18 กรกฎาคม 2550 15:07 น.
คีตากะ
เมื่อเงินบาท ขาดตลาด บาทจึงแข็ง
ค่าเงินแกว่ง แคลงคลาง พลางสงสัย
คนต่างชาติ กวาดซื้อ เก็บถือไว้
หรือคนใน ไม่ใช้จ่าย เงินหายทำ
ส่งออกแย่ ลอยแพคน ชอบกลนัก
หนี้แสนหนัก ซักไซ้ ไม่พูดพร่ำ
มีเลศนัย ให้คิด ปกปิดคำ
ของเกรดต่ำ ขายแพงกว่า เขาว่ากัน
อัตตาแลก ขาดทุน จึงวุ่นหนัก
บางคนทัก ต้องรักษา ค่าเงินผัน
นำเข้าของ สำรองทุน ตุนน้ำมัน
นอกจากนั้น หมั่นปล่อยกู้ ผู้ลงทุน
ถึงบางอ้อ พอมีหนี้ เงินหนีหาย
ล้มละลาย จ่ายดอก ช้ำชอกหนุน
แปลงสินทรัพย์ ลับหาย ไม่เหลือทุน
เป็นหนี้สูญ สุญญตา แปลว่ากลวง.....
*** หนี้สูญ : สินทรัพย์ที่ไม่ก่อให้เกิดรายได้ (NPL)
16 กรกฎาคม 2550 15:56 น.
คีตากะ
หยาดสายฝนจากไปโดยไม่ลา
เส้นขอบฟ้าปรากฏรุ้งหลากสีสัน
แดดอ่อนจางพร่างตายามสายัณห์
ดูเฉิดฉันยิ่งกว่าเวลาใด
อากาศเย็นจากไอของสายฝน
เด็กซุกซนเล่นน้ำลำคลองใส
ใกล้สนธยาอาทิตย์จวนลับไป
นกกาไพรบ่ายหน้าหารวงรัง
บทชีวิตกลากหลายใกล้ปิดฉาก
การพลัดพรากจากลาฤาสมหวัง
เพียงเมฆจางบางตาหาจีรัง
สุดท้ายยังถูกลมพัดซัดล่องไป
วาดชีวิตลิขิตด้วยจิตมั่น
อยู่กับฝันหมั่นสร้างเส้นทางใหม่
จะสำเร็จล้มเหลวดีเลวไซร้
อย่าหายใจเปลืองเปล่าลืมเหง้าตน...
14 กรกฎาคม 2550 17:38 น.
คีตากะ
ปราศสิ่งใดให้บรรลุเพื่อรู้แจ้ง
ใจแยกแบ่งแข่งขันพลันสลาย
ท่องโลกเปลี่ยวโดดเดี่ยวเพียงเดียวดาย
จุดมุ่งหมายในชีวิตถูกลืมเลือน
เมื่อมิทราบสิ่งใดย่อมไม่ทราบ
แม้นทาฉาบอาบทองยังหมองเหมือน
ย่อมไร้คำจำนรรจ์จะพร่ำเตือน
เพียงคนเถื่อนแปลกหน้าต่อใจตน
เปี่ยมยศถาบรรดาศักดิ์สักเพียงไหน
ถึงเป็นใหญ่ในแคว้นทุกแห่งหน
แค่จำอวดอาจอ้างว่างเปล่าชน
หาเหตุผลกลเลห์เพทุบาย
แต่ทว่าชนที่ใจมีพุทธ
มิเพียงพูดกล่าวคำจำนรรจ์หลาย
ยังหาญกล้าโยกฟ้าสั่นดินทลาย
มัจจุราชอาจร้ายยังพ่ายยอม...
12 กรกฎาคม 2550 17:23 น.
คีตากะ
นั่งซึมเซาเฝ้ามองดอกตะแบก
คราฝนแทรกแรกแย้มแซมใบเขียว
สีม่วงอ่อนร่อนร่วงพวงซีดเซียว
ก่อนแห้งเหี่ยวภายใต้แสงตะวัน
ลำต้นใหญ่แผ่ใบขยายกิ่ง
เคยพึ่งพิงอิงอุ่นเจือจุนฉัน
ยามปัญหาถาโถมรุกโรมรัน
ชื่อเจ้านั้นเตือนฉันหมั่นปล่อยวาง
แบกสิ่งใดในเหตุสังเกตผล
จิตทุกข์ทนจนล้าพาหมองหมาง
เหนื่อยเพราะใจไปยึดทุกเส้นทาง
บ้าหอบฟางอย่างนั้นหมายมั่นทำ
จมจ่อมอยู่กับปัญหาสารพัน
ลืมจิตอันผ่องใสไกลถลำ
เคร่งเครียดไยในฝันอันมืดดำ
ทุกเช้าค่ำซ้ำซากมิพรากเลือน.....
Calendar
Lovers
17 คน เลิฟคีตากะ
หน้าส่วนตัว
1657
