ครั้งแรกที่ได้ประสบพบเจอหน้า รู้สึกแปลกในอุราว่าหวั่นไหว เหมือนเป็นคนที่ฟ้าส่งมาตรงใจ เมื่อชิดใกล้ใจก็สั่นไปทุกครา กว่าจะได้รู้ตัวก็มัวเปิ่น มัวทำเมินเดินหนีในทีท่า กว่าจะรู้ว่ารักเธอเสมอมา ก็สายเกินจะเยียวยารักษาทัน กาลเวลาพ้นผ่านนานแค่ไหน มิอาจผันเปลี่ยนไปใจของฉัน ถึงกี่ปีกี่เดือนกี่คืนวัน ฉันก็ยังรักมั่นเพียงแต่เธอ