4 มีนาคม 2547 16:31 น.

จูบลมชมเงา

........ให้ฉันเป็นนกน้อยในกรงใจเธอ
ให้ฉันพร่ำเพ้อรักเธอไม่เหือดหาย
เอื้อนว่ารักสายบ่ายเย็นไม่เคลือนคลาย
จนชีพวาย ยังเอ่ยอ้างว่ารักเธอ

 ................. ให้ฉันเป้นพฤกษาสวยแจกันหรู
จะช่อชูพราวพร่าวความสดใส
ส่งกลิ่นหอมอบอวลระรื่นไกล
ให้เธอได้แย้มยิ้มยามชื่นชม

 ...........................แต่ฉันเป็นเพียงนกกาช่างน่าขำ
ไม่อาจทำเสียงกางเขนเด่นเสนอ
ไม่มีคำเอ่ยอ้างอันเลิศเลอ
คงเสนอได้เพียงโปรดเห็นใจ

..............................................แลตัวฉันเปรียบได้ดั่งพฤกษาข้างถนน
ให้เธอชมได้เพียงกลิ่นและสีไม่สดใส
ฉันให้เธอได้แค่เพียงความอุ่นใจ
ฉันทำได้เพียงจูบลมชมเงาเธอ..................