10 กรกฎาคม 2551 21:20 น.
ครูพิม
Free Image Hosting and Photo Sharing
โอ้อนาถวาสนาชะตาเอ๋ย
ใครเล่าเลยล่วงไปอยู่ไกลแสน
จักหาใดอื่นสิ้นทั่วดินแดน
ไม่เหมือนแม้นคนนี้ที่ใฝ่ปอง
ปรารถนาเคียงใกล้ตามใจฝัน
คืนและวันเฝ้ารอท้อหม่นหมอง
มิอาจใกล้ใจเอยเคยประครอง
รักเราสองอย่าร้างบนทางใจ
หรือสิ้นชาติขาดช่วงจากดวงแก้ว
ไร้วี่แววรสหวานซ่านสดใส
แนบอาวรณ์ฝากคำรำพันนัย
ประหนึ่งให้ห่วงหาทุกนาที
ใจยังห่วงผูกพันมั่นเสมอ
ขอเพียงเธอคนไกลอย่าหน่ายหนี
อย่าหลงลืมถ้อยคำย้ำฤดี
คนทางนี้คอยรอ...ไม่ท้อเลย
แม้อยู่ไกลสุดหล้าขอบฟ้ากั้น
ยังมาดมั่นอยู่เสมอนะเธอเอ๋ย
ฝากฟากฟ้าสายลมพรมรำเพย
นำไปเผยแก่เจ้าเยาวมาลย์
วะแว่วผ่านเสียงไกลคล้ายลมแผ่ว
หูยังแว่วเสียงสั่งดังขับขาน
รับรู้เพียงถ้อยคำย้ำดวงมาน
อกสะท้านกลัวคำลวงตกบ่วงตรม
ทุกคำคือคำพูดพิสูจน์ได้
เชื่อเถิดใจเป็นกำลังพลอยสั่งสม
จักแนบกาลชุ่มชื่นมอบรื่นรมย์
ให้เจ้าห่มหรรษาไม่ราร้าง
อยากพิสูจน์ทุกถ้อยที่ร้อยพจน์
กลัวคำคดจดจารพาลหมองหมาง
ถึงคราช้ำใครเล่าเข้าใจนาง
คงอ้างว้างตรอมตรมขมสิ้นดี
โอ้สังเวชวาสนานิจจาเอ๋ย
กระไรเลยนวลนางมาห่างหนี
เหยียบตรงขั้วหัวใจขาดใยดี
ไม่เห็นมีเมตตาคมอาทร
อย่าหม่นหมองนะคนดีที่ปลายฟ้า
วันเวลาเป็นพยานให้ใจสมร
ยังมั่นคงคงมั่นนิรันดร
ที่ร้าวรอน..จากมือนั้น...ฉันจะลืม...
3 กรกฎาคม 2551 21:54 น.
ครูพิม
แม้นทุกข์ใดกระหน่ำซ้ำและซัด
ต้องกำจัดด้วยใจที่เข็มแข็ง
อย่าได้ท้อและถอยแม้ด้อยแรง
ทุกข์แสดงผลกล้าถ้าอ่อนแอ
มองปัญหาให้ดีอย่างถี่ถ้วน
ตามสืบสวนทวนทบทั้งกระแส
โดยจิตปราศอคติดำริแล
ให้เห็นแน่ชัดเหตุแห่งเภทภัย
แล้วขจัดปัญหาที่ถาโถม
ก่อนชโลมด้วยรักมิผลักไส
ช่วยตัวเองก่อนรอขอร้องใคร
ตั้งสติก่อนก้าวไปไม่โลเล
ตั้งใจมั่นหมั่นตรองครองสติ
ใครตำหนิทบทวนไว้อย่าไขว้เขว
แม้นมากมายปัญหาอย่าเกเร
ธรรมจะเห่กล่อมเจ้าเฝ้าดูแล
ขอกุศลที่ทำน้อมนำส่ง
อย่าได้หลงผิดทางอย่างพ่ายแพ้
ทุกข์หม่นหมองลาร้างห่างดวงแด
มีสุขแท้ธรรมปกป้องคุ้มครองคุณ..
..
Calendar
Lovers
11 คน เลิฟครูพิม
หน้าส่วนตัว
1500
