29 สิงหาคม 2552 20:58 น.
ครูพิม
ธรณีร่ำไห้เป็นสายเลือด
ที่หลั่งเดือดดื่นทุกข์ยุคสับสน
ประชาไทยไร้รักหนักกมล
เกิดฉ้อฉลปล้นชาติอนาถใจ
เคยยิ้มแย้มแต้มโลกลบโศกเศร้า
ร้อนรุมเร้าช่วยกันมิหวั่นไหว
เคยหลอมรวมเลือดเนื้อชาติเชื้อไทย
กลับสิ้นไร้ใจรักสามัคคี
จะอยู่เหนือหรือใต้ไทอีสาน
กลางเบิกบานบ้านไทยใจสุขี
ข้าวในนาปลาในน้ำล้ำมากมี
แต่บัดนี้เป็นตำนานร้าวรานจริง
ทุกหย่อมย่านบ้านไทยไฟลามทั่ว
ฟ้ามืดมัวหม่นไหม้ทั้งชายหญิง
มิยินยลก่นด่าท้าช่วงชิง
ดุจผีสิงวิ่งโหมเข้าโรมรัน
ไทยเราแยกแตกสีมีหลายกลุ่ม
ปัญหารุมสุมไทยให้หวาดหวั่น
ไยพี่น้องหมองใจไล่ฆ่าฟัน
หมายแบ่งปันเลือดเนื้อชาติเชื้อไทย
ธรณีร้องร่ำฟ้ากำสรวล
จงทบทวนเถิดหนอขอได้ไหม
หยุดห้ำหั่น…หันหน้า..มารวมใจ
สร้างชาติให้…งดงาม..สยามชโย…
ครูพิม
๒๙ สิงหาคม ๒๕๕๒
7 สิงหาคม 2552 22:31 น.
ครูพิม
คราอ่อนแรงแฝงล้าพาโหยอ่อน
อยากหลบร้อนซ่อนตนซ่อมหม่นหมอง
กับตักแม่ที่พร้อมห้อมรับรอง
มือทั้งสองป้องปกแม่กกนอน
น้ำใจใครไหนเล่าจะเท่าแม่
รินรดแดด้วยห่วงดวงสมร
ความห่วงใยตามติดจิตอาทร
ทุกขั้นตอนแห่งชีวิตแม่ติดตาม
แม่ปลูกความอดทนจนแตกหน่อ
ไม่ย่อท้อต่อทุกข์ยากดงขวากหนาม
ปัญหาใดใหญ่น้อยที่คอยลาม
อย่าบุ่มบ่ามแก้ไขหมั่นไตร่ตรอง
แม่ปลูกจิตคิดงามตามรองบาท
ห่างนิราศริษยาพาหม่นหมอง
รู้พอเพียงเลี้ยงตนให้ชนมอง
เรางามผ่องด้วยใจที่ใฝ่ดี
แม่ปลูกรักเอาไว้ให้คิดชอบ
ให้รู้กอรปชอบธรรมนำวิถี
รักพี่น้องเลือดไทยในปฐพี
อย่าได้มีแบ่งแยกแตกเหล่ากอ
อยากให้แม่อยู่ข้างข้างอย่างวันก่อน
คราโหยอ่อนซบตักพักหน่อยหนอ
ที่ร้าวรอนอ่อนล้าน้ำตาคลอ
แม่คงรอ..รองรับ...เพื่อซับมัน.....
ครูพิม
๗ สิงหาคม ๒๕๕๒
Calendar
Lovers
11 คน เลิฟครูพิม
หน้าส่วนตัว
1897
