25 สิงหาคม 2547 22:07 น.
ความทรงจำสุดสายที่ปลายฟ้า
ขอโทษ...ที่ทำให้เหนื่อย
เรื่อยเปื่อย...ทำเป็นไม่สน
แต่เธอ...ก็ยังอยู่ทน
ตามจริง...เธอเป็นคนที่ฉันจริงใจ
ยอมรับ...ว่าไม่ดีมากมาย
แต่ว่า...ยอมตายเพื่อเธอได้โยไม่หวั่นไหว
ก็รู้...ว่าเธอเหนื่อยกายและหัวใจ
แต่ทำไม...เธอยังรักกันเสมอมา
ขอบคุณ...ทุกเวลาที่นึกถึง
ขอบคุณ...ทุกครั้งที่คะนึงเฝ้าห่วงหา
ขอบคุณ...ที่ทนอยู่ด้วยกันทุกเวลา
ขอบคุณ...ทุกวาจาที่ให้กำลังใจ
อยากถาม...ว่าเพราะอะไร
เธอยัง...อยู่กับคนที่ไม่เอาไหน
ทั้งที่...ฉันไม่ใช่คนขี้เอาใจ
แต่ทำไม...เธอยังเป็นเหมือนเช่นเคย
คนอย่างฉัน...มันก็ทำได้แค่นี้
เท่าที่มี...คือรักจากใจที่เปิดเผย
แต่สัญญา...ว่าจะรักเหมือนที่เคย
ไม่เผลอเลย...ลืมดูแล เทคแคร์เธอ
รับปาก...ว่าจะดีกว่านี้
เพื่อคนดี...ทำอะไรไม่พลั้งเผลอ
ดีที่สุด...เท่าที่ได้ทำให้เธอ
ขอบคุณฟ้า...ที่ให้ฉันเจอคนรักจริง
**********************************************
เราไม่รับปากว่าจะดีได้แค่ไหน
แต่เราสัญญา...
ว่าจะเป็นคนที่รักเค้าคนนั้นตลอดไป
ดูแลเค้าคนนั้นตลอดไป
16 สิงหาคม 2547 22:21 น.
ความทรงจำสุดสายที่ปลายฟ้า
รัก...ไม่ได้ต้องการเงินทองมากองตรงหน้า
รัก...ไม่ได้ต้องการวาจามาเสแสร้ง
รัก...ไม่ได้ต้องการสิ่งของถักทอแพง
แต่รัก...ต้องการอุ่นไอและแรงรักจากหัวใจ
รัก...ไม่ได้ต้องการจนโอเวอร์
รัก...ไม่ได้ต้องการเลิศเลอขนาดไหน
รัก...ไม่ได้ต้องการร้องขอแต่อย่างใด
แต่รัก...คือการให้โดยไม่หวังผลตอบแทน
รัก...ไม่ได้ต้องการให้รับรู้
รัก...ไม่ได้ต้องการให้ดูจนหวงแหน
รัก...ไม่ได้ต้องการคำนั้น...คำว่าแฟน
แต่รัก...คือตัวแทนส่งไปหาใจใครคนนึง
รัก...ไม่ได้ต้องการให้ใจต้องเจ็บ
รัก...ไม่ได้ต้องการให้เก็บจนหวงหึง
รัก...ไม่ได้ต้องการให้ทุกวันต้องคะนึง
แต่รัก...คือการดึงหัวใจให้ใกล้กัน
รัก...ไม่ได้ต้องการให้เป็นอย่างโน้นอย่างนี้
รัก...ไม่ได้ต้องการให้ดีตามที่ฝัน
รัก...ไม่ได้ต้องการให้คิดถึงทุกคืนวัน
แต่รัก...คือการผูกพันกันตราบเท่านาน
15 สิงหาคม 2547 10:34 น.
ความทรงจำสุดสายที่ปลายฟ้า
ถ้า...คืนนี้ยามราตรีไร้แสงดาว
ฉัน...ก็คงปวดร้าวหนาวสั่นไหว
รัก...ของเรายังคงเหงา หรืออย่างไร?
เธอ...ผู้ให้คำตอบโปรดบอกมา
มัน...เป็นอะไรไม่รู้อยู่ในฝัน
จะ...ทักกันก็ไม่กล้าช่างเจ็บหนา
ผิด...รึเปล่าที่ไม่กล้าตาสบตา
ไหม...บางบางเหมือนวาจาเราสองคน
ช่วย...ฉันหน่อยช่วยให้พ้นจากความเศร้า
บอก...เรื่องเราทั้งสองคนพร้อมเหตุผล
ใจ...ของฉันมันไร้หวังเพราะกังวล
ด้วย...ใจทนจะเฝ้ารอคำจากใจ
โปรด...อย่าแกล้งเสแสร้งใจให้ฉันเพ้อ
อย่า...นะเอออย่าให้ฉันต้องหวั่นไหว
เก็บ..เอาไว้อยู่อย่างนั้นมันเป็นไง
ไว้...ในใจอยู่ทำไมเหนื่อยเหลือเกิน
ให้...คำตอบออกมาเลยไม่เคยเจ็บ
ต้อง...ทนเก็บดูท่าทางที่ห่างเหิน
หวั่น...หัวใจเพราะรักมาก...มากเหลือเกิน
ใจ...ทำเมินฉันไม่ชอบโปรดตอบมา
อยู่...อย่างนี้สู้บอกกันมันดีกว่า
ที่...ดวงตาเหมือนหลอกกันมันโหยหา
ตรง...หัวใจมีแต่เธอทุกเวลา
ใจนี้...สั่งมาจะต้องถามจนความคลาย