19 กุมภาพันธ์ 2550 21:46 น.
ครูพิม
รู้ทั้งรู้ ว่าเขา นั้นไม่รัก
ยังสมัคร รักมั่น ไม่หวั่นไหว
รู้ทั้งรู้ ว่าเขา นั้นมีใคร
แต่ดวงใจ ก็ยังเพ้อ ละเมอครวญ
แอบหวังไว้ ว่าสักวัน คงมองเห็น
ที่ซ่อนเร้น ข้างใน ใจกำสรวล
แต่ละวัน น้ำตา อาบแก้มนวล
ใจเจียนจวน จะขาด อนาถใจ
อยากเข้มแข็ง แรงกล้า อย่างบ้าบิ่น
ใจขาดวิ่น เจ็บจน ทนไม่ไหว
ล้าและท้อ รอหวัง อย่างตั้งใจ
รอหาใคร ปลอบขวัญ วันร้าวราน
มีบ้างไหม ใครคนนั้น ที่ฝันเห็น
จะมาเป็น แรงใจ ให้ห้าวหาญ
มาเกาะเกี่ยว ดวงใจ ให้เป็นทาน
สร้างสะพาน สู่ดาวใจ ไปด้วยกัน
ขอได้ไหม ใครสักคน ที่แลเห็น
และจะเป็น คนพิเศษ ที่สวรรค์
ประทานส่ง ลงมา ในเร็ววัน
ช่วยตัวฉัน พ้นบ่วง ห้วงทุกข์ทน..
19 กุมภาพันธ์ 2550 13:05 น.
ครูพิม
ซ่อนน้ำตาเอาไว้อย่าให้เห็น
ซ่อนลำเค็ญซ่อนความท้อคราทุกข์ถม
ซ่อนคำเอ่ยเคยอ้างซ่อนอารมณ์
ซ่อนให้จมฝั่งดิน...จนสิ้นอาย
สลัดทิ้งความทุกข์ท้ออย่ารอให้
ผู้ใดใดมาช่วยนะโฉมฉาย
ช่วยตัวเองก่อนตัวจะต้องตาย
หลอมละลายเพราะทุกข์ท้อที่ก่อตัว
ฟ้าหลังฝนสดใสสวยงามนัก
แจ้งประจักษ์หมอกหม่นปนสลัว
สว่างแล้วแก้วตาเจ้าอย่ากลัว
จงยิ้มหัว...ลุกขึ้นรับ..กับตะวัน
เก็บเรื่องร้ายหลายเรื่องเปลืองความคิด
เก็บให้มิดอย่ามัวเพ้อละเมอฝัน
เก็บดวงใจแล้วก้าวย่างพร้อมฝ่าฟัน
เพื่อเก็บฝัน..งดงาม...ตามใจตน...
ทุกข์อย่าท้อ ท้ออย่าถอย คอยแต่หวัง
เติมพลัง แล้วก้าวเดิน อีกสักหน
มีใจมั่น ฟันฝ่า ฟ้ามืดมน
เธอคือคน เก่งกล้า ท้าตะวัน..
18 กุมภาพันธ์ 2550 21:36 น.
ครูพิม
เจ้าบ่าว..
มาวันนี้ดีใจที่ได้เมีย
เคยได้เสียกับผู้หญิงตั้งหลายหน
มาวันนี้ได้เมียเป็นตัวเป็นตน
หญิงกี่คนที่ได้..ไม่เคยจำ
เจ้าสาว...
มาวันนี้ดีใจที่ได้ผัว
เคยเสียตัวให้กับชายมาหลายหน
มาวันนี้มีผัวเป็นตัวเป็นตน
ผัวกี่คนที่ได้..ไม่เคยจำ..
ตัวใครตัวมัน????????
18 กุมภาพันธ์ 2550 16:38 น.
ครูพิม
คุณพ่อขา ซื้อขนม ให้หนูด้วย
คุณพ่อช่วย ชื้อให้ ไปฝากหนู
คุณพ่อขา ซื้อเผื่อให้ ไปฝากครู
คุณพ่อรู้ จ๊ะลูก ว่าผูกพัน
คุณแม่ขา คุณครู หนูท่านป่วย
คุณแม่ช่วย ซื้อนม ขนมนั่น
คุณแม่ขา เราไป เยี่ยมครูกัน
คุณแม่รู้ ว่าผูกพัน ฉันศิษย์ครู
คุณครูขา หนูไม่รู้ โจทย์ข้อนี้
คุณครูมี คำตอบ ให้กับหนู
คุณครูท่าน ใจดี สมเป็นครู
สอนความรู้ คุณธรรม สอนทำดี
แนะนำทาง ชีวิต ที่ผิดพลาด
ไม่ใช่ญาติ แต่เหมือนแม่ ของหนูนี่
ครูงดงาม น้ำใจ เยื่อใยมี
หนูได้ดี เพราะมีครู ผู้นำทาง..
งานครูหนัก ครูเหนื่อย ครูเมื่อยล้า
งานครูมา ทับถม ต้องสะสาง
งานครูล้น เพราะครูคือ ผู้นำทาง
งานครูกว้าง รอบทิศ เพราะศิษย์ตน..
หนูรักครู คนดี คนนี้นัก
หนูประจักษ์ ว่าครูห่วง จึงฝึกฝน
หวังวันหนึ่ง สำเร็จงาม สมค่าคน
คงสุขล้น เราได้ดี เพราะมีครู..
17 กุมภาพันธ์ 2550 22:22 น.
ครูพิม
ชาวสยามเมืองยิ้มที่อิ่มรัก
มาพร้อมพรักมองย้อนแต่ก่อนหลัง
กว่าจะสร้างบ้านเมืองเรืองจีรัง
มีคนยั้งต่อสู้กู้แผ่นดิน
เสียเลือดเนื้อชีวิตปลิดเพื่อชาติ
ล้วนเก่งกาจกล้าหาญสละสิ้น
เลือดสีแดงหลั่งหยดรดแผ่นดิน
เพื่อลูกหลานไทยสิ้นได้กินดี
กษัตริย์ไทยหลายพระองค์ทรงกู้ชาติ
เอกราชดำรงไว้ด้วยศักดิ์ศรี
สมานสมัครรู้รักสามัคคี
ไทยน้องพี่ได้ตระหนัก..จงรักกัน
มาเถิดผองน้องพี่สุดที่รัก
ร่วมปกปัก...แผ่นดินไทย...ไว้คงมั่น
แม้จะอยู่ ภาคใด ไม่สำคัญ
ขอเรานั้น รักแผ่นดิน ถิ่นแหลมทอง..
ชอบอ่านกลอนปลุกใจแต่ไม่ถนัดเลย
ท่านใดมีข้อแนะนำยินดีรับฟัง
และขอขอบคุณล่วงหน้า.....