10 ธันวาคม 2551 17:30 น.
คีตากะ
แต่ละเส้นแต่ละสายเครือข่ายรัก
หมั่นทอถักสายใยให้ผสาน
ร้อยสัมพันธ์สรรค์สร้างอย่างตระการ
ก่อเกิดม่านกว้างใหญ่ไร้พรมแดน
ครอบห่มฟ้านภาและอากาศ
เชื่อมโยงพาดดวงใจไกลสุดแสน
ทั้งโลกาสวรรค์ยันเมืองแมน
ทุกถิ่นแคว้นถักทอต่อสายใย
ส่งสื่อสารนิยามแห่งความรัก
มาทายทักถึงกันหมั่นขานไข
เติมความหวังพลังดั่งเชื้อไฟ
เป็นแรงใจยามล้าคราสิ้นแรง
ฉุดดึงรั้งยามพลั้งพลาดเติมวาดฝัน
ให้มุ่งมั่นก้าวไปไม่หน่ายแหนง
ประสบการณ์ที่ผ่านมาราคาแพง
เป็นครูแห่งชีวิตเตือนจิตใจ
สร้างเครือข่ายขยายร่ายเรียงร้อย
จากเพียงน้อยค่อยเติมเริ่มโตใหญ่
ร่วมกลมเกลียวเกี่ยวพันมั่นคงใจ
โอบกอดไว้ด้วยรักชี้ชักนำ......
12 เมษายน 2556 21:00 น.
คีตากะ
หากท้องฟ้าเธอไร้ดาวพราวพรายแสง
กายสิ้นแรงใจล้าพาท้อถอย
นภากว้างรางเลือนเหมือนเลื่อนลอย
เธอเฝ้าคอยดาวเดือนเคลื่อนคล้อยมา
แม้นฟ้ากว้างว่างเปล่าและเหงาเงียบ
ลมเย็นเยียบหนาวสั่นหวั่นผวา
ความมืดมนหม่นหมองครองชีวา
เธอเหว่ว้าสิ้นดีไม่มีใคร
ขอแต่เพียงจดจำค่ำคืนนั้น
รอถึงวันเดือนดาวสกาวใส
คงซาบซึ้งถึงความต่างหว่างฤทัย
แท้เพียงใจไหวหวั่นเท่านั้นนา
ฟ้าข้างขึ้นข้างแรมแต้มแต่งสี
ดั่งชีวีหวานขมบ่มศึกษา
หวังเธอแจ้งแทงทะลุสู่สัจจา
มาตรแม้นฟ้าเปลี่ยนไป ใจคงเดิม
12 เมษายน 2556 21:01 น.
คีตากะ
ยุ่งกับงานนานเนิ่นเกินเวลา
มองข้างฝาปฏิทินขาดวิ่นหาย
สิ้น พ.ศ. ก็สิ้นใจใกล้วางวาย
เดือนสุดท้ายกรายมาถึงรำพึงครวญ
เหลือบเห็นวันบรรลัยใจหายวาบ !
ราวถูกดาบฟันหลังนั่งโหยหวน
นี่ถึงไฮท์ซีซั่นเลิศรัญจวน
ต้องรีบด่วนจองตั๋วเที่ยวทั่วไทย
เขาทำนายทายทักจนหนักหู
ปีหน้าดูหิมะจะหล่นไหล
ถิ่นล้านนาฟ้าขาวพราวอำไพ
มีในไทยครั้งแรกสิ่งแปลกตา
เข้าเวปไซด์แอร์เอเชียกลัวเสียเที่ยว
จองที่เดี่ยวริมประตูอยู่ติดฝา
ของประหลาดอาจได้เห็นเป็นบุญตา
มกราต้นปีมีให้ยล
ยังหวังพบสบตากับหน้าน้อง
เคยหมายปองสาวดอยลอยเวหน
เห็นทีวีมีพวกแห่แออัดคน
เดินสับสนสนามบินทุกถิ่นที่
เขาคงมาต้อนรับใครกลับบ้าน
เทศกาลคนมากยากหลีกหนี
เสียงข่าวว่าสนามบินสิ้นเสรี
ใช้เป็นที่ซ้อมรบ...จบเห่กัน..
ให้เสียงภาษาไทยโดย...พันธมิตร
12 เมษายน 2556 21:02 น.
คีตากะ
ในแววตานับล้านเคยพานพบ
ต่างเลือนลบจากใจให้ห่างหาย
ผ่านประสบพบพรากจากมลาย
มีเพียงสายตาเธอเสมอคอย....
กลางราตรีสีหม่นดาวล้นฟ้า
งามจับตาวิไลไกลสุดสอย
แต่พอสางต่างเคลื่อนเลื่อนลับลอย
มีเพียงใจดวงน้อยเธอคอยเคียง....
ณ ท่ามกลางบทเพลงบรรเลงไหว
ดนตรีใดจะไพเราะเสนาะเสียง
สะกดมนต์ดลใจได้เลียบเคียง
ดั่งสำเนียงแห่งเธอพร่ำเพ้อมา...
ในถ้อยคำจำนรรจ์นับพันหมื่น
มีดาษดื่นเหลือจะเอ่ยเปรยภาษา
แต่จะมีคำใดในโลกา
ล้ำค่ากว่าคำว่ารักจากปากเธอ...
ในความรักมากมายร่ายเรียงร้อย
ทิ้งร่องรอยปางหลังฝังเสมอ
อุ่นรักใดไหวใจให้ละเมอ
เท่าอุ่นไอรักจากเธอล้นเอ่อทรวง...
1 สิงหาคม 2558 00:30 น.
คีตากะ
ฟ้าเวิ้งว้างว่างเปล่าราวกระดาษ
พระจันทร์สาดแสงมาอุราไหว
ลมหนาวมาพาสั่นหวั่นฤทัย
เกรงคนไกลจะหนาวร้าวฤดี
แสงเดือนดาวพราวฟ้าจ้าระยับ
คงไกลลับเกินไปในวิถี
มิอาจผิงอิงอุ่นกรุ่นชีวี
ให้คนดีคลายหนาวสิ้นร้าวราน
ก่อฟืนไฟให้กายเพียงหายหนาว
หากใจร้าวหนาวรักสุดหักหาญ
ฤาบรรเทาหนาวเหน็บเจ็บดวงมาน
หนาวรักพานหนักหนากว่าหนาวลม
คนรักห่างร้างไกลกว่าได้พบ
แต่เพียงสบตาดาวคราวขื่นขม
คงว้าเหว่เอกาพาระทม
ฝากรักห่มแทนผ้าอย่าอาดูร....
Calendar
Lovers
17 คน เลิฟคีตากะ
หน้าส่วนตัว
1954
