คลื่นกระทบฝั่ง....ของวันวาน....ตู๋....
กับช่วงชีวิตหนึ่ง........ ที่ฉันต้องการจะมี ใครสักคนที่ดี....... ที่เขาพอจะไปกับฉัน ใครคนนั้น ใครสักคน ที่ฉันจะให้.....ใจ แค่เพียงขอให้เธอมีจริงก็พอ รอ....รอ....รอ..... แค่...เพียง...ขอ...ให้...รัก...ฉัน...จริง...ก็...พอบทกลอนไทย
คลื่นกระทบฝั่ง....ของวันวาน....ตู๋....
วันคืนผันผ่าน..ใจฉันไม่เปลี่ยน ใจฉันวนเวียนรอเธอเสมอ เธออยู่แห่งไหนฉันใฝ่หาเธอ ฉันยังคอยเธอ...ทุกคืนทุกวัน หรือเป็นที่ฉันไม่ดีกับเธอก่อน ให้เธอต้องเสียใจอยู่เดียวดาย ฉันรับทุกข์ผลกรรมที่ก่อไว้ เธอจากไปแสนไกลไม่คืนมา
คลื่นกระทบฝั่ง....ของวันวาน....ตู๋....
ขอบคุณสำหรับความรู้สึกดีๆ ที่เธอนั้นคอยเติมเต็มให้ ถึงจะไม่มากมายเท่ากับใครๆ แต่ฉันก็ดีใจที่มีคนห่วงใยกัน ใช่...ท้องฟ้านั้นแสนกว้างใหญ่ เกินกว่าสายตาจะมองทั้วถึง แต่สิ่งที่ฉันนั้นคำนึง คือคำรักหวานซึ้ง มากกว่าไขว้คว้ามองฟ้าแสนไกล เพราะไม่ได้เป็นแค่ความฝัน ที่พลันฉันตื่นแล้วเธอจะจางหาย แต่เธอเป็นอะไรต่อมิอะไรมากมาย ที่หาซื้อไม่ได้ด้วยเงินตรา เธอเป็นคนอ่อนโยน อ่อนไหว และเธอจะไม่ยอมอ่อนหัวใจให้ใครทั้งนั้น เธอว่าฉันเป็นคนเดียวที่สำคัญ ที่เฝ้า..ฝันตามหามาเนินนาน