8 กันยายน 2550 14:49 น.
คีตากะ
รักของหมอรอเฝ้าไข้ไม่หน่ายเหนื่อย
ยามป่วยเปื่อยดูแลกันหมั่นรักษา
ทุกค่ำเช้าเอาใจกันหมั่นจัดยา
รักหนักหนาต้องผาตัดบำบัดใจ
รักของวิศวกรนั่งนอนนับ
คำนวณปรับกลวิธีมีแก้ไข
ตั้งสมการวิเคราะห์โจทย์โปรดเห็นใจ
รักมากไปใช้โปรแกรมแจมคำนวณ
รักของกวีไม่มีเบื่อเปี่ยมเนื้อหา
ไม่สบตาก้มหน้าเขียนเพียรคิดหวน
ส่งโคลงฉันท์กาพย์กลอนวอนเชิญชวน
ยามรักม่วนเปลืองกระดาษอาจยากจน
รักของครูดูไปชื่นใจจิต
ไม่พลาดผิดตำราหาเหตุผล
หมั่นพร่ำสอนวอนเว้าเข้าใจจน
ยามรักล้นขึ้นกระดานขานบรรยาย........
รักของ.......ฯลฯ
6 กันยายน 2550 15:58 น.
คีตากะ
วิทยาศาสตร์ก้าวไกลไปลึกล้ำ
พันธุกรรมเปลี่ยนแปรปรับแก้ไข
เปลี่ยนพืชผลมีรสสีที่ตามใจ
ผลเล็กใหญ่ไม่ยากลำบากทำ
เปลี่ยนแปลงสัตว์ธรรมชาติประหลาดเหลือ
ผิดญาติเครือเผ่าเดิมเริ่มถลำ
สร้างรูปลักษณ์พันธุ์ใหม่แต่ใจทำ
คงน่าขำธรรมชาติอาจบิดเบือน
อีกหน่อยคนอัปลักษณ์จักสูญสิ้น
ทั่วแดนดินงามกว่านางฟ้าเหมือน
คนสวยหล่อสมบูรณ์แบบแทบกลาดเกลื่อน
ไม่ต้องเบือนหน้าหนีคราที่มอง
แม้นสร้างสรรค์พันธุกรรมได้ล้ำเลิศ
จนก่อเกิดรูปลักษณ์ใหม่ใคร่สนอง
แต่จิตใจคงยากเปลี่ยนเลียนทำนอง
ดีเลวต้องแก้ไขนิสัยตน................
*** GMOs (Genetic Modified Organisms) หมายถึง สิ่งมีชีวิตที่ได้จากกระบวนการปรับปรุงทางพันธุกรรมหรือได้รับการตัดแต่งยีน โดยใช้เทคนิคทางพันธุวิศวกรรม เพื่อเปลี่ยนแปลงพันธุกรรมของพืช และสัตว์ ให้มีคุณสมบัติเพิ่มเติมจากธรรมชาติตามที่มนุษย์ต้องการ
6 กันยายน 2550 15:19 น.
คีตากะ
มั่นคงดั่งภูผาแลปฐพี
ค้ำจุนสรรพชีวีที่อาศัย
เจือจุนดั่งสายธารชื่นบานใจ
ผ่านเลื่อนไหลหล่อเลี้ยงเยี่ยงมารดา
บริสุทธิ์ดั่งอุบลพ้นราคิน
ไร้มลทินประเสริฐเลิศบุปผา
ไม่หลงใหลไปกับโลกอุปโลกน์มา
เหนือคงคาผลิบานสราญรมย์
ไพศาลดั่งท้องนภากว่าบริเฉท
ไร้ขอบเขตกว้างไกลไม่อาจถม
แผ่ปกคลุมหุ้มดาราสง่าชม
อัมพรห่มสรรพสิ่งอิงชีวา
รักที่ไร้เงื่อนไขดั่งตะวัน
ทอแสงอันจำรัสยื่นหัตถา
โดยมิเห็นแก่ตัวทั่วโลกา
มิเคยมาเรียกร้องปองสิ่งใด....
5 กันยายน 2550 14:36 น.
คีตากะ
เป็นเพียงหนามในกำมือเธอถือไว้
ยามคราใดคิดถึงจึงกำมั่น
หวนอดีตอันปวดร้าวคราววานวัน
เลือดแดงพลันรินหลั่งเกรอะกรังใจ
เป็นเพียงเข็มร้อยพันเธอสรรค์สร้าง
ร้องครวญครางกลางจิตยามคิดใฝ่
ย้ำเรื่องราวคราวหลังพลาดพลั้งไป
เข็มแทงใจเจ็บปวดร้าวรวดทรวง
เป็นยาพิษลิดรอนเธอซ่อนไว้
กัดกร่อนใจด้านชาเวลาล่วง
ตามระลึกนึกถึงซึ่งรักลวง
พิษเผาทรวงซ้ำซากยากเยียวยา
เป็นแผลเก่าร่องรอยเธอคอยซ้ำ
ยังเจ็บจำพร่ำเพ้อละเมอหา
ความผิดหวังจำพรากการจากลา
รินน้ำตาพร่าเลือนเหมือนวันวาน...
****หนามในกำมือ อันใจยึดมั่นไว้ คอยซ้ำเติมความเจ็บปวดในจิตใจ
ทุกครั้งครา เมื่อหวนระลึกถึงเรื่องราวในอดีต คนๆนั้นอาจทำให้เราเจ็บ
แค่เพียงครั้งเดียว แต่ตัวเราเองเล่า? ไยตอกย้ำความเจ็บอยู่ซ้ำๆให้แก่ตัวเองไม่หยุดหย่อนสุดคณนานับ.......แด่เธออันเป็นที่รัก ที่ยังคงเจ็บช้ำกับวันวาน....
30 สิงหาคม 2550 13:50 น.
คีตากะ
อสรพิษตัวนิดน้อยกระจิริด
อาจแพร่พิษล้มพญาคชสาร
อัคนีที่น้อยด้อยปริมาณ
อาจเผาผลาญพฤกษ์ไพรให้วอดวาย
ลมเบาบางจางอ่อนร่อนตลบ
อาจสยบคลื่นบ้าคลั่งหยุดยั้งหาย
ละอองน้ำราวหมอกควันอันเรียงราย
อาจก่อสายพิรุณหลั่งโถมถั่งมา
ผมเพียงเส้นอาจบดบังทั้งบรรพต
น้ำเพียงหยดอาจทะลุแท่งภูผา
เชื้อโรคน้อยอาจผลาญพร่าคร่าชีวา
คลื่นบนฟ้าอาจกำเนิดเกิดอัสนี
เฉกดวงจิตกระจ้อยร่อยอันน้อยนิด
ยากเพ่งพิศร่องรอยใดไร้แสงสี
หากหลอมรวมเป็นหนึ่งพึงอาจมี
ยังโลกนี้เป็นผุยผงลงพริบตา...........
*****เอกัคตา : ความมีจิตแน่วแน่อยู่ในอารมณ์อันเดียว...