18 กุมภาพันธ์ 2550 10:22 น.
คอนพูทน
มารำพึงรำพันถึงวันเก่า
ครั้งเมื่อเราเมื่อรักสลักหวาน
ยังจดจำจดจ่อพอประมาณ
ก่อนจะรานจะร้ายที่ปลายดง
สองเราคลอเราคู่ไปดูนก
ที่โผผกโผเพียง..คู่เคียงหงส์
เพลินชมนกชมน้ำตามโฉมยง
จึงร่อนลงร่อนลองประคองนาง
มานั่งพื้นนั่งพิงอิงแอบนุช
จะเร่งรุดเร่งเร้าเข้าเคียงข้าง
ยกคำพูดคำพร่ำร่ำไปพลาง
มาเอ่ยอ้างเอ่ยเอื้อนมิเชือนแช
อันป่าพงป่าไพรใครจะรู้
สองเราอยู่เรายังไม่แยแส
เพราะรสรักรสรุ่มสุมดวงแด
โอ้ดวงแขดวงขา..ข้าเผลอพลัน
พลั้งไปแล้วไปเลยเชยชมชิด
เพราะสนมสนิทมิคิดฝัน
ขอรับชอบรับชั่วทุกเชิงชั้น
ก่อนจากกันจากไกลให้สัญญา
จะร่วมคู่ร่วมเคียงจำเรียงร้อย
คงเฝ้าคอยเฝ้าควงดวงยิหวา
ยังหมายมุ่งหมายมั่นโอ้ขวัญตา
ยิ่งนานช้านานชักยิ่งรักล้น
หวังเพียงนางเพียงน้องมาครองคู่
ชิดเชยชู้เชยชมภิรมย์ผล
จะร่วมสุขร่วมสันต์กันสองคน
ทุกข์ทานทนทานทำก็จำยอม
แต่พอเนิ่นพอนานพาลไม่นิ่ง
ที่เคยอิงเคยอุ่นละมุนละม่อม
เริ่มมีรอยมีร้าวเฝ้าตามตอม
มาเด็ดดอมเด็ดดมชื่นชมชิด
หล่อนคงลืมคงหลงเลยลาลับ
เฝ้านั่งนับนั่งนึกระลึกจิต
เคยวาดหวังวาดไว้ว่าชีวิต
หวานจับจิตจับใจแม้นใครมอง
แต่ต้องมาต้องหม่นกมลหมาง
เจ็บจับจางจับเจ่าซบเซาหมอง
ที่เคยปกเคยปักรักเคยปอง
ลาแล้วน้องแล้วนุช...สุดอาลัย..
...........................
16 กุมภาพันธ์ 2550 11:05 น.
คอนพูทน
ชมโฉมประโลมพักตร์
สุพิลักษณ์สุภัคพิมล
หยาดเยิ้มฤดียล
ศุภนัยน์ประไพประพา
เนื้อนวลมณีนุช
บริสุทธิ์ประสีประสา
นงคราญตระการตา
รณพรขจรกระจาย
ผ่องแผ้วยุพาเพียง
วจิเคียงสิคมสิคาย
งามสมภิรมย์หมาย
ปิยนาถสวาทไสว
ชวนพิศวิจิตรล้น
สุวิมลละมุนละไม
สวยจัดจรัสใส
ธนะโชติสะโอดสะอง
งามยลกมลมิ่ง
สุขจริงประจักษ์ประจง
ผ่องเพ็ญพิพัฒน์พงศ์
พิสมัยอุไรอุรา..ฯ
............................
14 กุมภาพันธ์ 2550 10:53 น.
คอนพูทน
มอบรักมาร้อย
คำถักคิดถ้อย สวยสดศรีใส
จงเอิบจงอิ่ม พิษรักพักตร์พริ้ม
เต็มทรวงดวงใจ รักตามรุมไต่
แห่งนี้หนไหน ให้รักห่อรวง
สบชัยสดชื่น
รักจงคงรื่น ยิ่งแหนยิ่งหวง
แด่รักด้วยรัก โปรดจงประจักษ์
ทุกฤดีงามดวง ชุ่มฉ่ำโชติช่วง
กลมเกลียวเหนี่ยวหน่วง ด้วยจิตจากใจ
มอบรักมาร่วมร้อย วางเรียง
ขอเพื่อนพ้องพบเพียง สุขพร้อม
งามคลอคู่จงเคียง อนันต์ค่า
รักยิ่งยงคงล้อม อร่ามล้ำสนองเรียง
รักพรมเพียงทั่วพื้น พสุธา
ไหลชุ่มยังประชา ชอบล้วน
รักมีที่ไหนหนา เนียนนุ่ม
ทุกถิ่นฉ่ำชื่นถ้วน ทั่วนั้นโลกสนาน
เนิ่นนานนั้นรักนี้ เนืองนอง
เคียงโลกคู่มาลอง หลากหล้า
รักคงยิ่งหยิ่งผยอง ยามรัก
เริงร่วมเรียงเคียงฟ้า ค่าพ้นรำพัน
........................................
12 กุมภาพันธ์ 2550 10:59 น.
คอนพูทน
พอรุ่งแจ้งแสงสอด..ลอดลำไผ่
มองออกไปให้เห็นวิหคเหิร
ลุกขึ้นหนอก่อนนั่ง..ยืนย่างเดิน
พ่อจำเริญเพลินในห้องน้ำนาน
จะชำระกายาฟ้าวันใหม่
สุดสดใสสวยศรีชีวาหวาน
หยิบแปรงฟันอันหม่นขนเริ่มบาน
แล้วจัดการบีบยาทาบนแปรง
บีบเพียงนิด..มือหนักทะลักล้น
ออกมากพ้นเกินพอก็มิแกล้ง
จะบีบคืนกลับไปใจยังแย้ง
คงตะแบงหลอดบีบ..บีบหลอดคืน
นานอยู่ลอง..ไฉนเล่าไม่ลุล่วง
จำติดทรวงสุภาษิตอย่าคิดฝืน
ทำจนท้อทวนทบลบพังครืน
เก็บกล้ำกลืนถอดใจไม่ได้การ
ความพยายามอยู่ไหน..สำเร็จนั่น
บางอย่างนั้นเกินหน้าอย่าหักหาญ
ลองดูเถอะเลอะบ้างคงร้างนาน
ใครเชี่ยวชาญช่ำชองช่วยลองชี้๚:๛
.............................
อย่าคิดมาก...แค่อยากเห็นคุณยิ้ม
10 กุมภาพันธ์ 2550 11:31 น.
คอนพูทน
ดุกด้าง..ดำล่องท่องเที่ยวทั่ว
ลายตามลำตัวหัวจรดหาง
ซิวเห็นเผ่นหาย..ดุกลายพราง
ใบบัวบานบางอยู่กลางบึง
ฝูงใหญ่..ใจกล้าปลากระดี่
ว่ายรี่รุดไกลเร่งไปถึง
ตัวบางข้างแก้มแต้มนวลตรึง
ริมตลิ่งตำลึง..ห้อยละลาน
สุกแดงแมลงตอม..หลุดจากต้น
ไม่พ้น..ปูหอยเป็นอาหาร
บางทีเหลือทิ้งจากนกทาน
สำราญร่วงลงตรงนที
ปลากรายว่ายเพลิน..มาผุดโผล่
นั่นชะโดโผหาพากันหนี
หลบลงหลีกหลอกซอกหินมี
นักล่าเคลื่อนที่ไร้ทิศทาง
ช่อนชัยเชื่องช้ามาริมแอ่ง
หางแกว่งกวาดทั่วเอาตัวขวาง
ซิวซ่อนเบียด..ใบบอนนอนอำพราง
ครีบกาง..คางเกยเลยละม้าย
น้ำนิ่งยิ่งเย็นเห็นยอดหญ้า
กวัดไกวไปมาอุษาสาย
อุ่นไออวลอบกระทบกาย
สาธยายย่นย่อ...ริมตอตาล..ฯ
.......................................
Calendar
Lovers
28 คน เลิฟคอนพูทน
หน้าส่วนตัว
1201
