4 ธันวาคม 2550 13:58 น.
คีตากะ
ขอเพียงรักหนักแน่นดุจแผ่นดิน
ไม่สูญสิ้นจากฤดีมิหวั่นไหว
ผ่านทดสอบรอบด้านด่านพาลภัย
ยังหัวใจรักมั่นนิรันดร
แต้มสีสวยด้วยใจให้งามหรู
ด้วยชมพูพรายแพรวแพร้วสลอน
เปลี่ยนโลกซึ้งตรึงตราด้วยอาทร
มิสั่นคลอนรักแอบแนบอุรา
เอ่ยคำรักฝากใจในนิยาม
อันงดงามความหมายในภาษา
ล้นจากใจไหลหลั่งพรั่งพรูมา
จนเกินกว่าทัดทานผ่านม่านใจ
กลีบกุหลาบหยิบโรยโปรยทางรัก
จงพ้นผ่านอุปสรรคยากเพียงไหน
ขอความรักชักนำดั่งแสงไฟ
จนก้าวไปถึงจุดหมายที่ปลายทาง
ผูกโบว์ให้ใจสองแทนของขวัญ
มอบต่อกันแทนใจยามไกลห่าง
ผูกพันธ์ใจมั่นไว้ไม่เว้นวาง
รอร่วมทางเปิดกล่องมองชื่นชม
สวมแหวนหมั้นนิ้วนางที่ข้างซ้าย
ด้วยสายใยแห่งรักถักทอสม
คล้องเกี่ยวใจให้หมั้นหมั่นเพาะบ่ม
รอภิรมย์วันเคียงเยี่ยงสัญญา
จูบหนึ่งมอบปลอบขวัญวันฟ้าใส
แด่คนไกลดั่งจิตคิดห่วงหา
แม้นสิ้นดินสิ้นฟ้าพสุธา
ยังรอท่าไม่สิ้นรักไปจากใจ....
3 ธันวาคม 2550 15:56 น.
คีตากะ
รายงานตัวฝากหัวใจไว้แนบตัก
สุดที่รักคือเธอละเมอฝัน
ส่งคำหวานปานน้ำอ้อยร้อยรำพัน
บอกรักกันทุกวันฉันชื่นใจ
แม้นแสนงอนแสนงามตามคิดถึง
คงลึกซึ้งคำรักเพียรซักไซ้
ถ่อยทอดคำย้ำบอกออกจากใจ
แจ้งความนัยให้รู้อยู่ประจำ
อยากกอดเธอเพ้อหายามล้าอ่อน
หมายเคียงนอนนับดาวพราวชื่นฉ่ำ
หวังแนบชิดมิตรแท้แพ้น้ำคำ
จะเก็บงำความเหงาเฝ้ารอเธอ
รักของเรายังใหม่ไม่เก่าเลย
เป็นเหมือนเคยอย่างนั้นมั่นเสมอ
รักล้นปรี่มีฉันมั่นรักเธอ
ใจคอยเหม่อมองฟ้าถามหากัน.....