ฝากความคิดถึงมากับโปสการ์ด เป็นภาพวาดรูปเงาแห่งขุนเขาผ่านสายลมก้อนเมฆสีเทา ที่สองเราเคยอยู่เคียงข้างกันให้เธออ่านยามท้อแท้ใจ รู้สึกได้เมื่อยามคิดถึงฉันถึงเป็นเพียงข้อความที่แสนสั้น ทว่านั้นมีความหมายที่มากมายแม้โลกออนไลน์ก้าวไกลสักเพียงไหน เชื่อมติดต่อฉับไวได้หลากหลายยังคงเขียนโปสการ์ดมาระบาย สื่อความหมายถึงเธอทุกคืนวัน.......
คิดถึงสายหมอกในยามเช้าพัดปกคลุมขุนเขาทั่วไพรสณฑ์ประหวัดถึงเธออีกหนึ่งคนที่ผ่านพ้นจากลามาหลายปีอยู่ในเมืองที่มีผู้คนมากมายแข่งขันกันขวนขวายตามวิถีรู้สึกเหน็ดเหนื่อยบ้างในบางทีแต่ยังดีเพราะมีกำลังใจสักวันหนึ่งฉันจะไปเยี่ยมบ้านหลังผ่านการเดินทางมาแสนไกลถึงเวลาพักผ่อนกายและใจต่อเติมไฟเมื่อครายามอ่อนล้า
เธออยู่ไหนในวันที่แสนเหงาวันคืนเก่าเก่าย้อนกลับมาหาฉันยังคิดถึงเธออยู่เรื่อยมาไม่รู้ว่าป่านนี้อยู่แ่ห่งหนใดอาจมีบางวันที่ไม่เข้าใจกันแต่ความสัมพันธ์อันดีไม่หายไปไหนยังผูกพันห่วงหาและห่วงใยผ่านไปนานเท่าไหร่ไม่ลืมเธอฉันยังอยู่ที่เดิมตรงนี้รอให้เวลาพาคนดีมาพบเจอถึงจะอยู่ห่างไกลรอเธออยู่เสมอดั่งละเมอหาเธอทุกคืนวัน
นานเท่าไหร่หัวใจที่เฝ้าคอย ให้ความรักพัดลอยมาทายทัก ถึงจะผ่านเวลามานานนัก ยังไม่มีที่พักของหัวใจได้แต่อยู่คนเดียวไปวันวัน พร่ำเพ้อฝันถึงเธออยู่ใกล้ใกล้ แม้เราอยู่ห่างกันแสนไกล ขอเชื่อมใจให้เราเคียงข้างกันให้ความรักเป็นแรงบันดาลใจ ต่อเติมเชื้อไฟอย่างสร้างสรรค์ ให้ความรักก่อเกิดความผูกพัน สร้างความสัมพันธ์ที่ดีตลอดไป