12 เมษายน 2556 21:51 น.
คีตากะ
คนแถวนี้เรียกพี่...หนุ่มบีเอ็ม
มาดคมเข้มเกินใครไม่เหลียวหลัง
เดินคอเอียงเยี่ยงนี้มีชื่อดัง
พระเอกหนังยังหลบเมื่อพบเจอ
รถคันนี้พี่ได้ฟรีจากพี่สาว
เหนื่อยทุกคราวยามปั่นยันเท้าเผลอ
เข้าซี่ลวดปวดร้าวหนาวละเมอ
จับไข้เพ้อหลายวันสั่นสะท้าน
ถนนนี้พี่ครองใครต้องหลบ
บ่อยครั้งพบสิบล้อรอประสาน
ล้มคอเคล็ดหลายหนจนซมซาน
พี่เลยพานคอเอียงยามเมียงมอง
วันก่อนหมาตัดหน้าพาหักหลบ
จนได้พบโฉมตรูอยู่ริมหนอง
พี่ไม่ทันตั้งตัวมัวแต่มอง
เฉี่ยวชนน้องเอวคดโปรดอภัย
พี่ตกคลองน้องตกน้ำทำเรื่องเศร้า
เมื่อสองเราว่ายมิเป็นเห็นไหวไหว
ยังโชคดีมีคนช่วยด้วยว่องไว
บุพเพให้ได้พบกันวันผ่านมา
พี่ประหยัดพลังงานต้านโรคร้อน
ยอมเหนื่อยอ่อนขี่บีเอ็มเต็มใจหนา
วอนคนดีนี้อำนวยช่วยสักครา
มาเถิดมา...ขี่บีเอ็มเต็มแผ่นดิน.....
12 เมษายน 2556 21:53 น.
คีตากะ
แปดในสิบชาวนาเสียค่าเช่า
ที่นาเขาเหมาทำจำหม่นหมอง
ทั้งนาปีนาปรังกี่ครั้งลอง
ข้าวเนืองนองสู่ตลาดเลี้ยงชาติไทย
ทั้งเกี่ยวไถใช้เครื่องยนต์ต้นทุนมาก
เชื้อเพลิงจากน้ำมันทำสั่นไหว
ยังค่าปุ๋ยค่ายามาแพงไว
นานวันไปยิ่งเพิ่มเริ่มดื้อยา
ภัยแล้งมาพาเสียเพลี้ยระบาด
ยังประกาศน้ำน้อยให้คอยท่า
ทั้งต้นดอกออกผลล้นอุรา
ไม่ลงกล้าหรือจะรอดปลอดหนี้สิน
ผ่านร้อนแล้งนาล่มทั้งจมน้ำ
ราคาต่ำตามมาพาถวิล
ข้าวดีน้อยเสียมากจากยลยิน
จะซื้อกินยังยากข้าวหมากแพง
ข้าวสารขึ้นราคาจนลาลับ
ข้าวเปลือกกลับตกต่ำทำแอบแฝง
วอนรัฐช่วยคุมตลาดอาจเคลือบแคลง
เลห์กลแห่งการค้าชาวนางง
รับจำนองจำนำทำประกัน
ข้าวกี่ตันแก้ไขอย่าได้หลง
ก่อนดินร้างว่างเปล่าชาวนาปลง
ชาติไทยคงซื้อข้าวเขาเอามากิน
วันนี้อาจถูกกว่าราคาข้าว
ของชนชาวต่างแดนทั่วแคว้นถิ่น
หากซื้อเขาเอามาน้ำตาริน
อาจสูญสิ้นชาวนาประชาไทย
วันหน้าเป็นอย่างไรใครจะรู้
หากเขาจู่ขึ้นราคาทำตาใส
กินข้าวแพงแข่งน้ำมันคงบรรลัย
เงินตราไหลออกนอกช้ำชอกนาน
แก้พื้นฐานการเกษตรเหตุสร้างชาติ
อย่าเป็นทาสใครเขาเราร้าวฉาน
หลงอำนาจเงินตรามายามาร
ข้าวอาหารของจริงสิ่งจำเป็นฯ
12 เมษายน 2556 21:53 น.
คีตากะ
เขาเป็นคนมีสีชนหนีหน้า
เกลือกกายาข้างถนนคล้ำหม่นสี
ลืมอาบน้ำนานมากว่าหลายปี
ตัวดำปี๋สีเข้มเต็มร่างกาย
เขาเป็นคนเสื้อขาดปราศพวกพ้อง
ใครพบต้องหลีกหนีลี้หลบหาย
ใส่เสื้อเดียวทั้งชีวิตปกปิดกาย
ไม่เล่นฝ่ายเล่นพรรครักเป็นกลาง
เขาเป็นคนมีสิทธิ์คิดใช้เสียง
ปากเป่าเพียงนกหวีดกรีดเสียงสร้าง
อยู่สี่แยกไฟแดงชนแคลงคลาง
นอนเกาะกลางถนนไม่สนใคร
เขาเป็นคนโปร่งใสไม่ฉ้อฉล
เดินพร่ำบ่นคนเดียวมิเหลวใหล
มิเคยกินสินบนจากคนใด
ทำงานให้ฟรีเปล่าไม่เอาเงิน
เขาเป็นคนต่อสู้ไม่อยู่นิ่ง
กลางวันวิ่งวุ่นไปใจขัดเขิน
กลางคืนนั่งนับดาวพราวเพริศเพลิน
สายตาเมินโลกหล้าพาเลื่อนลอย
เขาเป็นคนว่างเปล่าดูเหงาเงียบ
ตาเย็นเยียบพิกลจนเหงาหงอย
ปล่อยวางโลกโศกสุขทุกเรื่องรอย
วันวันคอยคุ้ยขยะละโลกีย์
12 เมษายน 2556 21:54 น.
คีตากะ
เมื่อทะเลเดือดดาลย้อมฉานเลือด
ไม่แห้งเหือดจางไปในละหาน
ทั้งโลมาปลาฉลามตามด้วยวาฬ
ถูกสังหารก่ายกองนองนที
ทิ้งซากกายร้อยพันเขาบั่นร่าง
จำวายวางดับลงคงหมองศรี
จากมนุษย์สุดสามานย์ผลาญชีวี
อ้างวจีสุดไพเราะเพราะวิจัย
วาฬมากมายถูกล่าคร่าชีวิต
เพียงเดือนปลิดนับร้อยพลอยสงสัย
แล่เนื้อหนังชั่งขายหมายกำไร
หรือวิจัยกันแน่แค่คุยโว
แฮมเบอร์เกอร์ไส้วาฬประจานอยู่
อีกเมนูหูฉลามชามใหญ่โข
ลูกค้ารอขอชิมลิ้มปลาโต
ความฉาวโฉ่โด่งดังทั้งโลกา
อุตสาหกรรมล้ำหน้าเมืองปลาดิบ
แต่ไกลลิบศีลธรรมทำมุสา
หลงรสชาติขาดจิตคิดเมตตา
วิจัยปลาไม่ช้าจะหมดทะเล....