13 กรกฎาคม 2553 10:20 น.
คอนพูทน
คืนฟ้าใส..ดาวแสงแจรงจรัส
พราวพิพัฒน์พิศพริ้ม..ริมเวหา
สุดลูกตา..แลตามสวยอร่ามตา
ลมโปรยโชยพัดช้า..ระย้าระยิบ..ยล
ว่าเวิ้งว้างร้างไกล ฤทัยถาม?
เมฆินทร์ครามคล้อยเคลื่อน..เยือนเวหน
ค่อยค่อยล่อง..ผ่องสล้างเกินเพลินล้น
หันหาคนเคียงคู่ชมหมู่ดาว
โอ้..รอบกายไร้กรุ่นไออุ่นกลิ่น
เรามันดินค่าด้อย..บนรอยหนาว
ราตรีนวลชวนหลงยังคงยาว
หลายคราคราวเฝ้าคิด..ดวงใจคิด
คนไร้คู่ชู้เชยมาเอ่ยอ้อน
รอร่วมเรียง..เคียงหมอนขจรจิต
คืนจันทร์ฉายพรายพราว..ร้าวชีวิต
แสนรุ่มร้อน..เพลิงฤทธิ์พิษรักร้อน
ลมดึกพลิ้ว..พัดพร่างน้ำค้างร่วง
กระทบทรวงเจ็บทรวง..บาดแผลซ่อน
สลายสลัก..รางเลือนสะเทือนสะท้อน
นึกอาวรณ์ในภวังค์..ยังพะวง
เหม่อมองดาว..พราวกระพริบก่อนลิบลับ
เลื่อนลากลับลอยไกลฝากใจส่ง
จักคอยดวง..เคียงเดือนคืนแดนดง
แม้นรู้ค่ารักคง...แค่หลงรอ ๚๛
............................