11 ธันวาคม 2544 00:43 น.
คะน้า
ขอเพียงอยู่ใกล้ๆแค่ได้รัก
ไม่เคยกลัวอกหักเพราะอยากรักไม่ใช่อยากได้
มีความรักเพื่อรู้จักรักใครๆ
มีความรักเพื่ออุ่นในใจดีๆ
ฉันยินดีและพร้อมที่จะให้
สุขกับการได้รักใครในแบบนี้
ไม่หวังรอความรักอย่างทุกที
พอใจที่มีรักอย่างนี้ส่งออกไป
เธอจะรักฉันหรือไม่ฉันไม่รู้
แต่ฉันยังอยู่เพื่อรักเธอไม่ไปใหน
สอนหัวใจตัวเองว่าไม่เป็นไร
ขอเพียงได้รักใครก็เกินพอ...
8 ธันวาคม 2544 19:40 น.
คะน้า
อาจมีน้ำตาใส
แต่อย่างน้อยหัวใจก็รู้ว่า
หนึ่งความรักที่ฉันได้ก้าวเดินจากมา
มันทำให้ฉันแกร่งกล้าเพื่อก้าวเดินต่อไป
อาจเป็นการเดินทางที่ไม่มีปลายทาง
ถึงอ้างว้างก็จะไม่หวั่นไหว
ประสบการณ์ได้สอนให้ฉันเดินต่อไป
ลุกขึ้นเข้มแข็งใหม่ตลอดมา
ฉันยังศรัทธาในรัก
และไม่เคยหยุดพักความห่วงหา
ยังเต็มเปี่ยมด้วยความฝันทั้งสองตา
เชื่อมั่นว่าในไม่ช้าคนที่ฉันค้นหา....จะมาอยู่ตรงหน้าฉันจริงๆ....
8 ธันวาคม 2544 19:40 น.
คะน้า
หากความรักจบง่ายแค่ได้จาก
เมื่อปิดฉากแล้วจบสิ้นทุกสิ่งฝัน
ไม่เหลือเยื่อหรือมีใยให้ต่อกัน
คงไม่ทำให้ฉันลำบากใจ
แต่เพราะรักจบไม่ได้แค่ไม่รัก
ยากนักจะห้ามใจไม่โหยไห้
ต่อเวลาเนิ่นนานให้ผ่านไป
กับความรักที่เคยให้ยังคงมี
และตัวฉันไม่เคยจะไปใหน
ยังซุกซ่อนหัวใจอยู่ที่นี่
ในน้ำตาที่เธอไม่เคยเห็นว่ามี
ทั้งที่เต็มเปี่ยมอยู่ตรงนี้ในหัวใจ...
8 ธันวาคม 2544 19:26 น.
คะน้า
ฉันกลบเกลื่อนรอยน้ำตาด้วยเสียงหัวเราะ
เพราะเป็นสิ่งที่ฉันพอจะทำได้
ซ่อนรอยน้ำตาและความปวดปร่าไว้ภายใน
เพราะไม่อยากให้ใครทนห่วงหาอาลัยกัน
อนาคตเธอยังเป็นสิ่งที่สวยงาม
แม้ตอนนั้นในทุกยามเธออาจไม่มีฉัน
หนทางข้างหน้ามันยาวนานจนไม่แน่ใจว่าเธอจะยังผูกพัน
อย่าเลยอย่าสัญญากันมันจะผูกใจฉันให้เป็นเงื่อนปม.....
5 ธันวาคม 2544 19:26 น.
คะน้า
อยากเอาวันนั้นคืนมา
อยากบอกกับเธอว่ายังรักเธอแค่ใหน
จะบอกความรู้สึกทั้งหมดในหัวใจ
เพื่อเหนี่ยวรั้งเธอไว้ไม่ให้ไปจากกัน
อยากเอาวันนั้นคืนมา
เพราะรู้หัวใจตัวเองแล้วว่ายังไหวหวั่น
ตั้งแต่ไม่มีเงาของเธออยู่ตรงหน้ากัน
รู้ซึ้งในนาทีที่ฟ้าขีดกั้นเราห่างไกล
ผู้หญิงคนนี้ที่เคยพูดเสมอว่าเย็นชา
ตอนนี้กำลังรินน้ำตา...รดหัวใจ
ร้องไห้เพราะคิดถึงอยู่กับใจดวงหนึ่งซึ่งอ่อนไหว
ในวันที่ทุกสิ่งมันสายไปถึงได้เริ่มเข้าใจหัวใจตัวเอง...
หน้าส่วนตัว
1417
