11 ธันวาคม 2546 21:04 น.

เรื่อง ไข้ใจ (I’m sick Because miss U…)

ความรักสีเทา

โรคไข้ใจเริ่มก่อกำเกิดเมื่อศตวรรษเท่าไร  ? แล้วบุคคลใดเป็นผู้ค้นพบ ?    ซึ่งตัวดิฉันเองไม่สามารถหาข้อมูลเหล่านั้นมาให้ได้..  แต่ถ้าจะถามว่า  มันมีอาการเป็นเช่นไร  อันนี้พอจะหาจะหาคำตอบได้อยู่สักหน่อย..
ความรู้สึก  เหมือนป่วยอย่างหนัก เป็นอาการที่เหนื่อยล้า..และอ่อนแรง..  เป็นอาการคล้าย ๆ ที่เค้าเรียกว่า Home sick  หรืออาการใหม่ Im  sick Because miss U  หรือคล้าย ๆ กับไข้ใจมั่ง   (อะนะมีด้วยหรอ)  อาการนี้จะเกิดสำหรับผู้ที่ถูกทิ้งให้อยู่คนเดียวเพียงลำพัง   สังเกตได้จากการอาการเหงา ๆ เศร้าหมอง  ชอบอยู่เพียงคนเดียว  อารมณ์หงุดหงิดถึงขั้นฟุ้งซ่าน(ไม่ถึงขั้นทำร้ายร่างกายนะอะ)ไม่ร่าเริงแจ่มใสเท่าที่ควร ไม่ค่อยยิ้ม หัวเราะ  หน้าตาหมองคร่ำ  บริเวณรอบดวงตาจะซ้ำ 
(เพราะว่าอดนอน) 
วิธีรักษาทานยาก็คงไม่หายขาด..  นอกเสียแต่ว่ามียาที่ทานแล้วสามารถทำให้ลืมเรื่องราวในบางส่วนได้(ก็มันไม่มีอะนะ  นอกเสียแต่ว่าจะวิ่งให้รถสิบล้อชน        จนสมองได้รับความกระทบกระเทือนจนเป็นเหตุความจำเสื่อมทำนองเนี้ย)  มีวิธีเดียวที่สามารถทำได้  คือเลิกฟุ้งซ่าน  ออกไปหาสิ่งแปลกใหม่ให้กับชีวิต  ทำสิ่งต่าง ๆ      ไม่ให้จิตใจคิดฟุ้งซ่านถึงเรื่องนั้น  พยายามใช้ร่างกายให้ทำงานหนักที่สุด  ไม่ว่าจะเป็นเข็นครกขึ้นภูเขา  หรือคี่ข้างจับตั๊กแตน (เกี่ยวไหมเนี้ย)   พอเหนื่อยแล้วจิตใจจะได้ไม่มีเวลาคิดถึงเรื่องอื่น หรือไหมก็กินเข้าไป  อยากทานอะไรก็ทานเข้าไป  (ขอแนะนำว่า..  ควรเป็นไอศกรีมชอกโกแล็ค หรือนมโกโก้  ยิ่งข่มเท่าไรยิ่งดี )  กินอิ่มแล้วหลับสบาย   และปล่อยให้เวลาดำเนินการผ่านไปของมันเอง  เห็นไหมแค่เนี้ยเอง..  แล้วทุกสิ่ง     ทุกอย่างจะดีขึ้นเอง  (เว้นแต่ว่าน้ำหนักที่เพิ่มมา 2 ขีด กะอีก 5 โล เหอ ๆ )  อะนะแต่ว่าถ้าเกิดมันไม่หายจริง ๆ ละก้อ  คิดหนักแฮ่.. ไงดีละ เค้าคนนั้นมีความสำคัญต่อคุณมากมายเพียงไหน..?  เค้ามีค่าพอที่คุณมานั้นเสียเวลาคิดถึงเค้ารึเปล่า..?  เค้าเคยทำให้คุณรู้สึกถึงความห่วงใยรึเปล่า ? เค้าคนนั้นเป็นเหมือนอาการเช่นเดียวกันกับคุณหรือเปล่า..?   ถามคำถามเหล่านี้ให้กับตัวเอง  ซ้ำไปซ้ำมา  จนกว่าจะพบคำตอบที่ดีที่สุด  ว่า..เค้าคนนั้นเป็นเช่นไร  คำตอบอาจจะ o.k. ใช่  แต่ถ้ามันไม่ใช่ละลืมไปได้เลย  ถ้าคุณยังมั่วแต่มาเสียเวลากับสิ่งต่าง ๆ ที่มันไร้ค่า..  กับทำให้ตัวคุณเองกับดูแย่ลง..  ไข้ใจไม่พอลามไปถึงไข้หวัดที่ทำให้ตัวคุณต้องล้มเจ็บลง..  ในขณะที่เค้าคนนั้นของคุณ อยู่ดี มีสุข กับใคร..?  อะนะ คุ้มค่าพอไหม สำหรับสิ่งที่ทำลงไป   น่าจะได้คำตอบที่ดีนะ..  
อ้างอิง  :  จากผู้ไม่ประสงค์จะออกนาม  
  				
8 ธันวาคม 2546 22:48 น.

เรื่อง เรื่องราวเกี่ยวกับความรัก (about Love)

ความรักสีเทา

ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง ไม่ว่าจะสุขหรือจะเศร้า  ไม่ว่าจะสมหวังหรือผิดหวัง  แต่มีสิ่งหนึ่ง..ที่เราทุกคนได้เรียนรู้..จากความรัก  คือ  การได้รักมันและได้     รับรักตอบ   หากแต่ว่าจะมีสักกี่คนที่..สมหวัง และได้สิ่งที่ปรารถนา                และจะมีสักกี่คนที่ได้รักแต่รักกับไม่ได้เป็นอย่างที่เค้าหวัง..ไว้  และ                กับต้องเป็นทุกข์กับความผิดหวัง..   ความรักไม่จำเป็นว่า..ตอนจบของเรื่อง       จะต้อง Happy ending เสมอไปหรอกนะ  ความรักเป็นเรื่องที่อธิบายยากเหมือนกัน..  มันไม่สามารถสัมผัส และมองเห็นได้  แต่หากว่า..มันสามารถรับรู้ได้จากความรู้สึกข้างในของเรา..เอง   สิ่งที่เราค้นหาจากความรัก ไม่ว่าจะสุข หรือเศร้า แต่ที่เราได้รับจากมันจริง ๆ แล้วก็คือ  ความรู้สึกที่อิ่มเอม สุขใจ ที่ได้รับหรือให้ไป..  เราอย่าพยายามเรียกร้องผลตอบแทนจากความรัก..เพราะว่า  ความรักไม่มีสิ่งตอบแทน   แต่หากว่ามันมีคุณค่าอยู่ที่ตัวมันเอง..   
แต่..หากเราย้อนกับมามองตัวเราเอง..เราได้รัก  เราได้สุข  และเราได้ทุกข์          ขึ้นอยู่กับว่าคุณเลือกที่จะรัก  หรือว่าคุณใช้ความรักเป็นหรือเปล่า..   สาเหตุที่คนส่วนใหญ่..มักผิดหวังในความรัก  มันไม่ได้เกิดจากบุคคลทั้ง 2 ฝ่าย  หรอกนะ  มันขึ้นอยู่กับว่า  คุณเลือกที่จะรักและรู้จักรักให้เป็นหรือเปล่า..  จริง ๆ แล้วไม่มีใครผิดหวังจากความรักหรอกนะ  ทุก ๆ คนสมหวังที่ได้รัก..  ความรักมันไม่ได้หมายถึงว่า.. การที่เราได้รักใครสักคนและได้ครอบครองตัวเค้ามา   คุณคิดผิดแล้วละ  เพราะจริง ๆ แล้วความรักไม่จำเป็นต้องครอบครองให้ได้มา..  แต่มันอยู่ติดกับหัวใจของเราตลอดไป..   เรารับรู้ ได้   ได้โปรดอย่ากล่าวโทษความรักทำให้ผิดหวัง..  ok.อาจจะใช่และสิ่งที่คุณได้รับก่อนหน้านี้มันคุ้มค่ากับความผิดหวังหรือเปล่า..  การที่คุณรักใครสักคนและปล่อยเค้าไป  อาจเป็นเพราะอะไรหลาย ๆ อย่าง  คุณไม่ได้ผิดหวัง  แต่คุณเข้าใจคุณค่าความรักมากกว่า..    ความรักมันต้องใช้องค์ประกอบหลาย ๆ อย่าง..  ความเข้าใจ  ความไว้วางใจกัน..   ความรักดี ๆ หาได้ไม่ยาก  หากแต่ว่าคุณรู้คุณค่า  และเลือกที่จะรักให้เป็นหรือเปล่า..       
สิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่เราได้เรียนรู้..   คือการได้รัก    และสัมผัสกับมัน .
  				
4 ธันวาคม 2546 00:12 น.

เรื่อง : เพิ่งเข้าใจ (just I know)

ความรักสีเทา

เรื่อง :  เพิ่งเข้าใจ (just I know) 
ที่มา : miss__autumn@^__^@

	ฉันเริ่มเข้าใจอะไรหลาย ๆ อย่าง..  หลังจากให้เวลาผ่านไปสักพัก.. ฉันทำใจได้แล้วละ.. สำหรับเรื่องที่เกิดขึ้น  ไม่ว่าจะยังไง  มันก็จบไปแล้ว  ผ่านไปแล้ว  ยอมรับว่า..ช่วงเวลาที่ผ่านมามันเจ็บปวดเกินรับไหวจริง ๆ เจ็บปวดกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา เครียดจนลงกระเพาะ จนไม่เป็นอันทำอะไร..  ตอนนี้คอยยังชั่วแล้วละนะ..  หลังจากมานั่งอ่านหนังสือไดอารี่เก่า ๆ ที่เคยเขียนไว้..  มันทำให้ฉันคิดทบทวนถึงบางสิ่งบางอย่างที่เกิดขึ้น.. เป็นไงละ (สมน้ำหน้าตัวเอง)  เสียใจแล้วได้อะไร  ร้องไห้แล้วได้อะไร  เป็นทุกข์แล้วได้อะไร..  มีแต่ความบอกช้ำก็เท่านั้น  ยอมรับว่าที่ 2  3 วันที่ผ่านมา  ตัวเองดูไม่ได้เลยจริง ๆ เหมือน (ผีดิบ) ยังไงยังงั้น  ปล่อยให้วันเวลาผ่านไปกับการนอนหลับ  เพียงเพราะฉันไม่อยากตื่นขึ้นมาแล้วพบกับความปวดร้าว..  

ใครจะเคยเป็นอย่างฉันบ้างรึเปล่านะ..  ไม่ว่าจะทำอะไรก็กับนึกถึงเค้าคนนั้นไม่ได้  ยิ่งมองนาฬิกาด้วยแล้ว  มันทำให้ฉันคิดถึงช่วงเวลาที่มีเค้าอยู่  ยิ่งเจ็บปวดเมื่อมีเสียงเพลงเหมือนกับสร้างความเจ็บ และตอกย้ำ..  เหมือนอะไร ๆ ในตอนนั้นดูเลวร้ายไปสะหมด..  หัวสมองว่างเปล่า..  กินไม่ได้  นอนไม่หลับ..  ยิ่งกับเจ็บปวดทุกครั้ง ที่อะไร ๆ มันไม่เหมือนเดิม..

ได้แต่ซ้ำเติมตัวเองอยู่อย่างนั้น..  ไม่เคยสงสารตัวเองอย่างนี้มาก่อนเลย..  แต่ก่อนเคยรักเค้ามากมายแค่ไหน..  สุดท้ายความเจ็บซ้ำก็ไม่แตกต่าง  เคยเตือนคนอื่นแล้วได้อะไร.. ตัวเองกับโดนสะเอง..  ก็สมควรแล้วละ...  รู้ว่ามันจะต้องจบลงแบบนี้ก็ยังจะดื้อรั้นให้มันเปลี่ยนแปลง..  สุดท้าย  อืมนะ
ตอนนี้.. ฉันยิ้มให้กับตัวเองได้แล้ว..นะ  และอยากจะขอโทษกับตัวเอง..สักพันครั้ง..  วันเวลาที่ผ่านไป.. มันทำให้ฉันได้เรียนรู้ว่า..  คนที่รักฉันที่สุด คือใคร..  เค้าอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลเลย..  เมื่อหันไปมองดูในกระจกเงา..  เค้าจะยังคงอยู่ตรงนั้นเสมอ ๆ ..  ขอโทษนะที่ฉันหลงลืมเธอไป..  ฉันกับไปไขว้คว้าสิ่งที่ไกลออกไป..  สุดท้ายก็พบแต่เพียงความว่างเปล่าเท่านั้น  รักคนอื่นมากมายเท่าใด  ทำเพื่อคนอื่นมากมายแค่ไหน..  สุดท้ายสิ่งที่ได้รับคือความเจ็บช้ำ ความเจ็บปวด
ฉันพ่ายแพ้ต่อความรัก.. หรือไร..  นี่มันไม่ใช่ครั้งแรก (ก็น่าจะรู้) ถึงความเจ็บปวดดี..  แต่ครั้งนี้มันต่างออกไป..  ฉันกับพบว่า..  ในความเจ็บปวดตรงนั้น.. มันทำให้ฉันเข็มแข็ง..  ขึ้นอีกครั้ง  และมันจะไม่มีทางเกิดขึ้นอีกแล้ว..  ฉันเสียใจมามากพอแล้ว  เหนื่อยมามากพอแล้ว  ทำเพื่อคนอื่นแล้วได้อะไร?  นอกจากความเจ็บช้ำที่เกาะกินใจ..  ยอมรับว่าฉันหลงรักคนอื่นมากเกินไป..  จนหลงลืมเผื่อความเจ็บปวดไว้  จนสุดท้ายเมื่อมันเกินขึ้น..  มันเจ็บปวดสุดสาหัสเลยละ				
4 ธันวาคม 2546 00:06 น.

เรื่อง : เพิ่งเข้าใจ (just I know)

ความรักสีเทา

เรื่อง :  เพิ่งเข้าใจ (just I know) 
ที่มา : miss__autumn@^__^@

	ใครจะเคยเป็นอย่างฉันบ้างรึเปล่านะ..  ไม่ว่าจะทำอะไรก็กับนึกถึงเค้าคนนั้นไม่ได้  ยิ่งมองนาฬิกาด้วยแล้ว  มันทำให้ฉันคิดถึงช่วงเวลาที่มีเค้าอยู่  ยิ่งเจ็บปวดเมื่อมีเสียงเพลงเหมือนกับสร้างความเจ็บ และตอกย้ำ..  เหมือนอะไร ๆ ในตอนนั้นดูเลวร้ายไปสะหมด..  หัวสมองว่างเปล่า..  กินไม่ได้  นอนไม่หลับ..  ยิ่งกับเจ็บปวดทุกครั้ง ที่อะไร ๆ มันไม่เหมือนเดิม..

ได้แต่ซ้ำเติมตัวเองอยู่อย่างนั้น..  ไม่เคยสงสารตัวเองอย่างนี้มาก่อนเลย..  แต่ก่อนเคยรักเค้ามากมายแค่ไหน..  สุดท้ายความเจ็บซ้ำก็ไม่แตกต่าง  เคยเตือนคนอื่นแล้วได้อะไร.. ตัวเองกับโดนสะเอง..  ก็สมควรแล้วละ...  รู้ว่ามันจะต้องจบลงแบบนี้ก็ยังจะดื้อรั้นให้มันเปลี่ยนแปลง..  สุดท้าย  อืมนะ
ตอนนี้.. ฉันยิ้มให้กับตัวเองได้แล้ว..นะ  และอยากจะขอโทษกับตัวเอง..สักพันครั้ง..  วันเวลาที่ผ่านไป.. มันทำให้ฉันได้เรียนรู้ว่า..  คนที่รักฉันที่สุด คือใคร..  เค้าอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลเลย..  เมื่อหันไปมองดูในกระจกเงา..  เค้าจะยังคงอยู่ตรงนั้นเสมอ ๆ ..  ขอโทษนะที่ฉันหลงลืมเธอไป..  ฉันกับไปไขว้คว้าสิ่งที่ไกลออกไป..  สุดท้ายก็พบแต่เพียงความว่างเปล่าเท่านั้น  รักคนอื่นมากมายเท่าใด  ทำเพื่อคนอื่นมากมายแค่ไหน..  สุดท้ายสิ่งที่ได้รับคือความเจ็บช้ำ ความเจ็บปวด
ฉันพ่ายแพ้ต่อความรัก.. หรือไร..  นี่มันไม่ใช่ครั้งแรก (ก็น่าจะรู้) ถึงความเจ็บปวดดี..  แต่ครั้งนี้มันต่างออกไป..  ฉันกับพบว่า..  ในความเจ็บปวดตรงนั้น.. มันทำให้ฉันเข็มแข็ง..  ขึ้นอีกครั้ง  และมันจะไม่มีทางเกิดขึ้นอีกแล้ว..  ฉันเสียใจมามากพอแล้ว  เหนื่อยมามากพอแล้ว  ทำเพื่อคนอื่นแล้วได้อะไร?  นอกจากความเจ็บช้ำที่เกาะกินใจ..  ยอมรับว่าฉันหลงรักคนอื่นมากเกินไป..  จนหลงลืมเผื่อความเจ็บปวดไว้  จนสุดท้ายเมื่อมันเกินขึ้น..  มันเจ็บปวดสุดสาหัสเลยละ  รู้แล้วนะ..  ต่อไปจะไม่ให้มันเกิดขึ้นอีก..เชื่อไหม.. ตอนนี้ฉันกับนึกถึงหน้าคน ๆ นั้นไม่ออกแล้วละ อาจจะช็อกจนความจำเสื่อมไปแล้วมั่ง  ซึ่งก็เป็นผลดีต่อฉัน..แล้วนี้  ไม่ว่าจะยังไงก็ต้องลืมเค้าสะ..  ทำใจเถอะนะ  ฉันรู้ว่ามันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย  เวลาเราจะตัดใจลืมใครสักคน  แต่มันก็คงจะไม่ใช่เรื่องยากถ้าหากเราไม่เริ่มตัดใจเสียแต่ตอนนี้..  อย่าร้องขอให้เค้ากลับคืนมา..  เพราะมันจะไม่มีทางเกิดขึ้น..เป็นเด็ดขาด  ok. ผู้หญิงก็มีศักดิ์ศรีนะยะ  ยังไงสะเราก็ไม่ใช่ของตายสำหรับใคร..  ฉันยังเป็นลูกที่น่ารักของพ่อแม่  ยังเป็นคนสำคัญของใครอีกหลาย ๆ คน..  นะเลิกทำตัวงี่เง่าสะทีเสียเวลาเปล่า.. 
หนทางข้างหน้ายังอีกยาวไกล  มีเรื่องให้ต้องทำ  มีเรื่องให้ต้องคิดอีกมากมาย..  เพียงพอแล้วละสำหรับความเจ็บช้ำ  เพียงพอแล้วละที่จะต้องลงโทษตัวเองกับการที่มองคนอื่นผิดไป  เพียงพอแล้วละ สำหรับ..ความรักที่ให้เธอไม่รู้จักพอ..
ค่อยยังชั่วแล้วละนะ..  ออกไปกระโดดโลดเต้นข้างนอกดีกว่า..   มองดูรอบกายสิยังมีอะไรอีกมายมายให้เราต้องค้นหาอีกเยอะ..  สิ่งที่ผ่านมาคิดสะว่า.. มันไม่เคยเกิดขึ้น..   และมันจะไม่มีทางเกิดขึ้นอีกแน่นอน
เหนื่อยล้า.ทำอย่างไรก็ไม่มีค่าเสียที   ตัวฉัน
อีกซักกี่ปี  กี่เดือน  กี่วัน
คนอย่างฉัน  เธอก็ไม่เคยคิดว่าอยู่ในหัวใจ
ทำดีเท่าใดก็เท่านั้น..
ไม่เคยได้เป็นคนผูกพัน  ชิดใกล้
ดูไปแล้ว  ก็เหมือนชีวิตตัวเองขึ้นอยู่กับใคร
จะคิดจะทำอะไรต้อง  เพื่อเธอ  เข้าไว้ตลอดมา
ความอดทนคงมีแค่นี้
เชิญเธอไปไขว่คว้าหาคนที่เธอคิดว่าดีกว่า..
เรื่องของเรา..  ก็ขอให้เป็นแค่เรื่องราวเก่า ๆ  คืนเวลา
อยู่ในความทรงจำที่ว่าครั้งหนึ่ง.. มีคนที่ไม่มีค่า.. มารักเธอ
			อย่าเอ่ยอะไรอีกเลยคนดี..
ผู้หญิงคนนี้ยังยืนหยัด..อยู่ได้
เมื่อเธอกำลังคิดจะคบเค้า..ก็ไม่ต้องพูดอะไร
เอาเป็นว่าฉันเข้าใจก็แล้วกัน
ไม่จำเป็นต้องอธิบาย
เป็นเรื่องง่าย ๆ อะไรก็ต้องแปรผัน
ฉันก็รู้ดีว่าต้องมีสักวัน
ที่เราจะต้องเลิกลากัน  แล้วต่างคนต่างไป..
///.				
4 ธันวาคม 2546 00:04 น.

เรื่อง : เพิ่งเข้าใจ (just I know)

ความรักสีเทา

เรื่อง :  เพิ่งเข้าใจ (just I know) 
ที่มา : miss__autumn@^__^@

	ฉันเริ่มเข้าใจอะไรหลาย ๆ อย่าง..  หลังจากให้เวลาผ่านไปสักพัก.. ฉันทำใจได้แล้วละ.. สำหรับเรื่องที่เกิดขึ้น  ไม่ว่าจะยังไง  มันก็จบไปแล้ว  ผ่านไปแล้ว  ยอมรับว่า..ช่วงเวลาที่ผ่านมามันเจ็บปวดเกินรับไหวจริง ๆ เจ็บปวดกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา เครียดจนลงกระเพาะ จนไม่เป็นอันทำอะไร..  ตอนนี้คอยยังชั่วแล้วละนะ..  หลังจากมานั่งอ่านหนังสือไดอารี่เก่า ๆ ที่เคยเขียนไว้..  มันทำให้ฉันคิดทบทวนถึงบางสิ่งบางอย่างที่เกิดขึ้น.. เป็นไงละ (สมน้ำหน้าตัวเอง)  เสียใจแล้วได้อะไร  ร้องไห้แล้วได้อะไร  เป็นทุกข์แล้วได้อะไร..  มีแต่ความบอกช้ำก็เท่านั้น  ยอมรับว่าที่ 2  3 วันที่ผ่านมา  ตัวเองดูไม่ได้เลยจริง ๆ เหมือน (ผีดิบ) ยังไงยังงั้น  ปล่อยให้วันเวลาผ่านไปกับการนอนหลับ  เพียงเพราะฉันไม่อยากตื่นขึ้นมาแล้วพบกับความปวดร้าว..  

ใครจะเคยเป็นอย่างฉันบ้างรึเปล่านะ..  ไม่ว่าจะทำอะไรก็กับนึกถึงเค้าคนนั้นไม่ได้  ยิ่งมองนาฬิกาด้วยแล้ว  มันทำให้ฉันคิดถึงช่วงเวลาที่มีเค้าอยู่  ยิ่งเจ็บปวดเมื่อมีเสียงเพลงเหมือนกับสร้างความเจ็บ และตอกย้ำ..  เหมือนอะไร ๆ ในตอนนั้นดูเลวร้ายไปสะหมด..  หัวสมองว่างเปล่า..  กินไม่ได้  นอนไม่หลับ..  ยิ่งกับเจ็บปวดทุกครั้ง ที่อะไร ๆ มันไม่เหมือนเดิม..

ได้แต่ซ้ำเติมตัวเองอยู่อย่างนั้น..  ไม่เคยสงสารตัวเองอย่างนี้มาก่อนเลย..  แต่ก่อนเคยรักเค้ามากมายแค่ไหน..  สุดท้ายความเจ็บซ้ำก็ไม่แตกต่าง  เคยเตือนคนอื่นแล้วได้อะไร.. ตัวเองกับโดนสะเอง..  ก็สมควรแล้วละ...  รู้ว่ามันจะต้องจบลงแบบนี้ก็ยังจะดื้อรั้นให้มันเปลี่ยนแปลง..  สุดท้าย  อืมนะ
ตอนนี้.. ฉันยิ้มให้กับตัวเองได้แล้ว..นะ  และอยากจะขอโทษกับตัวเอง..สักพันครั้ง..  วันเวลาที่ผ่านไป.. มันทำให้ฉันได้เรียนรู้ว่า..  คนที่รักฉันที่สุด คือใคร..  เค้าอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลเลย..  เมื่อหันไปมองดูในกระจกเงา..  เค้าจะยังคงอยู่ตรงนั้นเสมอ ๆ ..  ขอโทษนะที่ฉันหลงลืมเธอไป..  ฉันกับไปไขว้คว้าสิ่งที่ไกลออกไป..  สุดท้ายก็พบแต่เพียงความว่างเปล่าเท่านั้น  รักคนอื่นมากมายเท่าใด  ทำเพื่อคนอื่นมากมายแค่ไหน..  สุดท้ายสิ่งที่ได้รับคือความเจ็บช้ำ ความเจ็บปวด
ฉันพ่ายแพ้ต่อความรัก.. หรือไร..  นี่มันไม่ใช่ครั้งแรก (ก็น่าจะรู้) ถึงความเจ็บปวดดี..  แต่ครั้งนี้มันต่างออกไป..  ฉันกับพบว่า..  ในความเจ็บปวดตรงนั้น.. มันทำให้ฉันเข็มแข็ง..  ขึ้นอีกครั้ง  และมันจะไม่มีทางเกิดขึ้นอีกแล้ว..  ฉันเสียใจมามากพอแล้ว  เหนื่อยมามากพอแล้ว  ทำเพื่อคนอื่นแล้วได้อะไร?  นอกจากความเจ็บช้ำที่เกาะกินใจ..  ยอมรับว่าฉันหลงรักคนอื่นมากเกินไป..  จนหลงลืมเผื่อความเจ็บปวดไว้  จนสุดท้ายเมื่อมันเกินขึ้น..  มันเจ็บปวดสุดสาหัสเลยละ  รู้แล้วนะ..  ต่อไปจะไม่ให้มันเกิดขึ้นอีก..เชื่อไหม.. ตอนนี้ฉันกับนึกถึงหน้าคน ๆ นั้นไม่ออกแล้วละ อาจจะช็อกจนความจำเสื่อมไปแล้วมั่ง  ซึ่งก็เป็นผลดีต่อฉัน..แล้วนี้  ไม่ว่าจะยังไงก็ต้องลืมเค้าสะ..  ทำใจเถอะนะ  ฉันรู้ว่ามันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย  เวลาเราจะตัดใจลืมใครสักคน  แต่มันก็คงจะไม่ใช่เรื่องยากถ้าหากเราไม่เริ่มตัดใจเสียแต่ตอนนี้..  อย่าร้องขอให้เค้ากลับคืนมา..  เพราะมันจะไม่มีทางเกิดขึ้น..เป็นเด็ดขาด  ok. ผู้หญิงก็มีศักดิ์ศรีนะยะ  ยังไงสะเราก็ไม่ใช่ของตายสำหรับใคร..  ฉันยังเป็นลูกที่น่ารักของพ่อแม่  ยังเป็นคนสำคัญของใครอีกหลาย ๆ คน..  นะเลิกทำตัวงี่เง่าสะทีเสียเวลาเปล่า.. 
หนทางข้างหน้ายังอีกยาวไกล  มีเรื่องให้ต้องทำ  มีเรื่องให้ต้องคิดอีกมากมาย..  เพียงพอแล้วละสำหรับความเจ็บช้ำ  เพียงพอแล้วละที่จะต้องลงโทษตัวเองกับการที่มองคนอื่นผิดไป  เพียงพอแล้วละ สำหรับ..ความรักที่ให้เธอไม่รู้จักพอ..
ค่อยยังชั่วแล้วละนะ..  ออกไปกระโดดโลดเต้นข้างนอกดีกว่า..   มองดูรอบกายสิยังมีอะไรอีกมายมายให้เราต้องค้นหาอีกเยอะ..  สิ่งที่ผ่านมาคิดสะว่า.. มันไม่เคยเกิดขึ้น..   และมันจะไม่มีทางเกิดขึ้นอีกแน่นอน
เหนื่อยล้า.ทำอย่างไรก็ไม่มีค่าเสียที   ตัวฉัน
อีกซักกี่ปี  กี่เดือน  กี่วัน
คนอย่างฉัน  เธอก็ไม่เคยคิดว่าอยู่ในหัวใจ
ทำดีเท่าใดก็เท่านั้น..
ไม่เคยได้เป็นคนผูกพัน  ชิดใกล้
ดูไปแล้ว  ก็เหมือนชีวิตตัวเองขึ้นอยู่กับใคร
จะคิดจะทำอะไรต้อง  เพื่อเธอ  เข้าไว้ตลอดมา
ความอดทนคงมีแค่นี้
เชิญเธอไปไขว่คว้าหาคนที่เธอคิดว่าดีกว่า..
เรื่องของเรา..  ก็ขอให้เป็นแค่เรื่องราวเก่า ๆ  คืนเวลา
อยู่ในความทรงจำที่ว่าครั้งหนึ่ง.. มีคนที่ไม่มีค่า.. มารักเธอ
			อย่าเอ่ยอะไรอีกเลยคนดี..
ผู้หญิงคนนี้ยังยืนหยัด..อยู่ได้
เมื่อเธอกำลังคิดจะคบเค้า..ก็ไม่ต้องพูดอะไร
เอาเป็นว่าฉันเข้าใจก็แล้วกัน
ไม่จำเป็นต้องอธิบาย
เป็นเรื่องง่าย ๆ อะไรก็ต้องแปรผัน
ฉันก็รู้ดีว่าต้องมีสักวัน
ที่เราจะต้องเลิกลากัน  แล้วต่างคนต่างไป..
///.				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟความรักสีเทา
Lovings  ความรักสีเทา เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟความรักสีเทา
Lovings  ความรักสีเทา เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟความรักสีเทา
Lovings  ความรักสีเทา เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงความรักสีเทา