3 กรกฎาคม 2547 23:40 น.
ความทรงจำสุดสายที่ปลายฟ้า
ฝนโปรยปรายลงสายชลจากฟากฟ้า
ท้องนภาปิดมืดมิดให้คิดฝัน
คิดถึงเธออยู่ตรงนี้ทุกวี่วัน
วอนฝากจันทร์ให้เธอนั้นหลับฝันดี
ส่งสายลมที่มีรักฝากไปให้
ส่งหัวใจฝากเธอไว้ไม่เคยหนี
ส่งความคิดถึงและบอกไว้ยังใยดี
ทุกนาทีมีแต่เธอในหัวใจ
หลับฝันดีวันพรุ่งนี้เจอกันใหม่
อยู่ห่างไกลหัวใจมันเริ่มหวั่นไหว
วอนเวลาให้ผ่านพ้นวนเวียนไป
อยากอยู่ใกล้เธอคนดีทุกเวลา
ไม่เจอกันใจของฉันนั้นเป็นห่วง
ห่วงในทรวงรู้รึเปล่าว่าเฝ้าหา
ห่วงสุดห่วงห่วงใจเธอไม่มองมา
ห่วงเพราะว่ารักแต่เธออยู่คนเดียว