28 กุมภาพันธ์ 2550 09:01 น.
ครูพิม
ไม่อยากแค้นไม่อยากโกรธยกโทษให้
ที่ผ่านมาก็ผ่านไปในวิถี
ขอแค่เอ่ยคำสัตย์ในปฐพี
ชั่วชีวีไม่ขอพบประสบกัน
หากแม้นพี่เป็นปลาในคุ้งน้ำ
ส่วนตัวน้องเนาถ้ำไกลในไพรสัณฑ์
หากแม้นพี่เกิดเป็นดวงตะวัน
ส่วนตัวฉันเป็นจันทราสง่างาม
หากแม้นพี่เป็นแมลงภู่เจ้าชู้ยักษ์
ที่ร้อนรักเร่ไกลในสยาม
อย่าได้หมายประชิดหรือติดตาม
ขอเป็นไฟไหม้ลามให้หนำใจ
หากแม้นพี่ขึ้นสวรรค์บนชั้นฟ้า
ส่วนตัวข้าลงนรกที่หมกไหม้
ยอมทนทุกข์เจ็บช้ำรับกรรมไป
ดีกว่าเจอคนหลายใจให้หมองมัว
หากแม้นพี่เกิดกลางวันในชาติหน้า
ตัวของข้าอยู่ค่ำคืนมืดสลัว
ยอมมืดบอดตลอดไป..ไม่หวาดกลัว
หูตามัว...ดีกว่าพบ...ประสบชาย
อย่าประสบพบกันในทุกชาติ
ขอให้ขาดสัมพันธ์ที่มั่นหมาย
ดุจตัดบัว..อย่าได้เหลือ..ซึ่งเยื่อใย
คนหลายใจ..อย่าพานพบ..ประสบเลย..
27 กุมภาพันธ์ 2550 08:29 น.
ครูพิม
แค่บางครั้ง ต้องการใคร ให้คิดถึง
แค่บางครั้ง ยังคำนึง ถึงไม่หาย
แค่บางครั้ง ก็เหงา เพราะเปล่าดาย
แค่บางครั้ง รอบกาย ไร้คนเคียง
ก็อยากฟัง คำหวาน ที่ขานไข
ก็อยากฟัง ความในใจ ได้ยินเสียง
ก็อยากฟัง น้ำคำ ถ้อยจำเรียง
ก็อยากฟัง ว่าเพียง แค่ห่วงกัน
แค่บางครั้ง อยากพิงกาย เพื่อได้พัก
แค่บางครั้ง ขอรัก หน่อยเถิดหนา
ขอแค่นี้ แค่ได้รัก ก่อนจักลา
คงไม่มา กวนใจ ให้รำคาญ
ขอบคุณที่ ห่วงใย ในวันก่อน
เคยร้าวรอน ก็ปลอบใจ หายร้าวฉาน
แค่อิ่มใจ ในสุข ของวันวาร
ขอพบพาน แค่ในฝัน เท่านั้นพอ....
๒๗ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๐
26 กุมภาพันธ์ 2550 14:58 น.
ครูพิม
พานบายศรีวางตั้งพรั่งพร้อมแล้ว
เหล่าศิษย์แก้วล้อมวงตรงบายศรี
เสียงพ่อพราหมณ์เรียกขวัญศิษย์คนดี
ที่หลบลี้หลีกหลบมาพบกัน
ขวัญเจ้าเอยเคยปีนรั้วมั่วห้องน้ำ
ลัดเลาะล้ำริมน้ำโขงตรงฝั่งฝัน
สูบบุหรี่เล่นไพ่ที่ไหนกัน
ขอเชิญขวัญมารวมหลอมพร้อมพร้อมกัน
เสียงเรียกขวัญเจื้อยแจ้วแล้วร้องไห้
ผูกแขนให้รู้สำนึก..ครูห่วงฉัน
อโหสิกรรมที่เคยล่วงเกินพลัน
ขอศิษย์นั้นโชคดีและมีชัย
ขอศิษย์ครูสู่รั้วใหม่ใจเข้มแข็ง
เจ้าดุจแสงตะวันที่เฉิดฉาย
เป็นดาวน้อยจากดงถิ่นพงไพร
จงก้าวไปเป็นนิสิต..คิดทางดี
อย่าริหลงระเริงไฟคล้ายแมงเม่า
ให้เร่งเร้าเร่งขยันขมันขมี
เร่งศึกษาความรู้นะสี่ปี
แล้วคนดี..คืนกลับบ้าน..สร้างงานกัน..
24 กุมภาพันธ์ 2550 12:44 น.
ครูพิม
มอบความรักภักดีที่มีให้
มอบดวงใจอิงแอบแนบจอมขวัญ
มอบความจริงใจแน่แท้ทุกวัน
ไม่แปรผันเป็นอื่นให้ขื่นตรม
ยามทุกข์ท้อขอพี่ชายได้ปลอบขวัญ
ยามไหวหวั่นซมซานพาลขื่นขม
ยามคลื่นร้ายซัดถาพาระทม
ยามจ่อมจมขอมีพี่นี้เคียงกาย
ไม่คิดขอมากมายไปกว่านี้
ไม่คิดมีใครแทนพี่ยามหนีหาย
ไม่คิดเป็นคนครอบครองหรอกพี่ชาย
ขอแค่มีเสียงตามสายปลอบใจมา
ใจห่อใจ..แค่นี้..ยินดีเหลือ
ใจห่อใจ..ยังคงเอื้อ...ถึงกันหนา
ใจห่อใจ..รักจริง หวังพึ่งพา
วาสนา..แค่ห่อใจ...ให้แก่กัน..
๒๕ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๐
23 กุมภาพันธ์ 2550 08:33 น.
ครูพิม
คึดฮอดหลายอ้ายเอ๋ย
น้องบ่เคยคึดฮอดไผใจผวา
คึดฮอดถ้อยข้อความจำนรรจา
คึดฮอดหน้าคมเข้มจนเต็มใจ
คึดฮอดเคยฝากรักสักพันครั้ง
คึดฮอดจังเบิ่งรูปอ้ายใจหวามไหว
คึดฮอดอ้ายบ่เคยเหลือเผื่อให้ใคร
คึดฮอดข้อยบ่อ้ายใจถามมา
ฝากหัวใจคนไร้ไว้ให้พี่
วอนคนดีอย่าร้างเร่เสน่หา
อย่าเฮ็ดให้ข้อยนี้มีน้ำตา
คำสัญญาอย่าราร้างยามห่างไกล
คำถามหนึ่งเพื่อนถามยามวันว่าง
อะไรบ้าง ที่คึดออด...กอดบ่ได้
ก็แฟนเขา..ของเขา..นั่นปะไร
รักแค่ไหน...บ่ได้กอด...คึดฮอดเอา..
คำศัพท์ภาษาถิ่น
คึดฮอด หมายถึง คิดถึง
ไผ หมายถึง ใคร
บ่ หมายถึง ไม่
ข้อย หมายถึง น้อง
เบิ่ง หมายถึง ดู
เฮ็ด หมายถึง ทำ
๒๖ มิถุนายน ๒๕๔๙
คึดฮอดกอดบ่ได้ แม่นหยัง...เพื่อนๆบ้านกลอน ตอบได้บ่..วานตอบ
Calendar
Lovers
11 คน เลิฟครูพิม
หน้าส่วนตัว
1185
