5 เมษายน 2550 15:56 น.
ความแน่นอน คือ ความไม่แน่นอน
แล้ววันนั้นก็มา
วันน้ำตาเธอร่วงใหล
เพราะเขาทิ้งเธอไป
เราเลยให้ความช่วยเหลือ
เราก็ยังรอเธอ
รักเสมอไม่เปลี่ยนไป
ถึงเธอเคยมีใคร
ไม่เป็นไรเราไม่แคร์
ได้แผลใจจากเขา
ให้ใจเราช่วยรักษา
ให้รักเราเยียวยา
เราสัญญาจะไม่ทิ้งเฮอ
แล้วฝันก็เป็นจริง
มีสุขยิ่งกว่าใครๆ
แรกอาจไม่สดใส
แต่สุดท้ายก็สมหวัง
1 เมษายน 2550 18:18 น.
ความแน่นอน คือ ความไม่แน่นอน
แต่ก่อนเคยเป็นเพื่อน
แต่ว่าเหมือนฟ้าแกล้งกัน
อยู่ใกล้กันทุกวัน
แล้วตัวฉันก็รักเธอ
เพราะว่าความใกล้ชิด
ทำให้คิดถึงพร่ำเพ้อ
ยังหวังอยู่เสมอ
ว่าใจเธอจะมีเรา
แต่ยังไม่กล้าเผย
กลัวเธอเอ่ยว่าไม่คิด
ไม่อยากจะเสียมิตร
อยากใกล้ชิดกันเหมือนเดิม
ความที่เราไม่กล้า
เลยเจอหมาคาบไปแดก
รู้สึกเหมือนโลกแตก
ดวงใจแหลกเพราะไม่กล้า