีก่อนปลุกปลอบหนุ่มสาวให้ก้าวมั่นร้อยผูกพันคู่รักแทนสักขีเคยสร้างสรรค์จรรโลงโลกโสภีมาบัดนี้เลือนหายมลายลงลุกขึ้นเถิดรักเอ๋ยอย่าเฉยนิ่งคือความจริงสิ่งเดียวในโลกหลงลุกขึ้นสู้อีกครั้งและตั้งธงโปรดธำรงโลกไว้ให้ยืนนาน...
ท่ามเหมันต์วันใหม่ใต้ฟ้ารุ่งจันทร์จรุงเลือนรางกลางห้องหาวตะวันลับหลับเพลินเกินกาลยาวไร้หมู่ดาวพราวสรวงดับดวงไปเหนือจันทราปรากฏอินทรีเหินมุ่งเผชิญพระพายพัดทานทัดไหวกางปีกกล้าฝ่าลมห่มฟ้าไกลคล้ายพึงใจในชีวิตอิสราเบื้องล่างลงราชวังยังวิจิตรดั่งนิรมิตด้วยเทพเก็บรักษางามตระการผ่านล่วงช่่วงเวลามิอาจหาวังใดได้เทียบเทียมชาวประชาหน้าใสใต้รอยยิ้มยังเอิบอิ่มด้วยธรรมนำยอดเยี่ยมเหนือกฎเกณฑ์เช่นก่อนผ่อนธรรมเนียมสงบเสงี่ยมเตรียมใจในมรรคาภาพนี้เกิดสองร้อยปีจากนี้นับชนหันกลับสู่ธรรมนำศึกษาระบบเงินล่มสลายคล้ายมายาข้าวผักป่าของจริงยิ่งไพบูลย์...ป.ล. เมื่อเงินขาดทรัพยากรมารองรับ และทองไม่อาจรับประทานได้ระบบเงินจะล่มสลาย กลายเป็นเพียงเศษกระดาษทันที เริ่มจากภาวะเงินเฟ้อที่สูงเกินไป ค่าครองชีพสูงเกินกว่าจะรับมือ ในที่สุดการผลิตทรัพยากรเพื่อพึงพาตนเองจะกลายเป็นเป้าหมายหลักของโลก...
วยาสมุนี...ศรีประเสริฐเลิศเดชะทูลเชิญพระพิฆเณศเวศม์สวรรค์ลิขิตมหาภารตะอัศจรรย์บันลือลั่นวรรณกรรมล้ำโลกาเผยมหากาพย์สงครามความขัดแย้งการแก่งแย่งแห่งพี่น้องสองวงศากอปรเการพ-ปานฑพรบบีฑาจนมหาชลธีสีเดือดแดงเหตุเพราะความบอดเขลาวงศ์เการพยอมสยบอาสวะโลภะแฝงหมายช่วงชิงราชทรัพย์กลับยุแยงคอยกลั่นแกล้งวงศ์ปานฑพจึงรบกันเมื่อสองฝ่ายประจัญหน้าขัดตาทัพเสียงสดับสังข์กลองก้องสวรรค์ทวยทแกล้วช้างม้าศัสตราครันจ้องโรมรันศัตรูคู่กรณีณ ทุ่งราบกุรุเกษตรแดนเขตรบฝ่ายปานฑพ-อรชุนเป็นขุนศรีบุตรองค์อินทร์ประทานแก่แม่กุนตีมีสารถี-พระกฤษณะองค์อวตารอินทรบุตร-อรชุนจอมขุนศึกมโนนึกสังเวชเหตุล้างผลาญคราเห็นญาติพี่น้องสองวงศ์วารหมายประหารเข่นฆ่าราวีกันคาณฑีวะ-ธนูศึกถึงร่วงหลุดท้าวเธอทรุดลงวิโยคให้โศกศัลย์ตรัสไม่รบ ! หทัยท้นล้นจาบัลย์ทรงนิ่งงันกลางยุทธมโหรีพระกฤษณะแย้มสรวลสำรวลตรัสพระปรมัตถ์อรรถธรรมล้ำวิถีให้ ธ มุ่งโมกษะละโศกีทำหน้าที่ขัตติยวงศ์ธำรงธรรม์องค์อวตารเนรมิตวิศวลักษณ์มีพระพักตร์หลากหลายพรายเสกสรรดวงเนตรดั่งดวงดาวพราวนับพันล้วนอนันตภาวะพิสดารทิพยรูปรุ่งโรจน์โชติรัศมีดุจอัคนีเจิดจ้ามหาศาลทวยเทพยกกรประณมก้มกราบกรานหมู่ยักษ์มารหวาดหวั่นสั่นฤดีบางทรงจักร ทรงคฑา ศัสตราวุธทรงมงกุฎเปล่งประกายฉายรังสีทั่วจักรวาลแซ่ซ้องร้องสดุดีด้วยฤทธีองค์มหาปรมาตมันพระเป็นเจ้าอวตารประทานถ้อยอย่าท้อถอยปิดประตูสู่สวรรค์ปราบยุคเข็ญกับเราเข้าร่วมกันยึดเรานั้นเป็นสรณะตลอดไป !เราผู้สร้าง ผู้ทำลาย หมายล้างผลาญกำราบพาลทุรชนจนตักษัยเป็นหนึ่งเดียวกับเราเจ้ากำชัยอธรรมไซร้จักพินาศปลาสนาการ !อรชุน-กษัตราวันทาไหว้สิ้นสงสัยใจสงบพบสุขศานติ์ลุกขึ้นสู้ตามประสงค์องค์ภควานสุดห้าวหาญจนชำนะด้วยพระพรมหาภารตะยุทธ์ได้สุดสิ้นทั่วแผ่นดินศพพรายรายสลอนฝ่ายเการพล่มสลายมลายรอนแทนอุทาหรณ์...ธรรมะชนะอธรรม...
บนยอดดอยสูงเยี่ยมสุดเทียมฟ้า นางพญาเสือโคร่งโค้งกิ่งสวย ช่อระย้าย้อยดินกลิ่นระรวย ท่ามหุบห้วยแดนดินถิ่นล้านนา ชมพูอ่อนซ่อนลายพร้อยพรายนัก ดุจพยัคฆ์ซ่อนกายหมายมังสา สวยซ่อนคมแสนหวานตระการตา หลงไขว่คว้าอาจสลายกลายม้วยมรณ์ บางเรียกซากุระดอยถ้อยชาวบ้าน ผลิดอกบานหน้าหนาวพราวสลอน ต้นสูงโปร่งแซมป่าวนาดอน เร้นหลบซ่อนพยับหมอกดอกสะคราญ น้ำค้างพรมดอกดวงโน้มพวงกิ่ง งามแอบอิงสิงขรซ่อนความหวาน ท่ามลมหนาวเย็นเยียบสุดเปรียบปาน กุสุมาลย์ชูช่อรอผู้ใด....