12 มิถุนายน 2550 08:59 น.
คลองแคลง
ใจหนอใจใยเจ็บไม่ยอมจำ
คำหนอคำ ตอกย้ำซ้ำให้หมอง
นอนหนอนอน นอนช้ำน้ำตานอง
ไร้คนปองหมายครองคู่เชยชม
มาเถอะมา มาเริ่มกันดูใหม่
รักษาใจให้สดไม่มีหมอง
ต้องอยู่ได้แม้ไม่มีใครเคียงครอง
มาเถอะลองมาเริ่มดูกันเลย
9 มิถุนายน 2550 10:54 น.
คลองแคลง
ขอบคุณนะ ขอบคุณ สิ่งที่ให้
แม้ในใจวุ่นวายและสับสน
สิ่งที่ให้มานั้นมันวกวน
ทำให้คนอย่างฉันระทมใจ
มีอีกไหมจะให้อะไรอีก
ใจโดนฉีกย่อยยับดับสลาย
ฉีกเป็นชิ้นดับดิ้นสิ้นใจตาย
ยังไม่วายมาตอกย้ำให้ช้ำตรม
จะทำไงก็ทำเชิญทำเถอะ
ขออย่าเจอะอย่าเจอกันซ้ำสอง
สุดจะทนเจ็บจนน้ำตานอง
เมื่อเจ้าของเขามาทวงเอาคืน
จะเอาไรเอาไปคืนให้หมด
ไม่ขอจดไม่ขอจำให้เปลืองหมอง
แม้ที่ผ่านมานั้นน้ำตานอง
แค่เปนของสำรองช่างหัวมัน
9 มิถุนายน 2550 08:55 น.
คลองแคลง
อยากฝากลมช่วยบอกให้เขารู้
ถึงจะอยู่ไกลกันใช่เรื่องใหญ่
ขอเพียงเราเชื่อมั่นในหัวใจ
ที่เราให้แก่กันแค่นั้นพอ
ถึงไกลกันคนละขั้วของขอบฟ้า
ตาสบตากันได้ใจหยั่งถึง
คงต้องมีสักวันใจรวมหนึ่ง
เป็นที่พึ่งของกันและกันเอย
9 มิถุนายน 2550 08:34 น.
คลองแคลง
จากวันนั้นถึงวันนี้เวียนพ้นผ่าน
เหมือนไม่นานผ่านมาเรื่องหม่นหมอง
ผ่านพ้นไปวันคืนน้ำตานอง
อย่าเหลียวมองหวนกลับไปกันอีกเลย
มาเริ่มใหม่ทำวันนี้กันดีกว่า
ที่ผ่านมาช่างมันอย่าไปสน
ครึ่งชีวิตแล้วหนอความเป็นคน
ไม่อัปจนจงก้าวเดินอย่างมั่นใจ
7 มิถุนายน 2550 08:43 น.
คลองแคลง
เดินทางมาครึ่งหนึ่งของชีวิต
มีถูกผิด หมุนเวียน มีเปลี่ยนผัน
มีทั้งสุข ทั้งทุกข์ ระคนกัน
มีคืนวันชื่นชมระทมเอย
แล้วที่เหลืออีกครึ่งของชีวิต
คิดอีกนิดก่อนเดินทางสับสน
คิดอีกนิดก่อนเหยียบในวังวน
คิดอีกหนก่อนเดินไปคงจะดี
หน้าส่วนตัว
950
