4 มิถุนายน 2552 20:39 น.
ครูพิม
ชีวิตหนึ่งถึงสู้อยู่ทุกเมื่อ
และอยู่เพื่อถากถางสร้างฝั่งฝัน
ทั้งดิ้นรนค้นคว้าและฝ่าฟัน
กลับจาบัลย์หวั่นท้อต่อชะตา
ชีวิตหนึ่งมีแต่สุขทุกข์ห่างหาย
จะย่างกรายคล้ายเดินเหินเวหา
มีคนห้อมล้อมแลแห่กันมา
คอยตั้งตาต้อนรับคำนับตน
ชีวิตหนึ่งเคว้งคว้างบนทางเปลี่ยว
ไร้คนเหลียวเทียวแลแพ้สับสน
ไร้จุดหมายไร้ที่พักหนักกมล
ท้อทุกข์ทนจนตายมิคลอนคลาย
ชีวิตหนึ่งอบอุ่นกรุ่นด้วยรัก
ที่พิงพักรักล้อมพร้อมมิหน่าย
จะกินอยู่ดูดีแสนสบาย
เกิดจนตายไร้ทุกข์มีสุขเยือน
ชีวิตหนึ่งขาดแคลนแสนลำบาก
ทั้งจนยากมากหม่นจนเสมือน
ชิวิตแล้งแห้งกรังดังบิดเบือน
ชีวิตเปื้อนคลุกฝุ่นจนวุ่นวน
ชีวิตหนึ่งต่อสู้อยู่เพื่อฝัน
จนถึงวันฝันงามตามฝึกฝน
รู้แจ้งเหตุเภทภัยห่างไกลตน
สู้ดิ้นรนค้นเค้นเห็นแสงธรรม
ชีวิตหนึ่ง...................................
๔ มิถุนายน ๒๕๕๒