12 เมษายน 2556 22:21 น.
คีตากะ
แม้อ้อมกอดธรรมชาติอาจน่าหวั่น
เบื้องหลังนั้นอบอุ่นการุณย์แสน
เปี่ยมความรักเมตตาบ่าทั่วแดน
เดินตามแผนผู้สร้างอย่างงดงาม
เมื่อพระเจ้ายื่นหัตถ์โอบรัดผ่าน
คลื่นชลธารหลั่งท้นมากล้นหลาม
กลืนร่างกายมวลมิตรทุกทิศคาม
คืนสู่ความเสรีวิถีธรรม์
โอ้...มิตรผู้เสียสละละชีวิต
เพียงอุทิศพลีตนบนทางฝัน
ถ้อยคำใดหมายเอ่ยเผยจำนรรจ์
สาส์นใดกันฝากไว้ให้แก่ชน ?
บทละครฉากเศร้าอันเปล่าว่าง
ฤาเพียงไฟไหม้ฟางร้างเหตุผล
บทเรียนใดสำแดงแจ้งมวลชน
ฤาสับสนจุดหมายกลายเลือนราง
โศกนาฏกรรมการจำพราก
สังเวยซากชีวาเกินกว่าขวาง
ทิ้งน้ำตา-รอยเลือดแห้งเหือดจาง
บนเส้นทางก้าวผ่านเนานานมา
สร้างตำนานตำราเต็มบ่าโลก
ทั้งสุขโศกเป็นไปในปริศนา
เผยทางเลือกผองชนบนโลกา
สู่แห่งใดเบื้องหน้า...ฝ่าเผชิญ....
12 เมษายน 2556 22:21 น.
คีตากะ
กลัวคือพลังบีบหดลดขนาด
รักคือพลังอำนาจวาดขยาย
กลัวปิดตัวคุมขังฝังใจกาย
รักเปิดกว้างพริ้มพรายคลายคลี่กาง
กลัวเก็บงำเร้นลับคว้าจับไว้
รักส่งไปทุกที่มิมีขวาง
กลัวถอยหนีหลีกหายหมายอำพราง
รักคงอยู่เคียงข้างไม่ร้างรา
กลัวหลบซ่อนเอาไว้ไม่เฉลย
รักเปิดเผยออกไปไม่กังขา
กลัวกักตุนเก็บไว้ไม่นำพา
รักแบ่งปันให้มาทุกนาที
กลัวทำร้ายทำลายหมายขจัด
รักบำบัดเยียวยาพาสุขี
กลัวห่อหุ้มอาภรณ์ซ่อนชีวี
รักเปิดเปลือยทุกที่ตีแผ่มา
กลัวรวบกำทุกสิ่งยิ่งมั่นหมาย
รักแจกจ่ายที่มีพลีให้หนา
กลัวบีบรัดรุนแรงแหนงอุรา
รักโอบกอดรักษาพาอุ่นใจ
กลัวคว้ากำยึดจับทำยับย่อย
รักปลดปล่อยเสรีคลี่ไสว
กลัวปวดร้าวเก็บกดรดหทัย
รักปลอบประโลมใจให้เปรมปรีดิ์
กลัวจู่โจมจิตใจให้บาดหมาง
รักเสริมสร้างช่วยเหลือเอื้อวิถี
รักหรือกลัวสองด้านสานชีวี
เลือกหนึ่งในสองนี้มิมีอื่น....
12 เมษายน 2556 22:22 น.
คีตากะ
เธอจะเศร้านานแค่ไหน...
ทนหม่นไหม้ลำพังนั่งโศกศัลย์
กับความหวังลมลมตรมจาบัลย์
ในความฝันที่เธอชอบเพ้อครวญ
เธอจะร้าวนานแค่ไหน...
เจ็บปวดใจเปล่าเปล่าเฝ้าคิดหวน
กับเรื่องราวหลอกตนทนคร่ำครวญ
คอยย้ำเตือนซ้ำซ้ำช้ำอุรา
เธอจะหมองนานแค่ไหน...
ทำร้ายใจตัวเองเก่งจริงหนา
หลงยึดมั่นกับใครให้ทรมา
เสียเวลาชีวิตจิตเสื่อมทราม
เธอจะเจ็บนานแค่ไหน...
ทิ่มแทงใจซ้ำซากอยากไถ่ถาม
เพียงเพราะใครไม่แจ้งแห่งนิยาม
ฤาเพียงความเปล่าว่างร้างตัวตน
เธอจะทุกข์นานแค่ไหน...
ที่เผลอใจผูกจิตคิดสับสน
กับมายาภาพฝันอันวกวน
แห่งตัวตนคนนั้นที่ผันแปร...
1 สิงหาคม 2558 00:06 น.
คีตากะ
เดินฝ่าหมอกความเหงาทุกเช้าค่ำ
แอบเก็บงำความร้าวคราวหนหลัง
รักผิดพลาดซานซมล้มพ่ายพัง
หัวใจยังเข็ดหลาบภาพตรึงตรา
บาดแผลลึกล้ำนักเกินจักลบ
คนเคยคบหักหลังยังผวา
ยิ้มซ่อนดาบอาบพิษอนิจจา
ตอบแทนค่าความซื่อถือจริงใจ
ก่อนเหงาตายฟ้าคงคิดสงสาร
ส่งเธอผ่านมาพบสบพักตร์ใส
คนเคยร้างอ้อมแขนแสนปลื้มใจ
เลิกอายใครเหมือนเก่าเคยเปล่าดาย
ฝันอีกครึ่งรอพึ่งเธอเสนอให้
เคียงข้างใจเพ้อรักจักมั่นหมาย
เพียงช่วยลบปมด้อยรอยมากมาย
ชุบใจหายหมองหม่นทนนานมา
ขอเธอเป็นจิ๊กซอว์ต่อเติมฝัน
ตัวสุดท้ายสำคัญวันโหยหา
เผยภาพงามสมบูรณ์จำรูญตา
ร่วมฟันฝ่าสู่ฝันวันทดท้อ....
12 เมษายน 2556 22:23 น.
คีตากะ
เศรษฐกิจส่อวิกฤติพิษโลกร้อน
ทรัพยากรขาดแคลนแสนสับสน
ขาดแคลนน้ำทำเกษตรเหตุจราจล
อีกฟ้าฝนปรวนแปรไม่แน่นอน
โรงงานการผลิตวิกฤติหนัก
เกิดชะงักตามมาอุทาหรณ์
ลดเลิกละจ้างงานพานอาวรณ์
บ้างเลิกถอนกิจการงานลงทุน
เกษตรกรทุกข์ทวีหนี้สินเพิ่ม
ทั้งหนี้เดิมหนี้ใหม่ให้หัวหมุน
ธรรมชาติเล่นงานพานขาดทุน
ยากค้ำจุนชีวิตจิตเสื่อมทราม
นักศึกษาว่างงานการอาชีพ
เค้นคอบีบผู้คนมากล้นหลาม
การศึกษาพาล่มซานซมตาม
ทั่วเขตคามชุลมุนแสนวุ่นวาย
สินค้าแพงเงินเฟ้อเจอซ้ำซาก
ยุคข้าวยากหมากแพงแย่งซื้อขาย
ค่าครองชีพสูงลิ่วสยิวกาย
เหตุบานปลายขัดแย้งแย่งทำกิน
คนยากจนยิ่งมากยากแก้ไข
ในโลกไร้เมตตาน่าถวิล
ผลักให้ยืนปากเหวเลวชีวิน
จำคว้าหินต่อสู้อยู่หรือตาย.....
Calendar
Lovers
17 คน เลิฟคีตากะ
หน้าส่วนตัว
3400
