เพราะวันนี้ยังมีค่า และวันหน้ายังอาจหวังใจจึงกล้าฝ่าอีกครั้ง ถึงก้าวพลั้งเมื่อวันวานเพราะเรายังมีฝัน ที่มุ่งมั่นเพื่อก่อสานเพื่อหวังสิ่งที่ต้องการ ให้เบ่งบานทางสายเราเชื่อว่าเรายังมีแรง ที่เร้นแฝงหลายร้อยเท่าอย่ามัวแพ้ นั่งจับเจ่า โถมแรงเข้าจ้ำสู้ไป........
ขออย่าเพิ่งเลิกสิ้นหวังหมดพลังการไขว่คว้าแค่เริ่มต้นก็ถอยลาเสียดายค่าแรงตั้งใจเธอต้องกล้าฝ่าขวากหนามแม้ลุกลามต้านทนไหวลองลิ้ิมรสว่าเพียงไรเรียนรู้ไว้ให้แกร่งพอและเมื่อเธอสู้อีกหนจักฝ่าชนอย่างไม่ท้อหนักหรือเบายังก้าวต่อถึงสิ่งรอดงต้องการถ้าเธอหนีมัวแต่เศร้าปล่อยใจเราถูกเผาผลาญความหวังก็ยากพบพานคงอีกนานกว่าเป็นจริง
ฝากความคิดถึงมากับโปสการ์ด เป็นภาพวาดรูปเงาแห่งขุนเขาผ่านสายลมก้อนเมฆสีเทา ที่สองเราเคยอยู่เคียงข้างกันให้เธออ่านยามท้อแท้ใจ รู้สึกได้เมื่อยามคิดถึงฉันถึงเป็นเพียงข้อความที่แสนสั้น ทว่านั้นมีความหมายที่มากมายแม้โลกออนไลน์ก้าวไกลสักเพียงไหน เชื่อมติดต่อฉับไวได้หลากหลายยังคงเขียนโปสการ์ดมาระบาย สื่อความหมายถึงเธอทุกคืนวัน.......
คิดถึงสายหมอกในยามเช้าพัดปกคลุมขุนเขาทั่วไพรสณฑ์ประหวัดถึงเธออีกหนึ่งคนที่ผ่านพ้นจากลามาหลายปีอยู่ในเมืองที่มีผู้คนมากมายแข่งขันกันขวนขวายตามวิถีรู้สึกเหน็ดเหนื่อยบ้างในบางทีแต่ยังดีเพราะมีกำลังใจสักวันหนึ่งฉันจะไปเยี่ยมบ้านหลังผ่านการเดินทางมาแสนไกลถึงเวลาพักผ่อนกายและใจต่อเติมไฟเมื่อครายามอ่อนล้า