1 สิงหาคม 2558 01:20 น.

รักตอบแทนรัก...

คีตากะ

คนต่ำต้อยติดดินสิ้นวาสนา
เพียงดอกหญ้าเตี้ยต่ำเขาย่ำหยาม
ธรรมดาเรียบง่ายไม่งดงาม
แต่เพียงตามหาฝันทุกวันมา

สบตาเธอวันนั้นฉันแปรเปลี่ยน
ใจวนเวียนคิดถึงซึ้งนักหนา
เคยฝากรักจากใจให้กันมา
ความเหว่ว้าห่างหายมลายลง

มีเพียงเธอเข้าใจมอบไออุ่น
ขอขอบคุณจากใจให้ลุ่มหลง
รักตอบรักจักให้ไจมั่นคง
มิเลือนลงสักวันยังมั่นใจ

วันข้างหน้าเป็นอย่างไรฉันไม่รู้
วันนี้อยู่เคียงกันมิหวั่นไหว
แม้จะห่างแสนห่างจงวางใจ
หากมั่นในรักแท้ไม่แพ้ทาง

ขอศรัทธาเชื่อมั่นมิผันเปลี่ยน
อย่าหลงเพี้ยนฟังคำใครทำใจหมาง
มีเพียงเธอเข้าใจไม่อำพราง
รู้ทุกอย่างว่าฉันคิดอย่างไร...




				
21 พฤศจิกายน 2550 12:15 น.

ท่องเน็ตหารัก....

คีตากะ

นักท่องเน็ตเจ็ดย่านน้ำตามหารัก
อยากรู้จักคนจริงใจมีไหมหนา
ไม่กลิ้งกลอกหลอกเล่นทำเย็นชา
เมินหนีหน้าดูแคลนแสนเหนื่อยใจ

โลกไซเบอร์เกร่อชนมากล้นหลาย
แม้วุ่นวายยังหมายมั่นมิหวั่นไหว
หวังคนดีมีอยู่รู้ความนัย
คุยเข้าใจสักคนพ้นเดียวดาย

คนท่องเว็บนอนดึกคอยนึกฝัน
มีสักวันค้นเจอเธอที่หมาย
ไม่ต้องสวยไม่น่ารักมาทักทาย
ส่งคำร่ายคำรักจักยินดี

มือนักแช๊ตรอท่าตามหาฝัน
ทุกคืนวันหมายเจอเธอนวลฉวี
น้ำใจงามเห็นใจมอบไมตรี
จะยอมถวายชีวีคนดีไป

คนงามล้ำซ้ำน่ารักมากเสน่
คนโก้เก๋คนเท่คนเก๋ไก๋
หวังลวงเล่นขอให้ช้ำระกำใจ
เวรกรรมไซร้มีจริงวิ่งตามทัน

คนไร้คู่อยู่น่าจอรอส่งข่าว
เพียงหนึ่งสาวเห็นใจไม่เพ้อฝัน
ด้วยศรัทธาว่ามีคนดีนั้น
ขอผูกพันเกี่ยวใจไว้สักคน

เหรียญยังมีสองด้านอย่าพานหมิ่น
มองชีวินแง่ร้ายหน่ายสับสน
โลกไซเบอร์คนเลวดีมีปะปน
ใช้เหตุผลพินิจพิจารณา

มองโลกงามทำใจให้งดงาม
อย่าแบกหามความเศร้าเฝ้ากังขา
หากใจดีสังคมดีมีเมตตา
ย่อมนำพาโลกดีกว่าที่เป็น

มองแง่ร้ายได้อะไรใจเป็นทุกข์
โลกสนุกนักหนาถ้าแลเห็น
แดนสวรรค์ใช่ไกลไม่ลำเค็ญ
เพียงใจเย็นเย็นใจได้พบเจอ

นักท่องเว๊บเจ็บหลายครายังมาท่อง
กี่ครั้งนองน้ำตามาเสนอ
เจ็บไม่กลัวกลัวไม่เจ็บเจ็บอยากเจอ
ใครไหนเธอทำเจ็บได้...ให้รางวัล..จ้าๆๆๆๆๆ

				
1 สิงหาคม 2558 01:06 น.

เธอคือดวงใจ....

คีตากะ

เสกมนต์สั่งฝังหมึกจารึกเขียน
ด้อยการเรียนฉันทลักษณ์เชิงอักษร
ต่ำความรู้น้อยปัญญาภาษากลอน
เพียงวิงวอนเทวามาดลใจ

ขอเทพสิงสถิตลงตรงกลอนนี้
เอ่ยวจีพจมานเพียงขานไข
บอกคนรักฝากถ้อยเรียงร้อยไป
ส่งถึงใจให้แจ้งแห่งความจริง

ชำแรกทรวงดวงใจให้เจ้ารู้
รักมั่นอยู่นงเยาว์เจ้าขวัญมิ่ง
แห่งดวงมานนานเนาเฝ้ารักจริง
มิเคยทิ้งเจ้าไกลจากใจเลย

ที่สุดของหัวใจให้เจ้านี้
ขอคนดีเชื่อในใจเฉลย
ไม่หลอกลวงห่วงนักจักชิดเชย
ด้วยคุ้นเคยแต่แรกพบคราสบเจอ

ฤ บุพเพสันนิวาสขีดวาดไว้
ให้เคียงใกล้ต่อกันมั่นเสมอ
แม้นห่างไกลใต้หล้ายังมาเจอ
หลงละเมอเพ้อรักหนักอุรา

เพียงวันวารผ่านมาพาพิสูจน์
ดั่งคำพูดบางคำย้ำนักหนา
ตั้งแต่วันนั้นพบคบกันมา
แทนอักษราว่าเธอคือดวงใจ....
 



				
1 สิงหาคม 2558 01:06 น.

หมอกหรือควัน....

คีตากะ

หมอกหรือควันคล้ายกันหวั่นใจนัก
เกรงความรักจักลวงคอยห่วงหา
หมอกจางจางบางครั้งเหมือนควันเลือนตา
คนเคยเจ็บช้ำมายังอาวรณ์

เธอมองฉันเป็นควันบางวันหมอก
เหมือนล่อหลอกลวงใจยากไถ่ถอน
เปลี่ยนทุกวันฉันงงใจนงอร
ดังละครน้ำเน่าฉันเศร้าใจ

เธอเคยเสียน้ำตาคนหน้าหล่อ
หวังใจหนอว่างามตามไฉน
แต่สุดท้ายแหลกลาญปานสิ้นใจ
เพียงควันไฟเข้าตาพาเธอครวญ

จะให้ฉันหล่อเหลาเหมือนเขาไหม ?
ควงใครใครเย้ยตาพาเสสรวล
เหยียบย่ำใจให้เศร้าร้าวรัญจวน
ลองใคร่ครวญสักหนนะคนงาม

ทั้งหล่อรวยมากล้นคนเศรษฐี
ซื้อนารีด้วยเงินเพลินเหยียดหยาม
นับร้อยพันปรนเปรอเกร่อหญิงงาม
แล้วขอถามคนดีมีค่าใด ?

จินตนาการหวานซึ้งซึ่งเธอสร้าง
สุดท้ายวางกับดักดักใครไหน ?
คนติดกับเป็นตัวเธอเสมอไป
จำหมองไหม้ทุกข์ทนบนรักลวง

ภาพลวงตาเธอตั้งนั่งกำกับ
คาดเดานับตามใจไม่หวงห่วง
รักจริงแท้เธอไม่สนชอบคนลวง
เจ็บช้ำทรวงอย่างนี้ทุกทีแล

รักเพียงเพื่อผลประโยชน์โทษสาหัส
รักอ่อนหัดจัดฉากมากบาดแผล
รักแล้วทุกข์ทุกข์เพราะรักหนักดวงแด
รักเพียงแต่ลมลมพาตรมตรอม

ฉันรักเธอมากมายไร้เงื่อนไข
แต่เธอไยตีกรอบชอบห้อมล้อม
วางกฎเกณฑ์เช่นใจไม่รอมชอม
มิยินยอมเปิดใจให้รักจริง

เธอเป็นใครฉันไม่สนยังบ่นรัก
แต่เธอซักไซ้ฉันนั้นทุกสิ่ง
ฉันรักเธอเสมอมาว่าแท้จริง
แต่เธอทิ้งเงื่อนไขให้รักมา

เธอคนดีที่รักฉันรักยิ่ง
อยากเป็นมิ่งขวัญใจให้หนักหนา
แม้ตัวฉันต้อยต่ำดินสิ้นราคา
เธอจะรักไหมหนา..ถ้าจริงใจ ?...



				
1 สิงหาคม 2558 01:14 น.

วันนั้นอย่าลืมวันนี้.....

คีตากะ

แม้มิใช่ใครคนนั้นที่เธอรอ
แต่เพียงขอเคียงข้างเส้นทางฝัน
เพื่อปลอบโยนดูแลให้แก่กัน
ถึงเหน็บหนาวตัวฉันมั่นอดทน

อาจยาวนานยาวไกลจะไม่เศร้า
บางครั้งเหงาแต่ใจไม่สับสน
รู้หน้าที่มีต่อเธอเสมอจน
ตราบเธอพ้นภัยพาลสำราญใจ

จะขับกล่อมบทเพลงบรรเลงผ่าน
อาจฟังหวานปนเศร้าเหงาแค่ไหน
ก็เพียงคีย์ดนตรีมีเพี้ยนไป
เพราะจิตใจอ่อนล้าคราบางที

อย่าสงสารเห็นใจในตัวฉัน
เพียงแค่คนช่างฝันสร้างสรรค์สี
ไม่มีค่าอะไรใจคนดี
คอยพร่ำเพ้อทุกนาทีเหมือนที่เป็น

หากได้พบสบเจอคนเธอฝัน
คนอย่างฉันก็คงไกลไม่แลเห็น
แค่เพียงคนดนตรีที่จำเป็น
จำต้องเร้นหลบหายหนีไกลตา.....






				
ไม่มีข้อความส่งถึงคีตากะ