24 เมษายน 2546 13:24 น.
ความทรงจำ
ก็รู้ก็เข้าใจ ว่าเธอไม่ค่อยมีเวลา
ต้องทำงานทุกวัน แต่ละคนก็ต่างมีชีวิตของตัวเอง
แต่เธอเงียบหายไปเกือบเดือนให้ฉันคิดว่าไงล่ะ
นอกจากเธอเบื่อกันแล้ว
24 เมษายน 2546 13:02 น.
ความทรงจำ
เธอสนิทกับฉันมาก คอยสอนการบ้าน
ติวหนังสือให้ เรากลับบ้านด้วยกันทุกวัน
จนใครๆคิดว่าเราเป็นแฟนกัน
แล้วเธอก็บอกว่าเธอมีแฟนแล้ว
ฉันจึงถามกลับไปว่าแล้วเราล่ะ
เธอบอกว่าพี่ขอโทษพี่คิดกับเราแค่น้องสาว
24 เมษายน 2546 12:47 น.
ความทรงจำ
วันนี้เดินผ่านทางเดิม ทางที่เรากับนาย
เดินด้วยกันเมื่อวันวาน เสียงหัวเราะเสียงพูดคุยเมื่อวันวาน
มลายหายไปเหลือเพียง ตัวฉันและสายลม
24 เมษายน 2546 12:22 น.
ความทรงจำ
เดินกางร่ม เหม่อมองสายฝน
มันไหลริน พร่างพรูลงมาเป็นสาย
แต่ฉันก็อุ่นใจ ที่เดินอยู่ใต้ร่มคันเล็ก
แต่มีเธอคอยเดินเคียงข้างไปด้วยก็สุขใจยิ่งกว่า
23 เมษายน 2546 16:15 น.
ความทรงจำ
ได้ไหมขอเป็นคนนั้น คนของหัวใจ
เป็นผู้ดูแล รักษาหัวใจเธอ
ไม่ให้ใครมาทำร้าย หัวใจเธอได้
ตกลงมั้ย ถ้าตกลงฉันจะได้
ไปนั่งอยู่ที่กลางหัวใจของเธอนะ