11 มีนาคม 2545 23:16 น.

เพียงพอแล้วหรือ..

คะน้า

ได้พูดคุยกันเพียงเท่านี้
เพียงพอหรือที่อยากจะรักฉัน
ทั้งๆที่เราเพิ่งจะเจอกัน
เธอยังไม่รู้จักฉันดีพอ

อยากให้เราเรียนรู้กันไป
อย่ารีบร้อนรักใคร่เลยนะฉันขอ
ฉันอาจไม่ใช่คนที่เธอเฝ้ารอ
หรือควรจะเติมต่อความสัมพันธ์

เธออาจชอบฉันแค่วันนี้
และมองเห็นสิ่งที่มีเป็นภาพฝัน
มองข้ามความเป็นจริงในปัจจุบัน
ว่าเราช่างต่างกันเสียมากมาย

ต่างทั้งอายุและความคิด
การใช้ชีวิตอีกหลากหลาย
ความรักของเธอเกิดได้ง่าย
แต่จะรักษาไว้ไม่ง่ายเลย...				
10 มีนาคม 2545 18:14 น.

น้ำใจ

คะน้า

น้ำใจกลางไพรคอนกรีต                 น้ำใจสีซีด
ยากแท้จะแลเห็นกัน
ผู้คนต่างค้นหาฝัน                           ตามแต่ใจนั้น
บุกบั่นจนเห็นแก่ตัว                        
น้ำใจเหมือนไฟสลัว                        ประโยชน์ใส่ตัว
ไปทั่วทุกหัวระแหง
ไมตรีคือความแห้งแล้ง                   มีแต่แก่งแย่ง
หยิบยื่นแต่ความหลอกลวง
เล่ห์กลมากล้นหนักหน่วง                ของรักของหวง
ต้องช่วงชิงมาครอบครอง
เพราะอยากใคร่เป็นเจ้าของ           อยากจะจับจอง
ไม่มองแม้แต่ผู้ใด
เหือดแห้งเหลือเกินน้ำใจ               ในเมืองแสนใหญ่
อับจนน้ำใจสิ้นดี				
9 มีนาคม 2545 01:26 น.

เพราะว่าเธอก็คือเพื่อน

คะน้า

คงไม่มีอะไรมาแทนที่
ความรู้สึกดีดีที่เธอให้กับฉัน
ไม่มีอะไรมาแทนสายใยความผูกพัน
ที่เราเคยมีให้กันตลอดมา

เพราะว่าเธอก็คือเพื่อน
ที่ไม่ได้มีกลาดเกลื่อนให้คบหา
ฉันรู้สึกดีที่มีเธออยู่ตลอดเวลา
แม้ในยามอ่อนล้าหมดแรงใจ

เธอแนะนำทางเดินให้ฉัน
มุ่งมั่นให้ฉันเป็นคนใหม่
เป็นคนดีในสายตาใครต่อใคร
เป็นความอบอุ่นของใจที่ได้เจอ

อยากขอบคุณเธออีกสักครั้ง
จะกอปรเก็บความหลังไว้เสมอ
จะจดจำความรู้สึกที่มีต่อเธอ
ดีใจที่เราได้เจอะเจอเป็นเพื่อนกัน...				
6 มีนาคม 2545 21:21 น.

เพียงวันนี้มีความจริงใจ

คะน้า

ขอให้เรามั่นใจในกันและกัน
จะไม่ขอฝันถึงวันข้างหน้า
เพียงวันนี้มีรักและศรัทธา
เป็นความรู้สึกที่เลอค่าให้แก่กัน

ไม่จำเป็นต้องเห็นกันทุกเวลา
ไม่ต้องการให้เธอพร่ำว่า..รักฉัน
แค่วันนี้มีความจริงใจให้ต่อกัน
เพียงแค่นั้นก็ไม่หวั่นแม้วันไกล

และไม่ว่าจะอีกกี่ปีผ่าน
ฤดูกาลจะเปลี่ยนผันกลับมาใหม่
หากเรายังคงไว้ซึ่งความเข้าใจ
สิ่งอื่นใดก็ไม่อาจทำให้ใจเปลี่ยนแปร				
2 มีนาคม 2545 00:28 น.

เหนื่อยเหลือเกิน...คนดี

คะน้า

คุณคะ....ตอนนี้ฉันเหนื่อยเหลือเกิน
เหนื่อยจนไม่รู้จะเดินต่อไปอย่างไรไหว
กับปัญหาของเราที่ก่อเอาไว้ตั้งมากมาย
ยังไม่รู้ว่าจุดสุดท้ายจะลงเอยอย่างไร

คุณเคยปลอบให้ฉันเข้มแข็ง
ในวันที่เราต่างก็ล้าแรงและร้องไห้
คุณบอกว่าไม่ว่าปัญหาใดใด
ต้องมีทางออกเข้าได้ในสักวัน

ฉันรู้ว่าคุณเองก็หวาดกลัว
เพราะหนทางมันมืดมัวและหวาดหวั่น
เพียงแต่คุณต้องทำตัวให้เข้มแข็งกว่าฉัน
เพื่อจะกันไม่ให้ฉันต้องเสียขวัญมากกว่านี้

ฉันเองก็อยากจะเข้มแข็ง
ในขณะที่หมดแรงกับความหวังที่ริบหรี่
ยังอยากเคียงข้างคุณตลอดไปนะคนดี
แต่ตอนนี้ความรู้สึกที่มี...คือเหนื่อยเหลือเกิน..				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟคะน้า
Lovings  คะน้า เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟคะน้า
Lovings  คะน้า เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟคะน้า
Lovings  คะน้า เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงคะน้า