30 พฤศจิกายน 2546 21:45 น.
ความรักสีเทา
. กำแพงที่ขีดกั้นเส้นทางระหว่างเราทั้ง 2 คน ซึ่งดูเหมือนฉันไม่สามารถจะเข้าไปข้างในจิตใจของเธอได้เลย.. ไม่ว่าฉันจะทำสิ่งใดเพื่อคุณ
ก็กับดูเหมือนว่า..ไม่มีค่าความหมายอะไรสำหรับคุณเลย..
นานวันยิ่งท้อ และทรมานกับคำตอบที่ไม่มีวันเฉลย
สิ่งใดเหล่าที่คุณต้องการ ฉันจะพยายามหามาเพื่อคุณ..
ขอเพียงแค่ฉันสามารถเข้าไปอยู่ในจิตใจของคุณสักนิดก็เพียงพอ
ให้คุณระลึกถึง (ถึงแม้จะเป็นคนสุดท้ายก็ตาม) ขอเพียงเท่านี้..จริง ๆ
เพียงเท่านี้ มันก็สามารถต่อชีวิตฉันไปอีกวัน
แต่..ดูเหมือนว่า ยิ่งเข้าใกล้ก็รู้สึกยิ่งไกลห่าง..
ดูเหมือนไม่เคยเข้าใจจิตใจของคุณเลยสักนิดเดียว.. พยายามค้นหาคำตอบ..หลาย ๆ อย่าง แต่..สิ่งที่ได้รับจากคุณ คือ ความว่างเปล่า ความรู้โดดเดี่ยว ที่ตอบแทนจากความรู้สึกที่ทุมเทให้ ความคิดถึงส่งไป..กลับได้รับความเมินเฉย.. ความห่วงหากลับแทนที่ด้วยความเชยชา ในขณะที่คนหนึ่งเจ็บปวด แต่ทางตรงกันข้ามกับไม่รู้สึกอะไรเลย.. สรุปทุกอย่างมันคือ..ความว่างเปล่า แม้แต่ความรักสำหรับคุณแล้วคือความว่างเปล่าอย่างนั้นรึ..
ทุก ๆ อย่างดูเหมือนจะเข้าใจ.. แต่ก็ไม่เข้าใจอะไรเลยสักนิดเดียว สุดท้ายความจริงใจ ความรู้สึกดี ๆ ก็พ่ายแพ้ทุกอย่าง ๆ ต่อให้เหลือคุณกับฉันบนโลกใบนี้ คุณก็ไม่มีทางรักฉันสินะ.. ความรักที่ให้ไปก็ดูเหมือนล่องลอยไม่มีจุดหมาย.. สิ่งต่าง ๆ ที่สัมผัสได้ คือ ความเชยชา เมินเฉย ไม่รับรู้สิ่งใดๆ เลย ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าข้างในจิตใจของคุณทำด้วยอะไร ? หรือเป็นกำแพงที่ขีดกั้นไม่สามารถล่วงรู้อะไรได้เลย.. เพราะว่า..เหนื่อยจนล้าเหลือเกินกับความรู้สึกนี้ ยิ่งทำไปก็ยิ่งท้อ
ดูเหมือนว่า..กำแพงที่ขีดกั้นเส้นทางของเรา เป็นกำแพงที่ไม่มีประตูเปิดตอนรับผู้ใด เป็นกำแพงที่ทอดยาวไม่มีวันสิ้นสุด เป็นกำแพงที่แข็งแกร่งไม่มีช่องทางที่จะสามารถเลดรอดเข้าไปข้างในได้เลย..
สุดท้ายความจริงใจก็พ่ายแพ้.. เธอไม่เคยเหลี่ยวแลมันสักครั้ง.. กอดเขาร้องไห้เพียงลำพัง อยู่หลังกำแพงของเธอ.. ไม่คู่ควรเธอเลยสิใช่ไหม.. จึงเก็บงำหัวใจอย่างแน่นหนา.. ได้แต่สัมผัสความเย็นชาอยู่หลังกำแพงของเธอ.. ก็ได้แต่เฝ้ารอ..อย่างทรมานอยู่หลังกำแพงของเธอ..
30 พฤศจิกายน 2546 21:03 น.
ความรักสีเทา
เรื่อง Love story
ที่มา miss__autumn@^__^@
ฉันได้ดูภาพยนต์เกาหลีเรื่องหนึ่ง.. เป็นรักที่ปนด้วยความเศร้า..
เรื่องราวมันมีอยู่ว่าผู้หญิงคนนี้เปิดร้านให้บริการเช่าวิดีโอ..
และเธอได้แอบหลงรักนักแต่งเพลง.. แต่หากว่าคนที่เธอรักมีเจ้าของอยู่แล้ว.
.ละสิ เธอเป็นคนดึง พรสวรรค์ของชายคนนั้นให้รักและทำในสิ่งที่ชอบ
จนชายคนนั้นสามารถเป็น นักร้อง.. ทั้งสองคนต่างใช้เวลาร่วมกัน
เธอเป็นแรงบรรดาลให้เค้า จนเค้าประสบ-ความสำเร็จ และแล้วคน ๆ
นั้นของเค้าก็กลับมา เค้ายืนยันว่าเค้าไม่สามารถเลือกเธอได้..
และก็ไม่เคยเหลี่ยวแลเธออีกเลย.. และให้ทุก ๆ อย่างจบลงเพียงเท่านี้
แต่เพราะความรักที่เธอมีต่อชายคนนั้นมันยิ่งใหญ่สะเหลือเกิน..
ยิ่งใหญ่เกินที่เค้าจะรับไว้ได้.. เธอทำดีทุก ๆ อย่างเพื่อที่ว่าเค้าคนนั้น
จะกลับมาหาเธอ.. แต่ก็ไม่มีวี่แวว.. และแล้ว สิ่งสุดท้าย ถึงแม้มันจะ
เป็นสิ่งที่อับยศ เธอยอมไปขอร้องผู้หญิงของเค้าว่า กรุณา - ยกเค้าให้
ฉันเถอะ ฉันไม่สามารถ อยู่โดยปราศจากเค้าได้.. กรุณาเถอะค่ะ
เธอร้องขอผู้หญิงของเค้า.. ปาดแผลจากรอยแก้วบาดที่มือจนเลือดไหล
ซึ่งดูเหมือนจะเจ็บปวด แต่หากว่าสิ่งที่เจ็บปวดมากที่สุด ก็คือ..
หัวใจของเธอที่ร้าวร้าน ใกล้แตกสลายเมื่อไม่มีเค้าอยู่..
ผู้หญิงของเค้ากลับนิ่งเชย.. เพราะสิ่งที่เธอได้ทำนั้นมันสื่อถึงความรักที่มีมากมาย สะเหลือเกิน.. เกินกว่าที่เธอจะกระทำต่อคนรักของเธอได้..
ถึงแม้เค้าจะเลือกฉันแต่ความรักของฉันคงให้เท่าคุณไม่ได้
และแล้วผู้หญิงของเค้า ก็ขอเลิกกับเค้าคนนั้น.. เค้าคนนั้นโกรธแค้นเธอ
ที่ทำลายความรักของเค้า.. สิ่งสุดท้ายที่ชายคนนั้นขอร้องเธอ
ถ้าคุณรักผมจริงกรุณาเดินออกจากชีวิตผม สิ่งต่าง ๆ ผ่านไป
จนวันสุดท้ายเค้าคนนั้นมารู้ทีหลังว่าผู้หญิงคนที่เธอแอบหลงรักเค้า..
ได้มองดูตัวของเค้าเองมาเป็นเวลานานแล้ว และหลงรักเค้ามาเนิ่นนานแล้ว เธอรักเค้าตั้งแต่ก่อนที่เค้าจะมีใครอีกคนนั้นก้าวเข้ามา
หลงรักตั้งแต่คุณยังเล่นกีตาร์ไม่เป็น ทุก ๆ ครั้งที่ได้พบเจอกันมันไม่ใช่เหตุบังเอิญ หากแต่ว่ามันเป็นสิ่งที่ใจเธอปรารถนา.. กว่าชายคนนั้นจะรู้สึกตัว..
ก็ได้ สูญเสียเธอไปแล้ว เธอไป ที่ ๆ
เธอไม่มีทางจะกลับมาพบกลับชายคนนั้นได้อีก.. และตลอดไป..
สุดซึ่งเกินคำบรรยาย จากลักษณะของตัวละครอาจจะคล้าย ๆ เราอยู่
สักหน่อย (นี่ไม่ได้บอกว่าเรามีรักที่ยิ่งใหญ่อย่างงั้นนะ)
ชอบใช่ชีวิตอยู่เพียงลำพัง ตามเส้นทางที่คิดไว้
แต่ที่ต่างกันก็คือเมื่อคิดว่าเจอคนที่คิดว่าดีที่สุดก็ไม่อยากจะปล่อยเค้าไป
ยอมทำทุก ๆ อย่าง แต่นั้นมันไม่ใช่ฉันหรอกนะ
ความรักที่ทำให้เป็นบ้าอย่างนั้น การที่เธอรักใครแล้วเค้าไม่รักตอบ
ซึ่งไม่บอกก็รู้ว่ามันเจ็บปวดแค่ไหน.. มันไม่ใช่เรื่องง่าย ที่จะทำใจได้
ยิ่งเค้าคนนั้นมีคนของใจด้วยแล้ว ไม่บอกก็รู้ว่ามันคงทรมานเป็น 2 เท่า.
.เลย ผู้ชายใจร้ายกันอย่างนี้ทุกคนหรือเปล่า.. อาจจะ ไม่แน่
เพราะผู้ชายไม่เคยเข้าใจคุณค่าของความรักเท่าไร..
คุณคิดว่าไง..ละ สิ่งตอบแทนสำหรับความรัก เป็นแบบนี้งั้นหรอ..
ฉันก็ไม่เค้าใจตั้งแต่แรกแล้วละว่า ถ้างั้นทำไมชายคนนั้นต้องมาทำดีกับเธอด้วยละ พูดคุย แสดงความห่วงใย ทั้งที่ก็ไม่เคยคิดอะไรกับเธอเลย..
สุดท้ายเมื่อตัวจริงของเค้ามาเธอก็หมดค่า.. นี้ละนะ
เมื่อหมดความสำคัญก็เห็นแก่ตัว.. ไปหาคนอื่น.. น่าเกลียดมากเลย
จนกว่าเค้าจะรู้ซึ้งคุณค่า ก็ต่อเมื่อสูญเสีย..เธอไปแล้ว นั้นสินะ..
ผลตอบแทนที่คุณได้รับจากการตีค่าของความรักของคนอื่นต่ำไป
แล้วความรักของเค้าละมีค่าแค่ไหนนักเชียว.. ฉันละนะ
เหนื่อยแล้วละ for เรื่องแบบนี้ เหนื่อยที่จะต้องตามหา และ
การใช่ชีวิตคนเดียวก็มีความสุขเป็นที่สุดแล้วละ ไม่ต้องกังวลสารพัดนา ๆ นับ ประการณ์ และไม่ต้องคอยแคร์ว่าเค้าจะเป็นยังไงด้วย..
ไม่ต้องทนทุกข์ ไม่ต้องปวดร้าว ทั้งชีวิตทุมเทให้กับตัวเอง
และครอบครัวก็เพียงพอแล้วละ..
อ้าว! เร็ว รับสมัครด่วน บรรดาสาว ๆ ที่ต้องการร่วมสมาคมคานทองคลับ รับสมัครไม่จำกัดจำนวน..จ้า.. :p
หน้าส่วนตัว
573
