3 มิถุนายน 2547 22:30 น.
ความหวังจากปลายฟ้า
ริมหาดทรายชายน้ำค่ำคืนนี้
รอบกายมีแต่ความเหงาให้หวั่นไหว
ไอความหลังยังกระหน่ำสาดซัดใจ
รักร้างไกลเช่นคลื่นร้างห่างหาดทราย
เคยพบเคยรักเคยใฝ่ฝัน
เคยมีกันวิ่งล้อคลื่นเคยสุขสม
ชมคลื่นลมชมดาวพราวเคยรื่นรมย์
พลันชื่นชมเหลือเพียงฉันเฝ้าคร่ำครวญ
รื่น ๆ คลื่นซํดลมยังพัดช่ำ
ใจบอบซ้ำรักกระทำไม่เหือดหาย
คลื่นยังซัดลมพัดซ้ำไม่เคลื่อนคลาย
แต่เธอคล้ายหายไปไม่หวนคืน
พรากจากกันเหมือนจันทร์จากห้วงหาว
ห่างดุจดาวพรากกระพริบลิบไกลหล้า
ห่างกันไกลเกินเอื้อมมือรั้งเธอมา
พลันสะอื้น คลื่นน้ำตา ซัดหาเธอ