18 สิงหาคม 2546 17:08 น.
ความหวังจากปลายฟ้า
ยังคงเป็นคนที่เดียวดาย
สองเท้าเหยียบย่ำลงไปบนผืนทรายคว้าง
ในหัวใจของฉันมันมีแต่ความอ้างว้าง
แค่ลมพัดผ่านก็หนาวสะท้านจับใจ
สองเท้าเหยียบย่ำบนผืนทะเล
เสียงคลื่นคอยขับเห่ให้อ่อนไหว
เงยหน้ามองฟ้าน้ำตาท่วมหัวใจ
ไม่รู้ต้องทำยังไงนอกจากร้องไห้กับทะเล........
18 สิงหาคม 2546 17:05 น.
ความหวังจากปลายฟ้า
ใบไม้ร่วงหล่นทีละใบ ทีละใบ
หัวใจฉันล่องลอยไปกับสายลม
น้ำตาหยดใสใสค่อย ๆร่วงหล่น
พร้อม ๆ กับสายลมและใบไม้ที่ปลิดปลิว
เม็ดทราายร่วงหล่นทีละเม็ด ทีละเม็ด
หัวใจเจ็บปวดรวดร้าวไหว
วันเวลาที่ผ่านไปพร้อมนาฬิกาทราย
พร้อมกับหัวใจเธอที่จากไปไม่หวนคืน............