24 มีนาคม 2548 10:54 น.
ความทรงจำ
วันนี้เป็นวันสอบวันสุดท้ายของการเรียนชั้นม.2แล้ว ไอ้อาการต้องอ่านหนังสือถึงดึกดื่นจะได้หยุดลงซะที พี่ดอตคับ ฉันเงยหน้าจากชีสที่ไอ้ลินให้ยืมขึ้นไปมองเจอเด็กราวๆซักม.1เห็นจะได้อยู่ตรงหน้าฉัน ค่ะ มีคนฝากมาให้คับ รุ่นน้องคนนั้นก็ยื่นกล่องช็อคโกแลตมาให้ ห้องไรค่ะน้อง แล้วนี่เราเพื่อนเค้าเหรอ ฉันถามไปอย่างงงจัด ห้อง11คับ เป็นเพื่อนเค้าเอง งั้นก็ฝากขอบใจเค้าด้วยละกันนะคะ ขอบใจน้องด้วย แล้วเด็กคนนั้นก็วิ่งไป โหย!ไอ้ดอตมีน้องมาปิ๊งด้วยเว้ย เฮอะ คิดผิดม้าง กินมะ ไม่กินจะได้เก็บ ฉันโวยกลบเกลื่อนความเขิน กินๆ กินดิวะ
ทุกครั้งที่มีคนเอาของกินมาให้ฉันหรือว่าเพื่อนๆในกลุ่ม ก็จะนำมาแบ่งกันกินทุกครั้ง(ถ้ารู้แล้วจะเอามาให้อีกมั้ยเนี่ย อดเลยของฟรี) ผ่านไป20นาทีก็มีพี่ผู้หญิงม.ปลายเดินมาหาฉัน ใครน้องดอตค่ะ ฉันก็เลยขานรับไป(ถ้าฉันตกนะ จะด่าไอ้พวกนี้ให้แหลกเลยคอยดู) บ๊อตฝากมาให้จ๊ะ บ๊อต ม.ไรอ่ะค่ะ ม.5จ๊ะ เพื่อนอาร์กไง น้องรู้จักไอ้อาร์กนี่ เห็นไอ้บ๊อตบอก อ๋อคะ ใช่คะรู้จักกัน งั้นพี่ไม่กวนละนะ แต่อย่าให้อาร์กรู้นะจ๊ะ รายนั้นเค้าหวง ฉันลอบถอนหายใจหลังจากที่เจ้าหล่อนไปแล้ว พี่บ๊อต น้องกิล(น้องม.1ที่เอาของมาให้ฉันน่ะ รู้ชื่อเพราะมีการ์ดแนบมา ลงท้ายด้วยชื่อน้องเค้า) เอาใครดีเอ่ย? ไอ้ลินล้ออย่างขำๆ
ไม่เอาสักคนไอ้บ้า แล้วข่าวที่ว่าพี่บ๊อตและกิลที่เอาของมาให้ก็รู้กันทั่วทั้งกลุ่ม ไอ้ดอตนี่มันก็แอบป็อปนะ ม.ต้น ม.ปลายมีคนสนมันหมด ไอ้ผิงพูดแทรกไอ้แช๊ทที่ล้ออยู่นั่นแหละ เมื่อกลับมาบ้าน ฉันก็โทรไปเล่าให้ไอ้นุ่นฟัง(ช่วงนี้ฉันไม่ค่อยได้คุยกับเขาเลย เพราะว่าเขาก็เตรียมตัวเอนทรานซ์ ฉันก็เตรียมตัวอ่านหนังสือสอบ แล้วฉันก็อาจจะไม่ค่อยได้คุยกับเขาอีกนาน) บอกพี่เบด จะบ้าเหรอ บอกมีได้เลิกคุยเหมือนพี่อาร์กน่ะสิ แกก็รู้ว่าตอนนี้ก็แอบๆคุยอยู่ แล้วแกจะทำไง ก็ไม่มีไรเสียหายนี่แค่คุยเอง ถ้าพี่เบดไม่รู้และแกก็ไม่บอก เอากะแกสิ จะยั่วให้พี่เบดหึงเหรอไง เปล่ายั่ว ยังไงเค้าก็ไม่รู้อยู่แล้ว ก็คุยแก้เซ็งไง ตามใจแก เค้ามาจีบแกนี่ไม่ใช่ชั้น แต่ระวังเรื่องมันจะยุ่งนะเว้ย เออน่า แล้วฉันก็คุยไปเรื่องอื่น สักพักก็วางสายเพราะมือถือดัง
คะ ดอตพูดคะ ฉันพูดอย่างเรียบร้อย ก็ไอ้เบอร์ที่โทรมามันไม่คุ้นเอาซะเลย พี่ดอตเหรอคับ นี่ผมกิลนะคับ ทานช็อคโกแลตรึยังคับ อึ้งไปเรียบร้อยละ ไปได้เบอร์ฉันมาจากไหนนี่!!! อ่าคะ ทานแล้วอ่ะ ได้เบอร์มาจากไหนเหรอ นายกิลไรนี่ก็คุยสนุกดี ไม่นานก็สนิมสนมกันซะแล้ว(ฉันมันก็เป็นพวกสนิทกะคนง่ายอ่า) แล้วกิลรู้จักพี่ได้ไงเหรอ ก็เคยเห็นพี่ไปแถวๆโรงยิมบ่อยๆอ่าคับ ก็เลยถามพี่ๆที่พี่ดอตเข้าไปคุยอ่ะ พี่ก็งงอ่านะ เหอะๆ พี่ดอตมีแฟนรึยังคับ ไม่มีข้อมูลเหรอไงล่ะ ก็มีอ่าคับ แต่ผมอยากจะบอกพี่ดอตไว้ว่าผมจะรอ พี่มีแฟนก็ไม่ใช่ว่าจะเลิกกันไม่ได้ ผมจะรอนะคับ เฮ้อ!ตามใจเราเถอะ ฉันกดวางสายอย่างปลงๆก่อนจะเม้มเบอร์น้องคนนี้ไว้
22.35 ฉันกดเม้มดูรายชื่อทั้งหมดในมือถือ ก็ตั้งแต่เขาต้องอ่านหนังสือent. ฉันก็เหมือนขาดเพื่อนคุยคนสำคัญไปเลย อยากโทรไปหาเขาจะแย่แต่กลัวรบกวน ฉันก็เลยต้องมาหาคนที่จะพอคุยแก้ขัดไปได้ก่อนพี่อาร์ก ฉันนึกได้ก็กดโทรหาทันที
24 มีนาคม 2548 10:47 น.
ความทรงจำ
ไปๆ ไปดูห้องไป เดี๋ยว6โมงกว่ามากินข้าวกัน ผมก็เดินตามเธอที่เดินนำไป ดอตรอกันมั่งจิ เหมือนเธอจะนึกขึ้นได้ว่าผมเดินตามมาอยู่ เธอก็ชะลอฝีเท้าลง รีบๆเดินสิ^^ จับมือกันนะ อืม ผมก็เดินจับมือกับเธอ(แม้ว่าระยะทางมันจะแค่สั้นๆ แค่เดินไม่ถึง40ก้าวก้อตาม) บรรยากาศดีเนอะ อืม แล้วเธอนอนเตียงไหนล่ะ เราอยากนอนเตียงในอ่า ได้มะๆ นอนเตียงเดียวกันเลยเป็นไง บ้าดิ ไม อยากนอนเตียงในเหรอไง อยากนอนเตียงเดียวกะดอต ไม่ อากาศตอนดึกๆมันเย็นน๊า ไม่ งั้นเราไปบอกพี่โด้ให้พี่แป๊ปมานอนด้วยนะ จ้าๆ ยอมก็ได้จ้า พูดเล่นนิดหน่อยก็ไม่ได้ รู้หรอกว่าถ้าเราตกลงก็ไม่เล่นใช่มั้ยล่ะ- - รู้ทันจริง ผมบีบจมูกใสๆของเธออย่างหมั่นเขี้ยว ยัยไม่มีดั้ง!!! พี่เบด!!!
ต้องดึงดั้งบ่อยๆรู้มะ ไอ้โด้มันก็มีดั้งนี่ เธอกินข้าวเหนียวบ่อยเหรอไง เปล่าน๊า ไม่รู้สิ ก็พี่โด้อ่า เค้าแม่ชัดๆ เมื่อตกลงกันได้เรียบร้อยแล้ว ผมก็ไล่เธอไปอาบน้ำ เดี๋ยวดึกๆน้ำเย็นนะ งั้นเธอทำไมไม่อาบก่อนล่ะ ห๊ะ!!! กลัวไม่สบาย โธ่เอ๊ย!ดื้อจริง ผมบ่นอย่างเอ็นดูแต่ไม่รู้ไปสะกิดต่อมอะไรเธอเข้า ทำให้เธอยอมเดินไปหยิบเสื้อผ้าออกจากกระเป๋าแล้วก็เดินดุ่มๆเข้าห้องน้ำไปเฉยเลย เป็นอะไรเปล่าหว่า??? / เรานี่ดื้อมากเลยเหรอไง เฮ้อ! ฉันอาบน้ำไปก็ถอนหายใจไป ทำไมแค่เขาพูดว่าดื้อถึงทำเอาฉันคิดมากได้ขนาดนี้นะ ตอนทานข้าวฉันก็เอาแต่คุยกับพี่แป๊ป ไม่ได้สนใจคนที่นั่งอยู่ข้างๆแล้วคอยตักอาหารให้ฉันเลย ไม่ใช่ไม่สนใจแต่เหมือนว่ากลัวเขาจะรำคาญถ้าฉันพูดอะไรที่แสดงความเอาแต่ใจออกไปอีก เดี๋ยวเรากลับห้องก่อนนะ เธอจะนั่งอยู่นี่ก่อนก็ได้ ไม่อยู่ด้วยกันก่อนล่ะ พี่โด้ถามขึ้น ไม่อ่า ดอตไปอ่านหนังสือในห้องดีกว่า งั้นเดี๋ยวเบดกลับด้วย นั่งต่อก็ได้ เราเดินไปคนเดียวได้น่า ห้องก็อยู่แค่นี้เอง น่า ให้ไอ้เบดมันไปเป็นเพื่อนไป เดี๋ยวอีกพักนึงพี่กะพี่แป๊ปก็จะกลับห้องแล้วล่ะ ยุงชุมเป็นบ้า ฉันกับเขาเลยเดินออกมาด้วยกัน
ดอตเป็นไรเปล่า เห็นท่าทางไม่ค่อยดีตั้งแต่อาบน้ำเสร็จละ ก็ไม่นี่ แล้วฉันก็คว้าหนังสือนิยายเล่มโปรดขึ้นมาอ่านต่อจากตอนที่ค้างไว้ โดยที่เขาก็เข้าไปอาบน้ำ แล้วสักพักฉันก็รู้สึกว่ามีใครบางคน(ก็เขาน่ะแหละจะใครอีกล่ะ) อ้าว!อาบน้ำเสร็จแล้วเหรอ ฉันถามแก้เก้อ ก็ตอนนี้มันอายไปหมดแล้วนี่น๊า ไม่รู้จะทำอะไรดี คิดไรอยู่จ๊ะ ถึงได้เหม่อขนาดนี้ คิดเรื่อยเปื่อยน่ะ คิดมากรึเปล่าเนี่ย มีไรจะถามเบดมั้ย เธอดูไม่มีความสุขเลยนะที่มาเที่ยวเนี่ย เขาลุกมานั่งต้องหน้าฉันซะแล้ว ก็ไม่มีไรนี่ พูดกันตรงๆไม่ได้เหรอ ก็ เราแค่คิดว่า เธออาจจะเบื่อเรา ที่ทำตัวเอาแต่ใจน่ะ ก็.. โธ่! แค่เนี๊ยะ คิดทำไมก็ไม่รู้ เราทำไมต้องเบื่อเธอด้วยอ่า ไอ้เอาแต่ใจน่ะ เรารับได้ ไม่ได้เบื่อ ก็น่ารักดี เธออ่ายังมีเหตุผลแม้เอาแต่ใจไปบ้างก็ไม่เป็นไรหรอก แน่นะ? แน่สิ จำไม่ได้เหรอที่เราเคยบอกว่ารับเธอได้ทุกอย่าง แค่เอาแต่ใจเรารับได้อยู่แล้ว เหมาะกะเธอดี แล้วนี่จะนอนเลยรึเปล่า ยังอ่ะ จะอ่านหนังสือก่อน นอนก่อนก็ได้ ไม่เอาอ่ะ เดี๋ยวเรานั่งรอ นอนพร้อมกันไง จ้าๆ
23.14 คนที่บอกว่าจะนั่งรอ ตอนนี้หลับไปเรียบร้อยแล้ว ฉันเผลอยิ้มออกมาอย่างไม่รู้ตัว แล้วฉันก็เอาผ้าห่มที่อยู่ปลายเตียงของเขาขึ้นมาคลี่ห่มให้แล้วก็จัดแจงเอาเขาขึ้นไปนอนบนหมอนในท่าที่น่าจะสบายกว่าเดิม(ก็ท่าเดิมเขานอนทับแขนตัวเองนี่น๊า) พอราวๆเที่ยงคืนฉันก็ก้มตัวลงนอน เออแฮะ มันเย็นอย่างที่เขาบอกจริงๆด้วย - - - หลังจากนั้น เขาก็ต้องเตรียมตัวเอนทรานซ์ ทำให้ฉันไม่ค่อยมีเวลาคุยกะเขาเหมือนเคย แล้วฉันก็ต้องเตรียมตัวสอบด้วย
24 มีนาคม 2548 10:26 น.
ความทรงจำ
ไม่มีทางซะล่ะ ยังไงพี่โด้ก็ไม่ยอมหรอก แต่เดี๋ยวจะขอให้แล้วกัน ง่าดอต ก็เบดอยากอยู่กะดอตอ่าแหละ รู้แล้วน่า 555 ในที่สุดฉันก็ทำให้เขยอมพูดจนได้ - - เอาไรไปมั่งนะพี่โด้ เสื้อแขนยาว แขนสั้น แขนไรก็ว่าไป เครื่องประทินโฉมหล่อนอ่า แล้วก็พวกของใช้ส่วนตัว หนังสงหนังสือ เก็บเร็วๆนะแล้วทวนดีๆด้วย เดี๋ยวลืมโน้นลืมนี่ เดี๋ยวพี่ไปกำชับแป๊ปกับไอ้เบดก่อน
ฉันเก็บของที่ต้องใช้ลงกระเป๋าเดินทางใบสีดำขนาดย่อมๆใบเก่งของฉัน แล้วก็เดินวนไปวนมาอีกรอบ 2รอบ ก่อนที่พี่โด้จะเข้ามา เดี๋ยวไปรับแป๊ปแล้วก็ไปกันได้แล้ว แล้วพี่เบดล่ะ มันมารออยู่หน้าบ้านแล้วยะ แฟนหล่อนน่ะ แหม..ห่วงจังน๊าาา เชอะ!ช่วยยกหน่อยดิไอ้พี่โด้ เขินๆ บ้า ฉันหันไปสำรวจความเรียบร้อยรอบๆห้องอีกครั้ง(ก็จะไม่ได้อยู่ดูแลอีกตั้งหลายวัน) ฉันหันไปอีกทีก็เจอเขายืนยิ้มถือกระเป๋าเดินทางของฉันอยู่ในมือ
ไปกันยังคับสุดที่รัก บ้า ฉันเดินนำเขาออกไป(อย่างอายๆ) พวกเราก็ไปรับพี่แป๊ป พี่แป๊ปในชุดผ้าซีทรูสีขาวทับด้วยแจ็คเกตสีดำ กางเกงยีนคาดด้วยเข็มขัดสีน้ำตาลเปลือกไม้รูปดอกไม้และรองเท้าผ้าใบสีขาวคู่เก่งยืนอยู่พร้อมเป้ใบใหญ่ ลงไปรับดิพี่โด้ เออ รู้น่า เมื่อพี่แป๊ปขึ้นรถมา ฉันก็เริ่มจ้อทันที เออพี่โด้ ตกลงดอตได้นอนห้องเดียวกะพี่แป๊ปใช่มะ
ฉันยื่นถุงเลย์รสชีสหัวหอมของพี่แป๊ปไปให้พี่โด้ เปล่า เราอ่ะนอนห้องเดียวกะไอ้เบด อ้าว! ไมล่ะพี่โด้ หญิง-หญิงมันไม่ปลอดภัย ไง กลัวไอ้เบดมันเหรอ อืม แป๊ปก็กลัวพี่โด้น๊า โหยแป๊ป..ยังไงพี่โด้ก็ไม่ทำไรแป๊ปอยู่แล้วล่ะ ไอ้เบดมึงก็อย่าทำไรน้องกูนะเว้ย กูหวง พี่โด้เน้นเสียงในพยางค์สุดท้าย เออน่า พอตอนบ่ายฉันกับพี่แป๊ปก็หลับเอาแรงกัน ปล่อยให้หนุ่มๆเป็นผู้นำทาง /
เหอะ กลัวๆ หลับกันหมดแล้ว โด้เบือนสายตาจากถนนมายังเบาะหลังที่พวกเธอนอนหลับกันอยู่ ขอบใจนะเว้ย ที่ให้กูอยู่ห้องเดียวกะดอต กูเชื่อใจมึง เมื่อถึงที่หมายผมก็ลุกไปปลุกเธอ ดอต ดอตงับ ง่าดอต 555 ไอ้ดอตอ่ะขี้เซาจะตาย ปลุกชาตินึง ดอตคร้าบบบ! ตื่นนะ ไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆ เดี๋ยวกูไปเอากุญแจห้องมาให้ มึงอยู่กะไอ้ดอตไปก่อนนะ งั้นเดี๋ยวแป๊ปช่วยขนของให้ พี่เบดส่งกระเป๋าของดอตกะพี่มาสิ
เมื่อแป๊ปและโด้ไปแล้ว ผมก็เรียกเธอไปอีก2-3ครั้งและเขย่าตัวเธอไปด้วยก็ยังไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆ(ขี้เซาจริงๆแฮะ) ผมก็(แอบ)หอมแก้มเธอไปทีนึง(อย่างอดใจม่าอยู่) ดอตตื่นจิ ได้ผลคับเธอตื่น!!! อ้าว!ถึงแล้วเหรอ พี่โด้กับพี่แป๊ปล่ะ เอาของขึ้นไปเก็บแล้ว เดี๋ยวรอไอ้โด้มันอยู่นี่แหละ เดี๋ยวมันมา เพราะเราแท้ๆเลย ทำให้เธอต้องมายืนตากยุงเนี่ย
22 มีนาคม 2548 10:49 น.
ความทรงจำ
พี่เบดเอาน้ำ..มือถือดอตนี่ ไมไม่เรียกล่ะ เธอวางแก้วแล้วก็ขวดน้ำผลไม้ลงบนโต๊ะ แล้วก็ควานหามือถือในกระเป๋าเป้ขึ้นมากดรับ ว่าไง เธอหัวเราะคิกคักอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะนัดแนะโทรหากันอีกครั้งในคืนนี้แล้วเธอก็กดวาง คุยกับใครเหรอ พี่อาร์ก ช่วงนี้ยังไปดูบาสอีกเหรอ ไม่ได้ไปตั้งนานแล้ว แล้วทำไมยังติดต่อกันอยู่ล่ะ
อ้าว!ดอตไม่ได้ไปดูแล้วทำไมต้องไม่คุยกับพี่เค้าล่ะ ไม่ใช่นะดอต เธอก็ทำท่าไม่พอใจ เราจะคุย ใครก็ห้ามเราไม่ได้ ผมก็เข้าไปกอดเธอจากด้านหลัง เบดแค่ไม่อยากให้เธอคุย เบดหึงแล้วก็หวงดอตนะ เธอก็พยายามดิ้น(เล็กๆ)ผมก็กระชับวงแขนขึ้นอีก เบดหวงดอตนะ หวงทุกครั้งที่เธอคุยกับอาร์ก ไม่เห้นมันจะเกี่ยวกันเลยนี่ ผมก็ก้มลงพูดข้างๆหูเธอ
เบดรักดอตไง มากด้วย อืมมม..ปล่อยเหอะ ไม่อ๊าววนะ เบดขอกอดเธอนะ นะ ผมถือว่าเธอไม่ปฏิเสธ ผมก็เลยยิ่งกระชับวงแขนขึ้นแล้วก็เอาคางไปวางไว้บนไหล่ของเธอ แล้วก็กระซิบข้างหูเธอเบาๆ ดอตไม่โกรธเบดนะ เงียบ ดอต..โกรธเบดเหรอ ก็..ไม่ได้โกรธหรอก ขอบคุณนะ ผมอยากจะหอมแก้มใสๆของเธอจริงๆ ดีที่อดใจไว้ได้ก่อน ไม่งั้นเธอคงไม่มองหน้าผมอีกแหงๆ^.^ ดอตบ้าจี้เปล่าเนี่ย
ทำไมอ่า ถามเฉยๆ ก็..อืม บ้า ทำไม บอกมานะ ไม่มีไร นี่แนะๆ ผมก็จี้เธอ เธอก็ดิ้นๆๆ อย่า..แกล้งดิ งั้นดอตต้องนอนตักเบด ไม่งั้นเบดก็จะจี้อยู่นั่นแหละ ง่าา เลือกเอา ก็..ได้ ผมก็จับเอวเธอให้นอนตักผม แล้วผมก็ลูบๆหัวและแก้มของเธอ เบดรักดอตมากนะ ไม่อยากเสียเธอไป ทำไมเธอต้องคิดว่าจะเสียเราไปล่ะ เราว่าเราจะเสียเธอไปมากกว่า
เบดก็เลยอยากให้เธอรั้งเบดไว้ ช่วยเบดด้วย แล้วเราจะไปรั้งอะไรเธอได้ หืม? รั้งได้สิ เรามีสิทธิ์ด้วยเหรอ อ้าว!โธ่ ทำไมพูดงี้ล่ะ มีสิ มีมากด้วย มีคนเดียวอีกต่างหาก ก็ดอตเป็นแฟนเบดนี่ ผมจับมือเธอไว้แนบกับแก้มของผม เธออย่าทำหน้าเศร้าสิ ยิ้มเข้าไว้ อย่าคิดมาก ดอตต้องรั้งเบดไว้นะ เอาไว้ถึงตอนนั้นแล้วค่อยพูดดีกว่า เนอะ^.^ ดีใจจังเลยที่ได้กินข้าวกับดอต
ก็ไปเกิดเป็นเพื่อนเราซะสิ อย่างพวกไอ้ลิน ไอ้แช๊ท ไอ้ผิง อารายพวกนั้นแหละ ง่า ไม่อยาก ทามไมอ่า ถ้าเป็นเพื่อนดอตก็ไม่ได้เป็นแฟนกะดอตอ่าดิ รีบๆกลับบ้านได้แล้วเนี่ย จะ2ทุ่มอยู่แล้ว เธอขมวดคิ้วเล็กๆ ผมรู้นะ ว่าเธออ่ะ กำลังอายอยู่ ไม่อยากอยู่กะเบดเหรอ ไม่ใช่ ก็เดี๋ยวพี่โด้ก็จะกลับมาแล้วเนี่ย เป็นห่วงเบดเหรอ^.^ ใครว่า เดี๋ยวเราจะเดือดร้อนหรอก เชอะ
ผมก็ยอมถอยทัพออกจากบ้านเธอ แต่ก็ยังไม่วายหันมากำชับเธอ ล็อคประตูให้ดีๆล่ะ อย่าเปิดให้คนแปลกหน้า ที่จริงเบดอยากอยู่จนไอ้โด้มาอ่ะนะ ไม่ได้ เราอยู่คนเดียวได้ ดูแลตัวเองได้ อยู่มาได้ตั้งนาน เบดแค่เป็นห่วงอ่า ค่าา รู้น่า เธอก็เขย่งขึ้นมาหอมแก้มผม ทำเอาผมอึ้งไปเลย แต่ก็มีความสุขมากๆอย่างบอกไม่ถูก อีกข้างได้มะ
เธออ่ะก้มลงมาดิ เธอก็หอมแก้มอีกข้างของผม กลับได้แล้วไป / หลังจากวันนั้นฉันก็คุยกับเขาแต่ทางโทรศัพท์ นี่ ตกลงไปป่ะ ไปๆ บอกไอ้โด้ยังอ่า บอกแล้ว แหม ต้องเอาไรไปมั่ง อืมม..ไม่รู้จิ เดี๋ยวเธอไปถามพี่โด้เอาเองแล้วกัน แล้วดอตจะจัดของยังไงอ่า ถ้าไม่รู้ ถามพี่โด้วันก่อนเดินทางก็ได้ ไปเที่ยวกันอย่างดียวเหรอ ไม่รู้ ไปทำบุญกันด้วยเหอะ
คงต้องบอกพี่โด้อ่ะ เราอ่ายังไงก็ได้แต่เราว่าพี่แป๊ปคงอยากไปทำบุญด้วยอ่า เอาไว้เราคุยให้ ขอบคุณล่วงหน้า^^ ว่าแต่ทำไมเธอถึงอยากไปทำบุญล่ะ ก็หลายเหตุผลอ่า 1? มันก็ดีไปทำบุญอ่ะ 2.เคยได้ยินป่ะที่เค้าว่ากันว่า ชาย-หญิงที่ทำบุญร่วมกันอ่า จะได้เกิดมาคู่กันอีกในชาติหน้า ฉันฟังก็อึ้งๆไปเลย ไม่ใช่ว่าไม่รู้คำบอกเล่านี้มาก่อน แต่แค่ไม่คิดว่าเขาจะคิดลึกซึ้งขนาดนี้
คิดลึกจังเนอะ ง่า แล้วมันไม่ดีเหรอไง ห๊ะ! ไม่ได้ว่าเลย แค่.. แค่ไรอ่า แค่..ดีใจเท่านั้นเองที่มีคนคิดกับเราแบบนี้^^ ทำไมอ่า ดีใจไง ไม่ค่อยมีใครคิดถึงเรื่องคนอื่นหรอก ไอ้พวกเรื่องไปวัดไปวาเนี่ย แล้วพักกันไงอ่ะ ก็คงเธอกะพี่โด้ เรากะพี่แป็ปอ่า แลกกันไม่ได้เหรอ โหยย..จะนอนกะพี่แป็ปเหรอ ง่าาาพี่โด้ไม่ให้หรอก
ฉันแกล้งแหย่เขาเล่น ก็พอจะรู้หรอกนะว่าเขาจะสื่อว่าอะไร ง่าาา ดอตอ่าาา ใช่ซะที่ไหนเล่า อยากอยู่กะน้องแฟนแป็ปตั้งหากเล่า ฉันงงๆแต่แล้วก็เข้าใจ น้องแฟนพี่แป็ป ก็ต้องเป็นฉันนี่!!!
4 กุมภาพันธ์ 2548 16:18 น.
ความทรงจำ
แปลว่าโกรธจริงๆอ่าดิเนี่ย เบดขอโทษ ไม่ได้ตั้งใจจะให้ดอตโกรธเลยอ่ะ พูดตรงๆคือเบดอยากกินแก้วเดียวกับดอตอ่ะ อืมมมไม่ได้อยากให้ดอตโกรธเลยจริงๆ เธอก็ยังเงียบแต่ขณะที่เธอลุก เธอก็เพียงพูดว่า ไม่ได้โกรธเพียงแค่ตกใจ คราวหลังทำก็ได้นะ พอเธอเดินออกไปหยิบ ผมก็ยิ้มออกมา นี่เธอกำลังบอกผมเป็นนัยๆใช่มั้ยคับว่าเธออนุญาต
มีแต่เลย์นะ รสโนริสาหร่ายอย่างเดียวด้วย ไม่เป็นไร ดอตกินด้วยกันนะ กินกะเบดนะ อืมมม เบดเปิดให้ ผมก็เอาถุงขนมที่อยู่ในมือของเธอมาแกะให้ เสร็จแล้วก็ยื่นไปให้เธอ เธอก็ล้วงหยิบกิน ป้อนมั่งจิ ผมอ้อนเธอ ไม่ เธอก็หยิบขนมแล้วก็ยื่นมาให้ จะให้ป้อนมะ ถ้าให้ป้อนก็อ้าปาก ผมเต็มใจเปิดปากอย่างยิ่ง เออนี่ จะไปต่างจังหวัดมะ ช่วงวันเสาร์ อาทิตย์อ่ะ ไป..จังหวัดโคราชอ่ะ จะไปป่ะ
ใครไปมั่งอ่า ก็มีพี่แป๊ป พี่โด้ เรา งั้นเบดไปเป็นเพื่อนดอตดีกว่า ก็แค่ชวนถ้าไม่ไปก็ได้นะ ไปจิๆงั้นเบดไปขอพ่อแม่ก่อนแล้วกัน ถ้าบอกว่าไปกะไอ้โด้ก็น่าจะไปได้อ่ะ คิดว่านะ ถ้าไปได้ ไม่ได้ยังไงก็บอกด้วยแล้วกัน จ้าา หลังจากนั้นเธอก็ลุกไป มีแต่มาม่าอ่ะ ทานรองท้องไปก่อนแล้วกัน เดี๋ยวต้มให้ เบดทำไรให้ทานเอาป่ะ ไม่ต้องทำหน้าเลยๆ
รับรองทานได้มากกว่าของใครบางคนซะอีก ง่าา ว่าใครห๊ะ ไม่ได้ว่าจ้า เพียงแต่ดอตให้เบดทำให้ทานนะ เดี่ยวดูให้แล้วกันว่าในตู้เย็นมีไรมั่ง จะทำไรล่ะ ผมยิ้ม อยากจะกอดเธอจริงๆเลย เดี๋ยวดูของก่อนแล้วกัน เธอหยิบหมูชิ้นโต คะน้า แครอท ไข่ กุ้ง อืมม..เดี๋ยวทำข้าวผัดรวมมิตรอเมริกันให้ทาน รวมมิตร?ทำไมต้องรวมมิตรล่ะ
ก็ผัดๆมันเข้าไปไง เหอะน่า ว่าแต่มีข้าวป่ะ คงต้องหุงใหม่อ่า งั้นดอตหุงข้าวนะ เบดจะไปเตรียมของ เตรียมให้ไม่ได้เหรอ ไม่เอา เดี๋ยวโดนมีดบาดไปทำไงล่ะ ก็เราหุงข้าวไม่เป็นนี่ ผมมองเธออย่างเอ็นดู(รักเธอจริงๆเลย) เดี๋ยวสอน ไม่เอา หัดไว้สิ จะได้เอาไว้ทำกินเอง
ผมไม่ฟังเสียงค้านของเธออีก แต่กลับคว้าหม้อหุงข้าวมาสอนเธอ แล้วมื้อนี้เธอก็เป็นผู้ช่วยและก็โดด(เรียกว่าโดดจริงๆนะคับ)ทันทีที่ผมแกล้งยกกระทะมาใกล้ เธอจะรีบกระโดดหนีทันที ผมถามเธอได้ความว่า เธอกลัวน้ำมันกระเด็นเพราะเมื่อตอนเด็กๆเคยโดนทั้งแขนก็เลยเข็ด เลยทำให้ไม่ชอบทำกับข้าว ถ้าเป็นไปได้ผมอยากจะเป็นคนทำให้ทานทุกมื้อเลย
Lovers
0 คน เลิฟความทรงจำ
หน้าส่วนตัว
668
