27 กุมภาพันธ์ 2551 22:16 น.
ครูพิม
ยี่สิบปี ที่พ่อ ต้องต่อสู้
มีพี่อยู่ ข้างกาย มิหน่ายแหนง
โรคร้ายรุม พี่อยู่ใกล้ ได้เป็นแรง
โรคสำแดง พิษร้าย ใจร้าวราน
สัจธรรมแห่งชีวิต พินิจแล้ว
ไม่อาจแคล้ว การลับ ดับสังขาร
ชีวิตหนึ่ง เกิดและดับ ลับวิญญาณ
ชนพบพาน ตามวิถี ชีวิตคน
ขอพี่อย่า เศร้าใจ ไปเลยนะ
พ่อท่านละ สังขาร อันสับสน
เหลือเพียงเรา มิสิ้น การดิ้นรน
สู้อดทน รอวันจบ พบเช่นกัน
ความทรงจำ งดงาม ยามมีพ่อ
ท่านเคยก่อ ปลูกสร้าง บนทางฝัน
จะสถิต แนบใน ใจนิรันดร์
ลูกหลานนั้น รำลึก ถึงพระคุณ
วอนองค์เทพ เสพสวรรค์ เปิดม่านฟ้า
ช่วยเมตตา รับพ่อ ก่อเกื้อหนุน
คุณความดี เมตตา ช่วยการุณ
คอยเจือจุน บนสวรรค์ นิรันดร์เทอญ...
เสียใจกับลุงกุ้ง....ขอให้ลุงมีกำลังใจที่เข้มแข็ง...
คุณลุงยังมีคุณป้าอยู่ข้างๆๆและมีคุณแม่ที่ต้องดูแล...
19 กุมภาพันธ์ 2551 15:44 น.
ครูพิม
พลังรักสร้างสรรค์จรรโลงโลก
ให้พ้นโศกหมองไหม้ใคร่ประสาน
แม้นประสบเคราะห์กรรมซ้ำดวงมาน
ก็พ้นผ่านพบสุขสิ้นทุกข์พลัน
พลังรักหอมหวานเจือจานห่วง
ใจทั้งดวงรู้เอื้อเพื่อสร้างฝัน
มีสองมือสานสายใยใจผูกพัน
เดือดร้อนนั้นผ่อนปรน...บนศรัทธา
พลังรักสร้างการงานทั้งผอง
และปรองดองรักใคร่ให้ห่วงหา
รู้แบ่งปันเอื้อเฟื้อเพื่อกรุณา
มีเมตตาช่วยเหลือพร้อมเกื้อกูล
พลังรักที่ให้มิใช่ตอบ
หวังดีมอบส่งไปมิให้สูญ
ยามหม่นหมองโศกาและอาดูร
จะเพิ่มพูนความรักให้พักใจ
พลังรักสร้างได้ด้วยใจรัก
พร้อมฟูมฟักมั่งคงมิหลงใหล
รู้รักษามิตรภาพซาบซึ้งใจ
แผ่นดินไทย...พบสุข...สิ้นทุกข์ทน....
๑๙ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๑
12 กุมภาพันธ์ 2551 16:03 น.
ครูพิม
รักคือความห่วงใยส่งไปถึง
รักคือซึ้งค่าใจที่ใฝ่หา
รักคือการรอคอยรอยชะตา
รักคือยาบ่มใจให้พลัง
รักคือหวงห่วงหาคราไกลห่าง
รักคือทางสู่ฝันสรรค์สร้างหวัง
รักคือสู้เพื่อสร้างห่างชิงชัง
รักคือดั่ง...แรงศรัทธา...ค่าพึงมี
รักคือการอภัยให้ทุกเมื่อ
รักคือเชื่อวางใจในศักดิ์ศรี
รักคือความอ่อนหวานซ่านฤดี
รักคือพลี...กล่อมใจ..ให้นิทรา
รักที่ส่งมอบให้จากใจนี้
เผยวลีจากใจส่งไปหา
จะถือสัตย์รักเดียวเกี่ยวสัจจา
วันเวลา...เป็นพยาน...รักนานเนา...
4 กุมภาพันธ์ 2551 22:14 น.
ครูพิม
เก็บคำหวานเอาไว้อย่าหมายหลอก
เก็บคำหยอกเอาไว้อย่าหมายหลอน
เก็บถ้อยคำเอาไว้อย่าหมายรอน
เก็บทุกตอนแห่งลวง....สู่ห้วงตรม
มอบความรักหวังดีพลีมอบให้
มอบดวงใจแห่งรักจักสุขสม
มอบความหวงห่วงใยให้เชยชม
มอบใจห่มหอมใจไว้เป็นทุน
รดรักด้วยห่วงใยถามไถ่ถึง
รดรักซึ้งด้วยไมตรีมีเกื้อหนุน
รดรักด้วยสัตย์ซื่อไว้ได้เจือจุน
รดรักคุณด้วยดูแลไม่แชเชือน
ถนอมรักของเราเก็บเอาไว้
ถนอมใจรักกันมั่นเสมือน
ดุจดารามิวายเว้นเป็นห่วงเดือน
อย่าร้างเรือนลับหายไปตามกาล
วันเวลาผ่านไปใจยังมั่น
ไม่มีวันลดเลือนเหมือนวันผ่าน
รักจะยิ่งคงมั่นกว่าวันวาน
ตราบเท่านานสานสัมพันธ์...จงมั่นใจ
1 กุมภาพันธ์ 2551 11:25 น.
ครูพิม
ฝนสั่งลาแล้วหนอพ้อลมหนาว
ต้องกายสาวสะท้านเกินต้านไหว
กระชับกอดตังเองด้วยเกรงใจ
ขออุ่นไอจากจิตตนคนกันเอง
กอดกระชับขวัญเจ้าเข้าแนบอก
เคยตระหนกขวัญเศร้าเขาข่มเหง
ปาดน้ำตาด้วยมือน้อยค่อยบรรเลง
เป็นบทเพลงหนาวหนาว...ว่าสาวครวญ
ขวัญเคยช้ำร่ำไห้จนใจท้อ
ขวัญจงต่อแรงใจในคืนหวน
ขวัญเจ้าเอยขวัญเจ้าข้าเฝ้าชวน
ขวัญรัญจวนโศกตรมให้ข่มใจ
บอกกับใจให้อดทนจนเข้มแข็ง
บอกกับใจให้สร้างแรงแห่งสดใส
บอกกับใจใจจ๋าอย่าห่างไกล
บอกกับใจให้ให้ศรัทธาอย่าสั่นคลอน
แม้นเหน็บหนาวเพียงใดใจคงมั่น
ไม่หวาดหวั่นมั่นใจมิถ่ายถอน
จะเก็บรักเก็บใจพร้อมใส่กลอน
มอบให้ตอน...พี่กลับ...รับคืนเรือน..
Calendar
Lovers
11 คน เลิฟครูพิม
หน้าส่วนตัว
2397
