30 มกราคม 2559 23:22 น.

บุตรคนเก็บขยะ

คีตากะ

stock-vector-schoolgirl-and-her-grandfat
ณ เมืองมัวสลัวหม่นบนวิถี
เศษธุลีเศษสวะเกลื่อนถนน
จิตสำนึกจางหายจากใจชน
ทุกแห่งหนมีขยะอัประมาณ
ด้วยหน้าที่ต้องทำ...กำไม้กวาด
คืนความสะอาดแก่ชนทนร้าวฉาน
งานต่ำต้อยถ้อยคำพร่ำประจาน
ยังอาจหาญกวัดไกวใต้แรงลม
ร่างกายทรุดโรคภัยไม่ไกลห่าง
เชื้อโรคต่างรุมล้อมยอมขื่นขม
เฉกปิดทองหลังพระละคำชม
กายโสมมแต่ใจไซร้ลาวัณย์
เมืองไม่ร้างห่างขยะทั่วสารทิศ
ดั่งดวงจิตมิเคยว่างห่างจากขันธ์
ทุกขณะก่อเวรไม่เว้นวัน
บาปกรรมนั้นล้นโลกวิโยคป่วน
หากปราศจากพุทธามาแบกรับ
โลกคงดับลับไปไม่คืนหวน
สร้างวินัยแห่งจิตคิดใคร่ครวญ
ขอเชิญชวนลดขยะเป็นธรรมทาน...
2 พฤศจิกายน 2558 14:22 น.

บูมเมอแรง

คีตากะ

756984by0wptcycl.gif
พระเป็นเจ้าทรงขว้างเธอคว้างหมุน
เกิดแรงหนุนหมุนเวียนเปลี่ยนองศา
ล่องลอยไปไกลโพ้นจนลับตา
แต่ไม่ช้าจะกลับมาหาพระองค์
บูมเมอแรงที่รัก ! เธอจักต้อง
เที่ยวลอยล่องนานไหมในลมหลง
จะเห็นทุกข์แล้วดับจนลับลง
ฤาเพิ่มผงในตาจนพร่ามัว ?
วงโคจรที่เธอพบเจอฉัน
องศานั้นวันเวลาฟ้าสลัว
ในเมืองแห่งความหมองมองมืดมัว
ชนถ้วนทั่วหลับใหลใต้มนต์มาร
ปีกเธอเคว้งลอยคว้างอย่างบาดเจ็บ
ความหนาวเหน็บเกาะกุมรุมร้าวฉาน
อุปสรรคหนักหนานานัปการ
เราดั่งพยานรู้เห็นความเป็นไป
ไฟศักดิ์สิทธิ์แห่งทุกข์จะปลุกเร้า
คอยแผดเผาดวงจิตจนพิศมัย
ชำระเธอบริสุทธิ์ดุจเจียระไน
สว่างไสวงดงามเปี่ยมความดี
แรงเสียดทานแห่งลมจะบ่มเพาะ
คำเย้ยเยาะจะเติมไฟให้ศักดิ์ศรี
ความเป็นเทพในเธอเสมอวจี
คำสรรเสริญทั่วปฐพีที่ตามมา
ทรัพย์สมบัติใดเล่าใต้เงาโลก ?
จะคลอนโยกดวงสุรีย์ที่เวหา
ช่วงชีวิตนิดน้อยด้อยเวลา
ฤาอาจเปรียบมหานิรันดร์กาล
ขอเธอเป็นเช่นดั่งสุรีย์ฉาย
ส่องประกายทั่วหล้าอย่างกล้าหาญ
เป็นแบบอย่างแก่ชนเพื่อพ้นพาล
อภิญญาณรู้รอบไร้ขอบแดน
แม้นถ้อยคำอำลามิกล้าเอ่ย
เพียงเปิดเผยถ้อยวจีมีหมื่นแสน
ผ่านบางคำอักขระคารวะแทน
เดินตามแผนพระผู้สร้างอย่างอดทน...
" ด้วยรัก "
13 มกราคม 2564 20:56 น.

มหาภารตะยุทธ์

คีตากะ

3719783rztqkbfuul.gif

วยาสมุนี...ศรีประเสริฐเลิศเดชะ
ทูลเชิญพระพิฆเณศเวศม์สวรรค์
ลิขิตมหาภารตะอัศจรรย์
บันลือลั่นวรรณกรรมล้ำโลกา
เผยมหากาพย์สงครามความขัดแย้ง
การแก่งแย่งแห่งพี่น้องสองวงศา
กอปรเการพ-ปานฑพรบบีฑา
จนมหาชลธีสีเดือดแดง
เหตุเพราะความบอดเขลาวงศ์เการพ
ยอมสยบอาสวะโลภะแฝง
หมายช่วงชิงราชทรัพย์กลับยุแยง
คอยกลั่นแกล้งวงศ์ปานฑพจึงรบกัน
เมื่อสองฝ่ายประจัญหน้าขัดตาทัพ
เสียงสดับสังข์กลองก้องสวรรค์
ทวยทแกล้วช้างม้าศัสตราครัน
จ้องโรมรันศัตรูคู่กรณี
ณ ทุ่งราบกุรุเกษตรแดนเขตรบ
ฝ่ายปานฑพ-อรชุนเป็นขุนศรี
บุตรองค์อินทร์ประทานแก่แม่กุนตี
มีสารถี-พระกฤษณะองค์อวตาร
อินทรบุตร-อรชุนจอมขุนศึก
มโนนึกสังเวชเหตุล้างผลาญ
คราเห็นญาติพี่น้องสองวงศ์วาร
หมายประหารเข่นฆ่าราวีกัน
คาณฑีวะ-ธนูศึกถึงร่วงหลุด
ท้าวเธอทรุดลงวิโยคให้โศกศัลย์
ตรัสไม่รบ ! หทัยท้นล้นจาบัลย์
ทรงนิ่งงันกลางยุทธมโหรี
พระกฤษณะแย้มสรวลสำรวลตรัส
พระปรมัตถ์อรรถธรรมล้ำวิถี
ให้ ธ มุ่งโมกษะละโศกี
ทำหน้าที่ขัตติยวงศ์ธำรงธรรม์
องค์อวตารเนรมิตวิศวลักษณ์
มีพระพักตร์หลากหลายพรายเสกสรร
ดวงเนตรดั่งดวงดาวพราวนับพัน
ล้วนอนันตภาวะพิสดาร
ทิพยรูปรุ่งโรจน์โชติรัศมี
ดุจอัคนีเจิดจ้ามหาศาล
ทวยเทพยกกรประณมก้มกราบกราน
หมู่ยักษ์มารหวาดหวั่นสั่นฤดี
บางทรงจักร ทรงคฑา ศัสตราวุธ
ทรงมงกุฎเปล่งประกายฉายรังสี
ทั่วจักรวาลแซ่ซ้องร้องสดุดี
ด้วยฤทธีองค์มหาปรมาตมัน
พระเป็นเจ้าอวตารประทานถ้อย
อย่าท้อถอยปิดประตูสู่สวรรค์
ปราบยุคเข็ญกับเราเข้าร่วมกัน
ยึดเรานั้นเป็นสรณะตลอดไป !
เราผู้สร้าง ผู้ทำลาย หมายล้างผลาญ
กำราบพาลทุรชนจนตักษัย
เป็นหนึ่งเดียวกับเราเจ้ากำชัย
อธรรมไซร้จักพินาศปลาสนาการ !
อรชุน-กษัตราวันทาไหว้
สิ้นสงสัยใจสงบพบสุขศานติ์
ลุกขึ้นสู้ตามประสงค์องค์ภควาน
สุดห้าวหาญจนชำนะด้วยพระพร
มหาภารตะยุทธ์ได้สุดสิ้น
ทั่วแผ่นดินศพพรายรายสลอน
ฝ่ายเการพล่มสลายมลายรอน
แทนอุทาหรณ์...ธรรมะชนะอธรรม...
%E0%A4%97%E0%A5%81%E0%A4%B0%E0%A5%81-%E0
images?q=tbn:ANd9GcTNuZszg0LU8iN2oTbgUFf
images?q=tbn:ANd9GcQChgdCKJegcXFln0Vdy5U
image-6C4E_50263F5C.jpg
1250091084.jpg
30 กรกฎาคม 2558 11:33 น.

รักเธอเท่าฟ้า

คีตากะ

1299114zr3emp25d2.gif
บางเพลา..สงบนิ่งยิ่งภูผา
เหมือนวาจาจำนรรจ์พลันสลาย
ดั่งโอษฐ์ลืมภาษาเลือนละลาย
ความว่างกลายโถมทับนับทวี
บางดวงตา...ว่างเปล่าราวอากาศ
ดั่งกระดาษหน้าว่างร้างเส้นสี
รูปทั้งหลายเร้นซ่อนจรลี
สุดวจีเอื้อยเอ๋ยเผยความนัย
บางรู้สึก...ดับหายมลายสิ้น
ดั่งชีวินล่วงลับดับแสงไข
ปราศความคิดชีวิตแลจิตใจ
ตกอยู่ในภวังค์ดั่งลืมกัน
บางห่างเหิน...ห่างไกลไม่รู้สา
วิสัชนาปราศรัยใช่เหหัน
ส่งสาส์นมาจากใจให้แก่กัน
ล้วนตื้นตันน้ำใจซึ้งไมตรี
รับรู้ทุกถ้อยคำทุกความหมาย
ห่างเพียงกายใจใกล้ไร้วิถี
ทุกบริบทจารึกรู้สึกดี
คงเปรมปรีดิ์ทุกครั้งดั่งใกล้กัน
ด้วยมีธรรมนำรักสมัครสมาน
ย่อมสราญทุกเมื่อเอื้อสวรรค์
หวังเธอจะแจ้งใจในสักวัน
พ้นโศกศัลย์ทวยเทวษวิเศษทรวง...
30 กรกฎาคม 2558 11:35 น.

ความงามของความทุกข์

คีตากะ

94152762321755.jpg
เธองาม...เพราะความทุกข์ที่รุกเร้า
ดั่งยอดเขาหิมะสุมปกคลุมขาว
แม้เยือกเย็นยังสะอางสุดพร่างพราว
รอเธอก้าวข้ามผ่านสราญรมย์
เธองดงามยามท้อย่นย่อนัก
ดั่งดอกรักซบกิ่งยิ่งสวยสม
ยามอาทิตย์แผดแสงทั้งแรงลม
พาเธอก้มหวนระลึกได้ตรึกตรอง
เธอคงงามยามพ่ายมลายฝัน
ดั่งราหูอมจันทร์ฟ้าพลันหมอง
แม้ความมืดน่าประหวั่นคราหันมอง
แต่แสงทองจะปรากฏเพียงอดทน
เธอยิ่งงามยามเหงาและเศร้าสร้อย
ดั่งกล้าน้อยถูกพายุดูสับสน
ทดสอบการตั้งรับกับตัวตน
เพียงรอผลยิ่งใหญ่ได้ปรีดา
เธอแสนงามยามชีวิตต้องผิดหวัง
ดุจดักแด้ในรวงรังยังเดียงสา
รอเติบใหญ่เหมาะสมบ่มเวลา
กางปีกกล้าโผผินโบยบินไกล...
ไม่มีข้อความส่งถึงคีตากะ