เกือบปี....ที่หายไป

ครูใหญ่โรงเรียนเล็ก

.เกือบปี...ที่หายไป
..ยังเยียวยาแผลใจไม่สนิท
...ผ่านเรื่องร้ายหลายตอนหลอนชีวิต
....ฝากพิษ...ฝุ่นผง...ลงอาญา

.....กายใจเจ้าเอยที่เคยแกร่ง
......กลับสิ้นแรงสลดจนหมดท่า
.......พายุร้ายฮึกโหมโถมถั่งมา
........เจ็บเกินกว่าเตรียมใจไว้รองรับ

.........ชีวิต....ก็เป็น....เช่นฉะนี้
..........คือวจีที่ย้อนสะท้อนกลับ
...........ราวจะย้ำซ้ำเตือนเหมือนขอนทับ
............ไม่ต้องนับรอยช้ำหยดน้ำตา

.............ถ้อยถามตามสะกิดพิษบาดแผล
..............สายตาแลรอบข้างยังผวา
..............เรื่องราวข่าวหลอนยังย้อนมา
................กาลเวลาเท่านั้นช่วยบรรเทา

.................จึงซุกร่างซ่อนเร้นเช่นคนแพ้
.................หลบเลียแผลใหญ่น้อยอย่างหงอยเหงา
...................เพลงปลุกปลอบยินเพียงเสียงแผ่วเบา
....................อยู่กับเงาสงัดรัตติกาล

.....................เกือบปี.....ที่ผ่านไป
......................คือดูแลแผลใจให้สมาน
.......................เจ็บคราวนี้มีแค้นจึงแสนนาน
........................ภูมิต้านทานแกร่งแท้...พร้อมแผลเป็น