31 มกราคม 2547 17:07 น.
คะน้า
ฉันไม่ได้ต้องการเพียงแค่นั้น
กับความสัมพันธ์ในคืนวันเพียงวันหนึ่ง
หรือแค่วันเดียวให้เก็บเกี่ยวความลึกซึ้ง
แล้วหมดความคิดถึงเมื่อจากกัน
แต่อยากเป็นใครสักคนที่เคียงข้าง
ในวันที่เธออ้างว้างและไหวหวั่น
วันที่ชีวิตพบเรื่องราวเป็นร้อยพัน
ยังอยากยืนอยู่ตรงนั้นเคียงข้างเธอ
ไม่ใช่ความผูกพันแค่วันเดียว
แต่ทุกส่วนเสี้ยวอยากมีกันและกันอยู่เสมอ
ร่วมแบ่งปันในทุกความฝันที่เราพบเจอ
และฉันจะอยู่ตรงนั้นเสมอเป็นพลังให้เธอตลอดไป
28 มกราคม 2547 22:57 น.
คะน้า
ไม่เปลี่ยนใจหรอกนะคนดี
ไม่ว่าวันนี้หรือวันใหนใหน
พูดได้ว่ามีเธอเต็มพื้นที่ของหัวใจ
ไม่เผื่อเหลือไว้ให้ใครที่ใหนเลย
เป็นสุขดีเมื่อมีคนให้คิดถึง
และยิ่งซึ้งเมื่อเธอเองก็ไม่เฉย
จึงเต็มใจยกใจให้ทั้งหมดเลย
พร้อมจะเป็นคนคุ้นเคยระหว่างกัน
เคยนั่งนับเวลามานานเนิ่น
นานเหลือเกินกว่าจะเจอคนของฉัน
คนที่พร้อมยอมทั้งใจมาผูกพัน
มาวันนี้หัวใจฉัน..เธอจึงสำคัญเหนือกว่าใคร...
27 มกราคม 2547 21:06 น.
คะน้า
ขอบคุณที่เป็นแรงบันดาลให้ความคิด
ทำให้ตัวหนังสือฉันมีชีวิตขึ้นอีกครั้ง
มีเรี่ยวแรงพอจะถ่ายทอดความรู้สึกให้เธอฟัง
ลืมเรื่องร้ายแต่หนหลังที่ฝังใจ
สัญญาว่าจะถนอมสิ่งมีค่าในวันนี้
นั่นคือความรู้สึกดีดีที่เธอให้
ความอ่อนโยนที่อบอุ่นไม่เหมือนใคร
ขอเก็บไว้กับหัวใจที่แสนดี
ทุกเรื่องราวแต่นี้ไปที่ถ่ายทอด
จะเป็นเรื่องของเราตลอดจากวันนี้
ทุกอารมณ์ที่บัณทึกคือความทรงจำที่ฉันมี
กับช่วงเวลาที่ดีในวันที่เรามีกันและกัน
26 มกราคม 2547 23:27 น.
คะน้า
หัวใจฉันอยู่ที่เธอแล้วรู้ไหม
อยากกลับมาไวไวเพื่อมาหา
อยากได้ยินเสียงอยากอยู่ใกล้ได้เห็นหน้า
อยากสบตาในทุกเวลาที่คุยกัน
แต่ทำได้แค่อ่านผ่านตัวหนังสือ
ที่มีสื่ออิเลกโทรนิกส์เป็นเส้นคั่น
เชื่อมวงจรของหัวใจให้ติดกัน
จนคนอื่นหมดความสำคัญสำหรับใจ
คิดถึง คิดถึง และคิดถึง
ย้ำคำแห่งความลึกซึ้งเธอรู้ไหม
ในอ้อมกอดของฉันเธอจะได้ยินคำนั้นตลอดไป
กระซิบบอกเธอใกล้ๆว่านับจากนี้ไป
จะไม่คิดถึงใครนอกจากเธอ....
หน้าส่วนตัว
3030
