11 สิงหาคม 2553 09:32 น.
คอนพูทน
มงคลเรียงศุภฤกษ์อร่ามนครเรือง
เวียนมาฉลองเมือง สมัย
ร่มฉัตรแก้วสิริกิติ์สถิตกมลไทย
เทพศรีพิศุทธิ์ใส ผสาน
เดือนดาวพร่างรพิพัฒน์สวัสดิ์พระชนม์วาร
ครบคราประชาขาน สุขี
ขอมิ่งฟ้าจิตขวัญสุนันท์ศิรมณี
ทุกสรรพเฉลิมศรี ประสงค์
สำเร็จปานฤดิปองสนองนุชอนงค์
สมหวังสว่างวงศ์ สุวรรณ
สรวงโรยโปรยอุรเปรมเกษมประสบสันต์
น้อมพรถวายพลัน ประพรม
ไตรรัตน์นบปิตินานสราญพระอภิรมย์
เชิญศานติ์สฤษฏ์สม พิสัย
เดโชชาติคุณชาติพระชื่นสิริวิชัย
ซ้องทั่วไผทไทย เถอะเทอญ
...............................................
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม ขอเดชะ
ข้าพระพุทธเจ้า คอนพูทน
13 กรกฎาคม 2553 10:20 น.
คอนพูทน
คืนฟ้าใส..ดาวแสงแจรงจรัส
พราวพิพัฒน์พิศพริ้ม..ริมเวหา
สุดลูกตา..แลตามสวยอร่ามตา
ลมโปรยโชยพัดช้า..ระย้าระยิบ..ยล
ว่าเวิ้งว้างร้างไกล ฤทัยถาม?
เมฆินทร์ครามคล้อยเคลื่อน..เยือนเวหน
ค่อยค่อยล่อง..ผ่องสล้างเกินเพลินล้น
หันหาคนเคียงคู่ชมหมู่ดาว
โอ้..รอบกายไร้กรุ่นไออุ่นกลิ่น
เรามันดินค่าด้อย..บนรอยหนาว
ราตรีนวลชวนหลงยังคงยาว
หลายคราคราวเฝ้าคิด..ดวงใจคิด
คนไร้คู่ชู้เชยมาเอ่ยอ้อน
รอร่วมเรียง..เคียงหมอนขจรจิต
คืนจันทร์ฉายพรายพราว..ร้าวชีวิต
แสนรุ่มร้อน..เพลิงฤทธิ์พิษรักร้อน
ลมดึกพลิ้ว..พัดพร่างน้ำค้างร่วง
กระทบทรวงเจ็บทรวง..บาดแผลซ่อน
สลายสลัก..รางเลือนสะเทือนสะท้อน
นึกอาวรณ์ในภวังค์..ยังพะวง
เหม่อมองดาว..พราวกระพริบก่อนลิบลับ
เลื่อนลากลับลอยไกลฝากใจส่ง
จักคอยดวง..เคียงเดือนคืนแดนดง
แม้นรู้ค่ารักคง...แค่หลงรอ ๚๛
............................
7 มิถุนายน 2553 16:40 น.
คอนพูทน
ไอแดด..แผดผ่าวพื้น พสุธา
กอไผ่..แฝก..ใบคา เหี่ยวค้อม
เกินทาน..ยิ่งโถมถา แรงถี่
เหมือนหลั่งวิบัติวิบากล้อม มุ่งล้างทลายสลายฯ
หลายสถาน..ลานสุดสะท้อน แลสะเทือน
ดินแยกแตกระแหงเยือน หมู่เหย้า
คราร้อน..ทุกครัวเรือน รายทั่ว
เหือดคลุก..น้ำแห้ง..เคล้า โหดครั้นอุราครวญฯ
พลอยรวน..เพราะพิษร้าย พาโรย
ลมโบก..ลืม..พัดโบย ล่องบ้าง
ยากหาจึ่ง..พา..โหย ชวนห่วง
หรือเหล่าแล้ง..มลายมล้าง สลดล้นกมลหมองฯ
มากกอง..ใบไม้กรอบ เกรียมเพียง
เหลือกิ่งราน..เตียนเรียง ร่วงแห้ง
พอเคียง..ผ่าวพลันเคียง ภัยคร่า
คราวไม่แคล้ว..แล้วแล้ง ทะลักล้นละเลงไหลฯ
เสียงใคร..เสียงคล้ายเครื่อง ยนต์ครัน
บินว่อน..ร่อนเวียนวัน สว่างฟ้า
โครมเคลื่อน..เลื่อนโลมฝัน ดังใฝ่
เพียงผ่าน..มินานช้า ส่งชื้นสดับโชยฯ
โปรยปรายปลดเปลื้องปล่อย เปียกปรอย
ฝนพ่อ..หลวงพรมพลอย ทั่วพื้น
หยาดฝน..หยด..เย็นฝอย สุดฟาก
ทุกฝั่ง...ฟ้า..!.สั่งฟื้น กราบฟ้าสยามขวัญฯ
.........................................
27 พฤษภาคม 2553 08:53 น.
คอนพูทน
จูงมือ..คลอกันมา อุษาแลกระจ่างแล้ว
เสียงไก่ขันไกล..แจ้ว รุ่งแจ้งขจรกระจายฯ
ยายหลานสุขในลักษณ์ ประจักษ์หนอพินิจนั้น
ถือครบมากมายครั้น ย่างคล้อยอรุณคราฯ
ข้าวปลาอีกอาหาร คาวหวานเสร็จสรรพไว้
ข้าวตอกเทียนดอกไม้ ธูปแม้นถวายเหมือนฯ
จากเรือนถึงวัดเรียง กราบเพียงงามสดับพร้อม
ประณตนบจตุรพรน้อม พี่น้องบุญสนานฯ
หลานถามหลายคำถาม หลากหลามชนร่วมเชื้อ
วันเนื่อง..ศรีชโลมเนื้อ ว่านี้พิเศษไฉนฯ
ยายไขเป็นคำขาน เพ็ญสานเดือนหกซ้อง
วิสาขะ..เวียนมาคล้อง อีกครั้งตระการคราวฯ
พราวระยิบแพรระยับ ประดับพิศอร่ามพร้อย
ประสูตินั่นกุมารน้อย พิศุทธิ์น้ำฤทัยสนองฯ
ครองวิมุตมิครองเมือง วาระเรืองพระตรัสรู้
พุทธพจน์สอนทุกผู้ ประสิทธิ์เพี้ยงประสาทผลฯ
ดลพบ..ปรินิพาน ศานติโลกไปทั่วหล้า
ธรรมวัตรเจิดจรัสฟ้า สว่างฟ้าสวรรค์ขวัญฯ
คอนพูทน..
8 พฤษภาคม 2553 11:05 น.
คอนพูทน
เลือดไทย..ไหลหลั่งท้น นองไทย
เพลงฆ่า ! ฝีมือใคร ดั่งแค้น
อำมหิตสนั่น..โหด..ไฉน ยิงกระหน่ำ
แดนเถื่อนเหมือนนรกแคว้น กลิ่นฟุ้งพิฆาตแฝงฯ
แรง..และแรง..ยิ่งร้าย แรงลาม
ไทยประเทศ ! เขตสงคราม วิบัติเคล้า
ระเบิดระบาดพินาศหนักสยาม สยามหนัก รุกนา
โศกโศกกระทำกระเทือนเศร้า กระทบซ้ำกระแทกสรวงฯ
ดวงเมือง..อาจสิ้นเมื่อ ภัยมา
บุกรุกพลาง..เบียนพา กล่อมพร้อม
คน.. ใจหยาบบาปหนา หมายนั่น เขมือบนอ
เพลิงห่ม..อีกกิเลสห้อม จึ่งเหี้ยมอสูรกระหายฯ
กฎหมาย..เลิกคิดแม้น หมายกฎ
กฎหมู่ กูเริงยศ เที่ยวขย้ำ
ระทมฤทัยระทึกระทวยระทด แลเถิด
เจ็บเก็บ..ฝืนกลืนกล้ำ ปล่อยก้างนานเกินฯ
เชิญเอย..ตามกล่าวอ้าง เชิญเอา
กรุงเทพฯ หรู..ชำเรา กระทั่งร้าว
รัฐขลาด เสื่อม แถมเขลา สนิมเขรอะ
สหายกร่างจึงประกาศกร้าว ถล่มเกลี้ยงทลายกรุงฯ
อนาถกรุง..มาช่วยแก้ คือ..กาล
ความนิ่ง..เฉยนานนาน เผื่อนั้น
สลายถอนกลับคืนสถาน ยังถิ่น
ทุกข์คลุก..อีกยาวครั้น ไม่แคล้วประชาครวญฯ
...........................................
หน้าส่วนตัว
1887
Calendar
Lovers
28 คน เลิฟคอนพูทน
